ความจริงในหัวใจ
* * * * * * * * * *
เราอาจถอนหายใจเฮือกยาว พร้อมๆไปกับการปลดปล่อยความเหนื่อยล้าอันสุดเหยียดที่แสนเกินทน ท่ามกลางหมู่มวลมนุษย์ที่ก่อการโกลาหลจนทำให้สมองทั้งสองซีกของเรามิอาจจะเคลื่อนไหวตามความคิดเหล่านั้นไปได้ทัน ความสับสนอลหม่านที่เกิดขึ้นอันฉับพลันมักก่อให้เกิดอารมณ์ที่ฉุนเฉียว แถมยังทำให้โลกภายในของเราบูดเบี้ยวไปตามความรู้สึกที่มันไม่ค่อยจีรัง ทว่าพอเรื่องราวเหล่านั้นผ่านไปเราจะค้นพบว่าตัวตนคนใหม่ที่อยู่ข้างในหัวใจนั้น มันได้เอาชนะศัตรูตัวฉกาจตัวสำคัญที่ชอบเข้ามาทำร้ายความรู้สึกดีๆที่อยู่ภายใน
บ่อยครั้งที่ความคิดลบๆมันแฝงกายมากับผู้คนที่เราเคยรู้จัก บางครั้งมันก็แฝงมากับคำพูดอันรังเกียจเดียดฉันท์จากผู้คนที่เราคาดไม่ถึง จนบางทีโลกอันสวยสดงดงามของเราก็ถูกความมืดมิดเหล่านั้นทำให้จางจนเลือน สุดท้ายกลับกลายเป็นตัวเราเองที่โอนเอนไปกับความคิดอันร้ายกาจที่ถูกชักจูงจากศัตรูตรงหน้าโดยไม่ได้ตั้งใจ
ดูเหมือนจะมีเพียงแค่เสียงหัวเราะที่จะสามารถกลบเกลื่อนความสับสนที่ปะปนมากับเรื่องร้ายๆ ความคิดที่เสียหายจะเริ่มกลับมาถูกเติมเต็มด้วยความรู้สึกดีๆที่ถูกฝังแนบแน่นเอาไว้ในหัวใจที่ไม่ยากเย็นเกินจะค้นหา ตัวแปรสำคัญที่จะสามารถทำให้ความคิดลบๆกลับมาเป็นบวกอาจไม่จำเป็นต้องพึ่งแค่เวลา เมื่อเราตามหาตัวตนและความรู้สึกที่แท้จริงเจอ แล้วจะค้นพบว่าความสวยงามของโลกภายในของเรานั้นมันไม่เคยเปลี่ยนไปเลย
ดั่งสายฝนที่สาดซัดเข้ามาในยามมืดมิด ช่วงชีวิตอาจเคยถูกล่อลวงให้จนตรอกด้วยอำนาจอาญาสิทธิ์จากความรู้สึกนึกคิดที่ไม่จริงแท้ ผู้คนเหล่านี้ไม่ได้มีอิทธิพลต่อเราเสมอไป เมือฝนซา-ท้องฟ้าจะเปิดโล่งให้เราได้เห็นความเป็นจริงที่ไม่เคยเปลี่ยนไป อย่ามัวแต่จมอยู่กับอิทธิพลอันโหดร้ายของสรรพสิ่งที่อยู่นอกหัวใจที่ไม่ใช่ของเรา โปรดกลับมามองความจริงในหัวใจที่เราอาจหลงลืมมันไปชั่วขณะนั้นอย่างใจเย็น
* * * * * * * * * *
เราอาจถอนหายใจเฮือกยาว พร้อมๆไปกับการปลดปล่อยความเหนื่อยล้าอันสุดเหยียดที่แสนเกินทน ท่ามกลางหมู่มวลมนุษย์ที่ก่อการโกลาหลจนทำให้สมองทั้งสองซีกของเรามิอาจจะเคลื่อนไหวตามความคิดเหล่านั้นไปได้ทัน ความสับสนอลหม่านที่เกิดขึ้นอันฉับพลันมักก่อให้เกิดอารมณ์ที่ฉุนเฉียว แถมยังทำให้โลกภายในของเราบูดเบี้ยวไปตามความรู้สึกที่มันไม่ค่อยจีรัง ทว่าพอเรื่องราวเหล่านั้นผ่านไปเราจะค้นพบว่าตัวตนคนใหม่ที่อยู่ข้างในหัวใจนั้น มันได้เอาชนะศัตรูตัวฉกาจตัวสำคัญที่ชอบเข้ามาทำร้ายความรู้สึกดีๆที่อยู่ภายใน
บ่อยครั้งที่ความคิดลบๆมันแฝงกายมากับผู้คนที่เราเคยรู้จัก บางครั้งมันก็แฝงมากับคำพูดอันรังเกียจเดียดฉันท์จากผู้คนที่เราคาดไม่ถึง จนบางทีโลกอันสวยสดงดงามของเราก็ถูกความมืดมิดเหล่านั้นทำให้จางจนเลือน สุดท้ายกลับกลายเป็นตัวเราเองที่โอนเอนไปกับความคิดอันร้ายกาจที่ถูกชักจูงจากศัตรูตรงหน้าโดยไม่ได้ตั้งใจ
ดูเหมือนจะมีเพียงแค่เสียงหัวเราะที่จะสามารถกลบเกลื่อนความสับสนที่ปะปนมากับเรื่องร้ายๆ ความคิดที่เสียหายจะเริ่มกลับมาถูกเติมเต็มด้วยความรู้สึกดีๆที่ถูกฝังแนบแน่นเอาไว้ในหัวใจที่ไม่ยากเย็นเกินจะค้นหา ตัวแปรสำคัญที่จะสามารถทำให้ความคิดลบๆกลับมาเป็นบวกอาจไม่จำเป็นต้องพึ่งแค่เวลา เมื่อเราตามหาตัวตนและความรู้สึกที่แท้จริงเจอ แล้วจะค้นพบว่าความสวยงามของโลกภายในของเรานั้นมันไม่เคยเปลี่ยนไปเลย
ดั่งสายฝนที่สาดซัดเข้ามาในยามมืดมิด ช่วงชีวิตอาจเคยถูกล่อลวงให้จนตรอกด้วยอำนาจอาญาสิทธิ์จากความรู้สึกนึกคิดที่ไม่จริงแท้ ผู้คนเหล่านี้ไม่ได้มีอิทธิพลต่อเราเสมอไป เมือฝนซา-ท้องฟ้าจะเปิดโล่งให้เราได้เห็นความเป็นจริงที่ไม่เคยเปลี่ยนไป อย่ามัวแต่จมอยู่กับอิทธิพลอันโหดร้ายของสรรพสิ่งที่อยู่นอกหัวใจที่ไม่ใช่ของเรา โปรดกลับมามองความจริงในหัวใจที่เราอาจหลงลืมมันไปชั่วขณะนั้นอย่างใจเย็น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น