บีบ,หัว,ใจ
เวลาที่เจียนจวนจะครบกำหนดการส่งงาน ถือเป็นยาขนานแรงที่ช่วยขับเคลื่อนผลงานที่ดูจะไม่ค่อยเป็นท่ากลับกลายร่างเป็นผลงานที่เป็นรูปเป็นร่างได้ง่ายดายอย่างน่าอัศจรรย์
ผลงานนั้นจะพร้อมสรรพพร้อมส่งทันทีหลังจากที่ผ่านคืนอันมืดมิดที่เราพยายามอดหลับอดนอนเพื่อปั่นมันให้เสร็จ
เรื่องที่เล่ามานี้เคยเกิดขึ้นในสมัยที่ผมทำโปรเจคสมัยเรียนครับ ด้วยความไม่รู้หรือการลองผิดลองถูกหลายครั้ง และคิดว่าระยะเวลาที่อาจารย์ให้มาทำงานชิ้นนี้มีอยู่ถมเถเพียงพอที่จะใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย ด้วยความรู้ความสามารถที่มีมากเกินไปจนหลงตัวเอง จึงทำให้งานที่ควรจะต้องทำให้ออกมาีดี กลายเป็นงานที่ต้องทำให้ออกมาให้เร็วที่สุดแทน
การถูกเครื่องมืออย่างเวลากำหนดให้รีบตัดสินใจกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งคงเหมือนกับการถูก "บีบหัวใจ"
หัวใจดวงน้อยๆที่กำลังเต้นตามจังหวะจะโคน กลับถูกเรื่องบางเรื่องกดดันให้กล้ามเนื้อต้องเต้นตามจังวะที่เร็วขึ้น ถี่ขึ้น ราวกับหัวใจดวงน้อยๆกำลังสูบฉีดอะดรีนาลีนให้พรั่งพรูแสบสันไปทั่วร่าง
บางทีถ้าความฝันเรามันเกิดมันจางลงชั่วขณะ ด้วยความเหนื่อยล้าหรือความผิดหวังใดๆ มันก็ดีเหมือนกันนะที่เราจะใช้ตัวช่วยอย่าง "เวลา" เข้ามาบีบหัวใจของเราเริ่มเต้นถี่ขึ้นอีกครั้ง
เหล่าบรรดาความฝันที่ถูกสูบฉีดจะได้เร่งเข้าไปไล่เจ้าตัวอนุมูลอิสระที่คอยมาเกาะแกะระรานให้สลายหายไป
หรือว่าผมจะเริ่มเชื่อแล้วว่า "ความฝัน" กับ "หัวใจ" มันทำงานอยู่ร่วมกันจริงๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น