ตามตำนานเล่าขานจากรุ่นสู่รุ่นแห่งหมู่บ้านในหุบเขาแห่งหนึ่ง เรื่องราวของเหล่าผู้กล้าแห่งโรมันที่ต่างพยายามออกตามล่าหัวมังกรพ่นไฟในหุบเขาเล้นลับ เพื่อรางวัลที่ยิ่งใหญ่แด่ผู้พิชิตมังกรจะได้รับจากคำสรรเสริญจากผู้คนในหมู่บ้าน และได้รับตำแหน่งอันทรงเกียรติขึ้นเป็นผู้ปกครองแห่งหมู่บ้านนั้นๆ
นิยายเก่าแก่ถูกเล่าต่อขานกันมาในหมู่ชน การเป็นที่สุดของเรื่องราวต่างๆ หรือการนำตัวเองเข้าไปในอยู่ในฐานะนักรบในนิทานตำนานพิชิตมังกรคงจะโก้เก๋น่าดู หากถามนักรบมังกรเหล่านั้นด้วยคำถามที่ว่า พวกแกจะฆ่ามังกรกันไปทำไมเหรอ มังกรก็อยู่ในหุบเขาหากินของมันไป ไม่ได้มาทำให้ใครเดือดร้อนซักหน่อย หรือมังกรในยุคก่อนๆไปทำอะไรให้พวกแกต้องเจ็บช้ำน้ำใจมากน้อยเพียงใดก็หาไม่ แต่ตำนานก็ยังคงเป็นตำนาน ถูกเล่าต่อกันมาเป็นนิทาน และถูกถ่ายทอดผ่านแผ่นฟิล์มตามโรงภาพยนตร์ในปัจจุบัน
หลายๆเรื่องราวที่เกิดขึ้นไม่ว่าจะเป็นในสังคม หรือวัฒนธรรมใดๆ มักจะถูกนำเป็นแบบอย่างแก่ชนรุ่นถัดไปเสมอๆ เมื่อมีผู้คนคนหนึ่งประสบความสำเร็จ ก็จะมีผู้คนอีกจำนวนหนึ่งทำตาม ไม่กี่ปีที่ผ่านมา ถ้าใครเคยผ่านไปเดินแถวสยามคงได้รู้จักขนมปังก้อนรสกาแฟที่มีกลิ่นไหม้ๆบางชิ้น กลิ่นขนมปังอบมันช่างหอมหวลเตะจมูกให้รีบวิ่งไปต่อคิว แม้แถวจะยาวแค่ไหน กลิ่นนั้นก็ยังทำให้ผู้คนจำนวนมากมายต่อแถวกันอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย เปรียบกับเหตุการณ์ที่ผ่านมาที่บ้านเราเกิดน้ำท่วมการแก่งแย่งของกินของใช้นี่แทบจะแตกต่างกันกับการเข้าแถวซื้อขนมปังก้อนรสกาแฟกันอย่างสิ้นเชิงทีเดียว แต่แล้วบัดนี้ขนมปังก้อนสีน้ำตาลนี้ก็ได้หายไปจากสยามสแควร์อย่างถาวร อย่างไรก็ตามก็จะมีขนมปังหน้าตาใหม่ๆโผล่ขึ้นมาอย่างขนมปังมีรูที่ใครๆก็บอกว่าเอร็ดอร่อยสมชื่อเขาที่มาจากต่างแดนซะจริงๆ
และนั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้ร้านเบเกอรี่ในช่วงเวลาที่ผ่านมาบูมขึ้นเป็นดอกเห็ด ไม่ว่าจะเดินเข้าไป ณ ศูนย์สรรพสินค้าใดๆ สิ่งที่ขาดไม่ได้คงเห็นจะเป็นเคาน์เตอร์ขายเบเกอรี่หน้าตาน่ารัก สีสันสวยงาม พร้อมความเอร็ดอร่อยหลังจากที่ได้ลงสัมผัสกับลิ้น ธุรกิจเบเกอรี่ถือว่าเข้ามามีบทบาทต่อการใช้ชีวิตของคนกรุงมากๆ สมัยนี้คงจะเห็นคนส่วนน้อยที่จะถือกับข้าวเช้ามารับประทานที่โต๊ะทำงานของตัวเอง เพราะคงง่ายกว่าถ้ามีขนมปังซักก้อนกับกาแฟหรูๆซักแก้วเช้าวันนี้ก็ฉ่ำอุราเต็มทีแล้ว หรืออาจเป็นเพราะสังคมบีบบังคับให้เราต้องมีชีวิตที่เร่งด่วน ซื้อไว กินไว อิ่มไว จึงทำให้กับข้าวกับปลาแบบอาหารไทยเดิมที่เรียบง่ายกำลังถูกบดบังด้วยฟาสต์ฟู้ดที่เปลี่ยนชีวิตเราให้ง่ายขึ้น หรือไม่แน่ก็อาจจะเป็นใจของเราเองที่เลือกจะใช้ชีวิตอยู่กับอาหารจานด่วนนั้นๆ
มีคนเคยบอกผมว่าชีวิตมันก็เหมือนหนังเรื่องหนึ่ง คุณคงไม่สามารถเลือกตอนจบของหนังก่อนที่คุณจะเลือกสถานการณ์ในการดำเนินเรื่องได้ Story มันเกิดจากสิ่งที่คุณเลือกปฏิบัติกับสิ่งรอบข้างเสมอๆ หากภาพยนตร์เรื่องนี้ผมได้รับบทบาทเป็นนักสู้มังกร ผมคงจะต้องฝึกฝนเพลงดาบและทำทุกวิถีทางเพื่อจะไปตัดคอเจ้ามังกรในหุบเขาเล้นลับแห่งนั้นให้ได้ เพราะถ้าผมไม่ดำเนินตามวิถีทางนี้ แต่ผมดันทุรังไปนั่งตัดต้นไม้มาทำฟืนที่รอบๆบ่อน้ำข้างๆหุบเขามังกร ระหว่างเนื้อเรื่องนี้ผมคงต้องโยนขวานลงไปในบ่อน้ำหลายๆครั้ง เพื่อที่ซักวันหนึ่งจะมีเทพารักษ์โผล่มาจากผิวน้ำแล้วบอกผมว่าขวานทองอันนี้เป็นของเจ้าใช่ไหม สุดท้ายผมก็เอาขวานทองไปขายกลายเป็นเศรษฐีแห่งหมู่บ้านมังกรไปเลย นั่นคงจะเป็นหนังคนละม้วนเลยทีเดียว
ภาพยนตร์ที่พวกเราชอบดูกันตามศูนย์การค้ามักจะถูกกำหนดด้วยฉากและตัวแสดงไว้ก่อนการถ่ายทำ บทบาทของตัวละครก็ยังถูกบงการด้วยผู้กำกับอีกทอดนึง นั่นจึงเป็นสิ่งที่ทำให้มันแตกต่างกับละครชีวิตจริงที่มีตัวเอก คือ เรา ไม่มีใครรู้หรอกว่าละครชีวิตของเราในหนึ่งวันจะต้องเจอนักแสดงมากหน้าหลายตาเท่าไหร่ วันๆหนึ่งเคยลองสังเกตุไหมว่าผู้คนที่เดินสวนเราไปมีหน้าตาที่เปลี่ยนไปเสมอๆ แปลกแต่จริงที่ธรรมชาติสามารถสร้างหน้าตาของมนุษย์ให้แตกต่างกันอย่างน่าอัศจรรย์ ผู้คนเป็นล้านๆคนมีลักษณะที่บ่งบอกความเป็นตัวเอง และนั่นหมายถึงนักแสดงเป็นจำนวนล้านๆคนที่กำลังใช้ชีวิตร่วมกับพวกเรา พวกเขาเดินผ่านมาและก็เดินผ่านไปโดยที่ไม่ทันสังเกตเห็นเลย
เมื่อละครชีวิตจริงไม่ได้มีผู้กำกับเหมือนภาพยนตร์ในโรง จึงทำให้ความมันส์เริ่มเกิดขึ้นเมื่อเราสามารถเป็นผู้ที่กำหนดเนื้อเรื่อง และฉากของตัวเองได้ เราสามารถเลือกที่จะคบคนแบบนั้น เลือกที่จะใช้ชีวิตในแนวทางแบบนี้ เลือกที่จะรับบทเป็นพระเอกขี่ม้าขาว หรือบางเวลาจะเป็นนางมารร้ายให้ผู้คนได้รับรู้ จึงทำให้รูปแบบของการดำเนินชีวิตของแต่ละคนแตกต่างกันอย่างสุดขั้ว บางคนสามารถเลือกการใช้ชีวิตในรูปแบบตัวเอง การตัดสินใจในหลายๆเรื่องราวด้วยตัวเอง คงจะทำให้ชีวิตคงมีอิสระมาก แต่อย่าลืมว่ามนุษย์ยังคงต้องอาศัยและพึ่งพากันอยู่ในสังคม ความต้องการอิสระมากๆบางครั้งมักจะถูกกดเอาไว้ด้วยสิ่งต่างๆรอบตัว ไม่ว่าจะเป็น คนที่เรารู้จัก สถานภาพ ฐานะ หรือแม้กระทั่งความคิดของตัวเอง ในที่สุดการแสดงออกของความมีอิสรภาพก็มักจะถูกปิดบังโดยตัวเราเอง ทำให้เราไม่สามารถแสดงความเป็นตัวตนได้อย่างเต็มที่ ในโลกแห่งความเป็นจริงการมีอิสรภาพก็ต้องยอมรับที่จะเคารพกฏ และยอมรับกับความเป็นจริงที่อยู่รอบข้างบ้าง ไม่อย่างนั้นการมีอิสรภาพคงเป็นการเพ้อฝันเลื่อนลอยไปอย่างไม่มีขอบเขตจำกัด
การออกแบบเรื่องราวการดำเนินชีวิตคงเป็นอะไรที่น่าตื่นเต้น ผู้ออกแบบสามารถลุ้นกับทุกสถานการณ์และทุกวินาทีในการดำเนินเรื่อง เพราะเหตุการณ์อนาคตมักจะถูกเปลี่ยนไปเสมอๆ ถ้าจุดกำเนิดอย่างตัวเราเลือกที่จะเปลี่ยนตัวเอง ณ ปัจจุบัน วันนี้เราอาจจะยังค้นหาฉากจบการละครชีวิตตัวเองที่เห็นภาพชัดเจน แต่ถ้าฉากจบไม่ได้เป็นอย่างที่เราตั้งใจไว้ ความผิดหวังก็จะคอยตามหลอกตามหลอนอยู่เสมอๆ การออกแบบเรื่องราว หรือโครงสร้างใดๆคงไม่จำเป็นต้องเกิดขึ้นมาจากจุดกำเนิดแรก หรือจุดจบสุดท้ายเท่านั้น
นักพูด นักคิด นักเขียน หลายๆคนสามารถจุดประกายความคิดของตัวเองได้เป็นเรื่องเป็นราว ทั้งๆที่ความคิดแรกเริ่มนั้นอาจจะไม่ใช่จุดกำเนิดของต้นเรื่อง หรือตอนจบ บางครั้งมันเป็นกลางเรื่องด้วยซ้ำ ฉะนั้นเราก็เป็นหนึ่งในมนุษย์ที่กำลังใช้ชีวิตบนโลกใบนี้ จงออกแบบความคิด ความสุข การดำเนินชีวิต กันตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป เพื่อที่สุดท้ายแล้วเมื่อเราอายุมากขึ้น จะได้มองกลับมา หรือนั่งล้อมวงกับเพื่อนๆพูดคุยถึงอดีตกันอย่างที่ไม่ต้องเสียดาย เวลาที่ผ่านมา
นิยายเก่าแก่ถูกเล่าต่อขานกันมาในหมู่ชน การเป็นที่สุดของเรื่องราวต่างๆ หรือการนำตัวเองเข้าไปในอยู่ในฐานะนักรบในนิทานตำนานพิชิตมังกรคงจะโก้เก๋น่าดู หากถามนักรบมังกรเหล่านั้นด้วยคำถามที่ว่า พวกแกจะฆ่ามังกรกันไปทำไมเหรอ มังกรก็อยู่ในหุบเขาหากินของมันไป ไม่ได้มาทำให้ใครเดือดร้อนซักหน่อย หรือมังกรในยุคก่อนๆไปทำอะไรให้พวกแกต้องเจ็บช้ำน้ำใจมากน้อยเพียงใดก็หาไม่ แต่ตำนานก็ยังคงเป็นตำนาน ถูกเล่าต่อกันมาเป็นนิทาน และถูกถ่ายทอดผ่านแผ่นฟิล์มตามโรงภาพยนตร์ในปัจจุบัน
หลายๆเรื่องราวที่เกิดขึ้นไม่ว่าจะเป็นในสังคม หรือวัฒนธรรมใดๆ มักจะถูกนำเป็นแบบอย่างแก่ชนรุ่นถัดไปเสมอๆ เมื่อมีผู้คนคนหนึ่งประสบความสำเร็จ ก็จะมีผู้คนอีกจำนวนหนึ่งทำตาม ไม่กี่ปีที่ผ่านมา ถ้าใครเคยผ่านไปเดินแถวสยามคงได้รู้จักขนมปังก้อนรสกาแฟที่มีกลิ่นไหม้ๆบางชิ้น กลิ่นขนมปังอบมันช่างหอมหวลเตะจมูกให้รีบวิ่งไปต่อคิว แม้แถวจะยาวแค่ไหน กลิ่นนั้นก็ยังทำให้ผู้คนจำนวนมากมายต่อแถวกันอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย เปรียบกับเหตุการณ์ที่ผ่านมาที่บ้านเราเกิดน้ำท่วมการแก่งแย่งของกินของใช้นี่แทบจะแตกต่างกันกับการเข้าแถวซื้อขนมปังก้อนรสกาแฟกันอย่างสิ้นเชิงทีเดียว แต่แล้วบัดนี้ขนมปังก้อนสีน้ำตาลนี้ก็ได้หายไปจากสยามสแควร์อย่างถาวร อย่างไรก็ตามก็จะมีขนมปังหน้าตาใหม่ๆโผล่ขึ้นมาอย่างขนมปังมีรูที่ใครๆก็บอกว่าเอร็ดอร่อยสมชื่อเขาที่มาจากต่างแดนซะจริงๆ
และนั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้ร้านเบเกอรี่ในช่วงเวลาที่ผ่านมาบูมขึ้นเป็นดอกเห็ด ไม่ว่าจะเดินเข้าไป ณ ศูนย์สรรพสินค้าใดๆ สิ่งที่ขาดไม่ได้คงเห็นจะเป็นเคาน์เตอร์ขายเบเกอรี่หน้าตาน่ารัก สีสันสวยงาม พร้อมความเอร็ดอร่อยหลังจากที่ได้ลงสัมผัสกับลิ้น ธุรกิจเบเกอรี่ถือว่าเข้ามามีบทบาทต่อการใช้ชีวิตของคนกรุงมากๆ สมัยนี้คงจะเห็นคนส่วนน้อยที่จะถือกับข้าวเช้ามารับประทานที่โต๊ะทำงานของตัวเอง เพราะคงง่ายกว่าถ้ามีขนมปังซักก้อนกับกาแฟหรูๆซักแก้วเช้าวันนี้ก็ฉ่ำอุราเต็มทีแล้ว หรืออาจเป็นเพราะสังคมบีบบังคับให้เราต้องมีชีวิตที่เร่งด่วน ซื้อไว กินไว อิ่มไว จึงทำให้กับข้าวกับปลาแบบอาหารไทยเดิมที่เรียบง่ายกำลังถูกบดบังด้วยฟาสต์ฟู้ดที่เปลี่ยนชีวิตเราให้ง่ายขึ้น หรือไม่แน่ก็อาจจะเป็นใจของเราเองที่เลือกจะใช้ชีวิตอยู่กับอาหารจานด่วนนั้นๆ
มีคนเคยบอกผมว่าชีวิตมันก็เหมือนหนังเรื่องหนึ่ง คุณคงไม่สามารถเลือกตอนจบของหนังก่อนที่คุณจะเลือกสถานการณ์ในการดำเนินเรื่องได้ Story มันเกิดจากสิ่งที่คุณเลือกปฏิบัติกับสิ่งรอบข้างเสมอๆ หากภาพยนตร์เรื่องนี้ผมได้รับบทบาทเป็นนักสู้มังกร ผมคงจะต้องฝึกฝนเพลงดาบและทำทุกวิถีทางเพื่อจะไปตัดคอเจ้ามังกรในหุบเขาเล้นลับแห่งนั้นให้ได้ เพราะถ้าผมไม่ดำเนินตามวิถีทางนี้ แต่ผมดันทุรังไปนั่งตัดต้นไม้มาทำฟืนที่รอบๆบ่อน้ำข้างๆหุบเขามังกร ระหว่างเนื้อเรื่องนี้ผมคงต้องโยนขวานลงไปในบ่อน้ำหลายๆครั้ง เพื่อที่ซักวันหนึ่งจะมีเทพารักษ์โผล่มาจากผิวน้ำแล้วบอกผมว่าขวานทองอันนี้เป็นของเจ้าใช่ไหม สุดท้ายผมก็เอาขวานทองไปขายกลายเป็นเศรษฐีแห่งหมู่บ้านมังกรไปเลย นั่นคงจะเป็นหนังคนละม้วนเลยทีเดียว
ภาพยนตร์ที่พวกเราชอบดูกันตามศูนย์การค้ามักจะถูกกำหนดด้วยฉากและตัวแสดงไว้ก่อนการถ่ายทำ บทบาทของตัวละครก็ยังถูกบงการด้วยผู้กำกับอีกทอดนึง นั่นจึงเป็นสิ่งที่ทำให้มันแตกต่างกับละครชีวิตจริงที่มีตัวเอก คือ เรา ไม่มีใครรู้หรอกว่าละครชีวิตของเราในหนึ่งวันจะต้องเจอนักแสดงมากหน้าหลายตาเท่าไหร่ วันๆหนึ่งเคยลองสังเกตุไหมว่าผู้คนที่เดินสวนเราไปมีหน้าตาที่เปลี่ยนไปเสมอๆ แปลกแต่จริงที่ธรรมชาติสามารถสร้างหน้าตาของมนุษย์ให้แตกต่างกันอย่างน่าอัศจรรย์ ผู้คนเป็นล้านๆคนมีลักษณะที่บ่งบอกความเป็นตัวเอง และนั่นหมายถึงนักแสดงเป็นจำนวนล้านๆคนที่กำลังใช้ชีวิตร่วมกับพวกเรา พวกเขาเดินผ่านมาและก็เดินผ่านไปโดยที่ไม่ทันสังเกตเห็นเลย
เมื่อละครชีวิตจริงไม่ได้มีผู้กำกับเหมือนภาพยนตร์ในโรง จึงทำให้ความมันส์เริ่มเกิดขึ้นเมื่อเราสามารถเป็นผู้ที่กำหนดเนื้อเรื่อง และฉากของตัวเองได้ เราสามารถเลือกที่จะคบคนแบบนั้น เลือกที่จะใช้ชีวิตในแนวทางแบบนี้ เลือกที่จะรับบทเป็นพระเอกขี่ม้าขาว หรือบางเวลาจะเป็นนางมารร้ายให้ผู้คนได้รับรู้ จึงทำให้รูปแบบของการดำเนินชีวิตของแต่ละคนแตกต่างกันอย่างสุดขั้ว บางคนสามารถเลือกการใช้ชีวิตในรูปแบบตัวเอง การตัดสินใจในหลายๆเรื่องราวด้วยตัวเอง คงจะทำให้ชีวิตคงมีอิสระมาก แต่อย่าลืมว่ามนุษย์ยังคงต้องอาศัยและพึ่งพากันอยู่ในสังคม ความต้องการอิสระมากๆบางครั้งมักจะถูกกดเอาไว้ด้วยสิ่งต่างๆรอบตัว ไม่ว่าจะเป็น คนที่เรารู้จัก สถานภาพ ฐานะ หรือแม้กระทั่งความคิดของตัวเอง ในที่สุดการแสดงออกของความมีอิสรภาพก็มักจะถูกปิดบังโดยตัวเราเอง ทำให้เราไม่สามารถแสดงความเป็นตัวตนได้อย่างเต็มที่ ในโลกแห่งความเป็นจริงการมีอิสรภาพก็ต้องยอมรับที่จะเคารพกฏ และยอมรับกับความเป็นจริงที่อยู่รอบข้างบ้าง ไม่อย่างนั้นการมีอิสรภาพคงเป็นการเพ้อฝันเลื่อนลอยไปอย่างไม่มีขอบเขตจำกัด
การออกแบบเรื่องราวการดำเนินชีวิตคงเป็นอะไรที่น่าตื่นเต้น ผู้ออกแบบสามารถลุ้นกับทุกสถานการณ์และทุกวินาทีในการดำเนินเรื่อง เพราะเหตุการณ์อนาคตมักจะถูกเปลี่ยนไปเสมอๆ ถ้าจุดกำเนิดอย่างตัวเราเลือกที่จะเปลี่ยนตัวเอง ณ ปัจจุบัน วันนี้เราอาจจะยังค้นหาฉากจบการละครชีวิตตัวเองที่เห็นภาพชัดเจน แต่ถ้าฉากจบไม่ได้เป็นอย่างที่เราตั้งใจไว้ ความผิดหวังก็จะคอยตามหลอกตามหลอนอยู่เสมอๆ การออกแบบเรื่องราว หรือโครงสร้างใดๆคงไม่จำเป็นต้องเกิดขึ้นมาจากจุดกำเนิดแรก หรือจุดจบสุดท้ายเท่านั้น
นักพูด นักคิด นักเขียน หลายๆคนสามารถจุดประกายความคิดของตัวเองได้เป็นเรื่องเป็นราว ทั้งๆที่ความคิดแรกเริ่มนั้นอาจจะไม่ใช่จุดกำเนิดของต้นเรื่อง หรือตอนจบ บางครั้งมันเป็นกลางเรื่องด้วยซ้ำ ฉะนั้นเราก็เป็นหนึ่งในมนุษย์ที่กำลังใช้ชีวิตบนโลกใบนี้ จงออกแบบความคิด ความสุข การดำเนินชีวิต กันตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป เพื่อที่สุดท้ายแล้วเมื่อเราอายุมากขึ้น จะได้มองกลับมา หรือนั่งล้อมวงกับเพื่อนๆพูดคุยถึงอดีตกันอย่างที่ไม่ต้องเสียดาย เวลาที่ผ่านมา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น