ความสุขลำดับที่ "หก"
นาย เหตุผล และ นส ความรู้สึก
ทุกวันนี้ผมยังคงพบเจอ นาย เหตุผล และ นส ความรู้สึก อยู่ทุกๆวัน พวกเขามักแฝงตัวมาในชุดนักศึกษาบ้าง ชุดพนักงานออฟฟิตบ้าง พวกเขายังคงใช้ชีวิตอยู่ในระบบเศรษฐกิจที่กำลังผลักดันชีวิตที่อย่างเรียบง่ายให้กลายเป็นชีวิตที่สมบูรณ์แบบ
บางครั้งพวกเขาก็สลับร่างเป็น นาย เหตุผล แต่พอผมหันกลับมาเขาก็เปลี่ยนร่างเป็น นส ความรู้สึกไปเสียแล้ว
พวกเขาทำให้ผมเริ่มตั้งคำถามกลับไปว่า ตลอดระยะเวลาในการเล่าเรียนศึกษา รวมทั้งตลอดเวลาของการใช้ชีวิต เรากำลังใช้เวลาให้หมดไปกับ วิชาหาเงิน หรือ วิชาความสำเร็จ เพียงแค่นั้นหรือ
วิชา ความรัก ความสุข ความฝัน ฯลฯ
ในหนึ่งชีวิตยังคงมีวิชาอีกมากมายที่ให้เราต้องค้นหา อยู่ที่เราจะเลือกออกเดินทางเพื่อค้นพบพวกเขาเมื่อไหร่ แต่ถ้าค้นพบแล้วก็จงใช้เวลาที่มีอยู่โอบกอดพวกเขาเอาไว้ให้นานที่สุดแล้วกัน
วิชาเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องเรียนให้จบก่อนแล้วจึงมาสอบแก้
แต่วิชาเหล่านี้สามารถเรียนรู้ ทดสอบ และนำไปปฏิบัติได้ทันที
(1)
สวัสดีครับผมชื่อนาย "เหตุผล"
ชีวิตของผมมักเลือกที่จะใช้เหตุผลในการตัดสินใจในหลายๆเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน เรื่องการทำงาน การใช้ชีวิต รวมถึงเรื่องความรัก
ผมยังจำได้ดีครั้นสมัยเรียนอยู่ชั้นมัธยม ผมใช้เหตุผลที่ดีที่สุดในการตัดสินใจเลือกโรงเรียนที่มีชื่อเสียงที่สุดในกรุงเทพ แม้การเดินทางฝ่ารถติดในกรุงเทพจะทุลักทุเลสักแค่ไหน ผมยังคงหาเหตุผลดีดีที่อยากจะไปเรียนให้ทันได้อยู่เสมอ
ผมตัดสินใจเลือกแผนการเรียนวิทย์-คณิต เพราะแผนนี้จะทำให้ผมมีตัวเลือกในการศึกษาต่อที่มากขึ้น และสามารถต่อยอดให้ผมเข้าศึกษาต่อในระดับมหาวิทยาลัยชื่อดังๆได้อีกตั้งหลายที่
ผมเลือกที่จะติวพิเศษกับอาจารย์ชื่อดังในทีวี เพราะผมคิดว่าพวกเขาสามารถตอบโจทย์การลงทุนเพื่ออนาคตของผมได้ ไม่แปลกเลยที่วันเสาร์และวันอาทิตย์ ผมจะไปนั่งในห้องแอร์เย็นฉ่ำ พร้อมจดเลคเชอร์จากพวกเขา
จนแล้วจนเล่าผมก็จับพลัดจับพลูสอบเอ็นทรานซ์ได้ที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ คณะยอดนิยมที่สุดในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งใจกลางเมือง ผมตั้งใจเรียนอย่างเต้มที่ ท่องตำราหามรุ่งหามค่ำ อ่านหนังสือจนดึกจนดื่นทุกคืน และนั่นเกรดที่สวยหรูคือผลลัพธ์ที่นำพาให้ผมได้เข้าทำงานดีๆ เงินเดือนดีๆ
ผมเติบโตในบริษัทข้ามชาติที่ให้เงินเดือนที่สูง ความหนักแน่นในการตัดสินใจด้วยเหตุผลทำให้ผมได้เลื่อนขั้นแล้วขั้นเล่า และมีหน้าที่ความรับผิดชอบที่มากขึ้น
ทุกๆปีพอถึงสงกรานต์หรือปีใหม่ทีไร ผมมักจะมีเรื่องราวมากมายไปเล่าให้ครอบครัวที่อยู่ต่างจังหวัดฟัง ผมเล่าเรื่องราวความสำเร็จของผมจนถึงเที่ยงคืน แต่ผมกลับลืมไปว่าบ้านที่คนต่างจังหวัดมักจะเข้านอนตั้งแต่หัวค่ำ เพื่อที่จะได้ตื่นเช้ามาทำงานกัน
เสียดายจังที่หนึ่งปีผมจะได้พบพวกเขาแค่สองหน
ชีวิตไลฟ์สไตล์ของผมสวยหรูมาก ผมมีรถ มีคอนโดใจกลางเมือง แต่ทำให้ยังคงมีความเหงาเข้ามาแทรกซึมอยู่ในทุกอณูรูขุมขน
ผมยังไม่สามารถหาเหตุผลใดๆมาตอบคำถามเหล่านี้ได้
ตอนนี้ผมอายุ 60 ปี อายุมากจนไม่มีใครยอมรับให้ผมกลับไปทำงานได้อีกแล้ว ผมเสียดายเวลาเหล่านั้นจัง
เก้าอี้โยกที่แกว่งไกวชวนให้คุณตาหลับตาลงพร้อมกับจมูกได้รับรู้ได้ถึงกลิ่นไออุ่นจากโกโก้ถ้วยร้อนๆ
(2)
สวัสดีจ้ะ หนูชื่อ นางสาว "ความรู้สึก"
หนูเติบโตในครอบครัวฐานะปานกลาง คุณพ่อกับคุณแม่ส่งเสริมหนูในทุกๆเรื่องที่หนูรัก หนูเริ่มเรียนเปียโนตั้งแต่สมัยอนุบาล แต่หนูเล่นได้ไม่คล่องเท่าไหร่นักก็ต้องเลิกไป
หนูชอบการวาดภาพมากกว่าค่ะ
หนูเลือกที่จะเรียนโรงเรียนมัธยมใกล้ๆบ้าน หนูจะรีบกลับมาถึงบ้านก่อนห้าโมงเย็นของทุกวัน เพื่อที่จะมาช่วยคุณแม่ขายของที่บ้าน หลังจากนั้นหนูจะออกไปนั่งวาดรูประบายสีที่ศาลากลางน้ำ พอถึงหกโมงเย็นคุณแม่ก็จะยกสำรับอาหารเดินมาพร้อมกับคุณพ่อที่เพิ่งกลับมาจากการทำงาน
นั่นเป็นมื้ออาหารที่อร่อยที่สุดเลยค่ะ
หนูเลือกเรียนสายศิลป์-ภาษา และหนูก็ทำมันได้ดี คุณครูยังชมว่าหนูมีแววเป็นนักเขียนมือทองเลยทีเดียว หนูเลือกเข้าเรียนคณะวารสารศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยใกล้บ้าน มหาวิทยาลัยของหนูอยู่ห่างจากบ้านไม่เกิน 20 กิโลเมตร พอที่จะนั่งรถสองแถวไปไม่เกิน 30 นาที
หนูได้ออกผลงานตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์ของทางมหาวิทยาลัย เพื่อนๆของหนูต่างชมว่าหนูมีลายเส้นที่แปลกใหม่ ตัวการ์ตูนกับข้อความในหนังสือพิมพ์จึงดูน่าสนใจกว่าบทความไหนๆ
ผลงานในตอนนั้นทำให้มีสำนักพิมพ์หลายๆที่ยื่นข้อเสนอให้หนูเข้าไปทำงานด้วย
แน่นอนค่ะ งานทางด้านนี้ทำให้หนูมีเงินเดือนไม่สูงมากนัก แต่หนุก็มีความสุขมากที่ได้ทำงานอยู่ใกล้ๆบ้าน มันทำให้หนูไม่เคยรู้จักเลยว่าวันของครอบครัวคือวันที่เท่าไหร่ เพราะวันทุกวันก็คือวันของครอบครัวของหนูเสมอ
วันนี้หนูโชคดีมากที่ได้มีเวลาให้กับครอบครัว คุณพ่อ คุณแม่ และก็คุณตา
อ๋อได้เวลาละ
หนูขอเวลาไปชงโกโก้ให้คุณตาก่อนนะค่ะ
(3)
"คุณตาค่ะ หนูชงโกโก้อุ่นๆมาให้แล้วค่ะ" เสียงเรียกเบาๆจาก นส ความรู้สึก
คุณตาตื่นขึ้นจากการพักผ่อนในตอนกลางวัน พร้อมทั้งยกถ้วยโกโก้อุ่นอุ่นสัมผัสริมฝีปากอย่างเอร็ดอร่อย
"คุณตาค่ะ หนูมีความสุขมากเลยที่ได้เกิดมาเป็นหลานคุณตา หนูรักคุณตามากๆค่ะ" นส ความรู้สึกพูดด้วยเสียงที่หนักแน่น
คุณตาวางถ้วยโกโก้อุ่นๆลงมาพักที่ตัก พร้อมทอดสายตามองออกไปที่ศาลากลางน้ำ คุณตาเริ่มกระกระหยิ่มยิ้มย่องพร้อมกับหัวใจที่เบิกบานขึ้นอีกครั้ง
คุณตาหันมองกลับมาที่หลานสาวและกระซิบเบาๆว่า
"ขอบใจมากนักหลานรัก ตาพบคำตอบของคำถามที่ตามหามาแสนนานแล้วล่ะ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น