********************
(1)
แม้รองเท้าจะไม่ใช่ปัจจัยสี่แต่เราก็ควรมีมันไว้เพื่อห่อหุ้มหนังเท้าส่วนนอกอันหยาบก้านของตัวเอง บ่อยครั้งที่ผมสังเกตุเห็นว่าร้านรองเท้าในห้างมักชอบมาตั้งเรียงรายใกล้กันยิ่งกว่าร้านสะดวกซื้อที่หน้าปากซอย ดูไปแล้วรองเท้าหลากรุ่นหลากสีสันก็คล้ายดั่งอาหารปรุงสำเร็จที่เพิ่งยกออกจากเตาไมโครเวฟ ยิ่งร้านไหนปิดป้ายสีแดงสดฉาบด้วยตัวเลขเปอร์เซนต์สุงๆเอาไว้ ก็มักจะดึงดูดผู้คนให้เคลื่อนเอวบางร่างน้อยเข้าไปมุงดูกันอย่างหนาตา
"รุ่นนี้เพิ่งออกใหม่ แล้วก็คู่นั้นเป็นลายสีวินเทจที่ทางร้านออกแบบเองค่ะ"
เสียงแม่ค้าสาววัยรุ่นกำลังเชียร์สินค้าที่ตนเองปลุกปั้นขึ้นมากับมือ รองเท้าขนาดกระทัดรัดถูกจัดวางบนแท่นโชว์อย่างสวยงามในร้านเล็กๆ ผู้คนมากมายต่างพากันมุงดูความอลังการงานสร้างของเธออย่างอุ่นหนาฝาคั่ง แม้ร้านนี้ไม่มีป้ายสีแดงฉาบตัวเลขเหมือนที่หลายๆร้านนั้นเคยทำ โปรโมชั่นหั่นราคาอาจสู้ไม่ได้กับความคิดสร้างสรรค์ที่ดึงดูดหัวใจของใครได้หลายคน
หากลูกค้าท่านไหนหลงใหลในสีสัน ขนาด หรือความยั่วเยาที่มิอาจคาดเดา แท่นโชว์สินค้าที่ตั้งเรียงรายนั้นก็จะถูกปรับเปลี่ยนเป็นกล่องบรรจุได้อย่างดี จากกล่องแล้วกล่องเล่าถูกส่งสู่ปลายมือของนักสะสมผู้หลงใหล ผมกำลังได้เห็นผลงานชิ้นโบว์แดงที่เหนือกว่าราคา ถูกผลัดออกมาจากมือของผู้ทีสร้างสรรค์มันด้วยหัวใจ เราอาจจะไม่ต้องทำเรื่องที่ยิ่งใหญ่แต่แค่เริ่มต้นสิ่งใหม่ๆตรงหัวใจของตัวเอง
(2)
ในชีวิตนี้ผมมีรองเท้าที่ใส่แบบจริงๆจังๆเพียงไม่กี่คู่ อย่างน้อยก็ต้องมีรองเท้าผ้าใบทนๆตอนเรียนมัธยม รองเท้าเซอร์ๆตอนเรียนมหาวิทยาลัย รองเท้ากีฬาสีเจ็บๆ และรองเท้าหนังเนียบๆเอาเข้าไว้เข้าสังคม
ดูเหมือนจะมีหลายคู่แต่เอาเข้าจริงๆก็ใช้งานทนๆเพียงไม่กี่คู่หรอก เพราะมันแล้วแต่โอกาสและสถานที่มากกว่า ยิ่งใส่บ่อยๆเราจะรู้ว่าคู่ไหนควรจะพาไปออกงานไหน หรือคู่ไหนที่ควรเก็บเอาไว้บนตู้โชว์รองเท้าเผื่อเวลาที่เพื่อนๆมาเยี่ยมที่บ้านจะได้เชยชมกัน
นับดูแล้วปีหนึ่งผมเปลี่ยนรองเท้าจริงๆจังๆก็ไม่น่าจะเกินหนึ่งคู่ สาเหตุหลักไม่ใช่เพราะขนาดที่คับหรือกลิ่นอับที่มิอาจรักษา แต่เป็นความสัมพันธ์ของฝ่าเท้ากับพื้นรองเท้าที่มันมักจะไม่ค่อยสามัคคีกันเท่าไร ยิ่งปีไหนหน้าฝนมาเร็วและยาวนานกว่าปกติ ความสัมพันธ์ที่ร่วมสร้างกันมาของทั้งคู่ก็ยิ่งจะขาดสะบั้นเร็วขึ้นเท่านั้น และรองเท้าหนังก็มักเป็นคู่แรกที่ถูกเปลี่ยนหน้าตาไปทุกปีตามสไตล์ที่ผมสร้างสรรค์มันไว้ในจินตนาการ
การบอกลาเป็นสิ่งที่ทำให้เสียใจ แต่เมื่อไม่สามารถเดินไปด้วยกันได้ รองเท้าคู่ใหม่ก็ต้องเข้ามาสานต่อความความทรงจำที่ขาดหายหลังไปจากนี้
ผมจำต้องเลือกรองเท้าหนังคู่ใหม่อย่างใจจดใจจ่อ เพราะครั้งนี้ผมต้องการคู่ที่จะอยู่กับผมไปได้อีกนาน ผมเดินเข้าร้านขายรองเท้าพร้อมๆกับการสังเกตุการตัดเย็บที่ดูคงทนที่สุด ปลายส้นต้องจับกับหนังด้านบนให้แน่น พร้อมๆกับพื้นยางที่ต้องยอมรับความกดดันจากความชื้นได้เป็นอย่างดี ผมจบดีลนี้ด้วยการซื้อรองเท้าหนังที่ถูกใจคู่หนึ่งโดยที่ไม่ได้สนใจว่าราคามันจะสุงสักเท่าไร ผมเดินออกจากร้านด้วยความปลื้มปรีติใจ และผมจะเก็บรักษาเธอเอาไว้ตราบนานเท่านาน
(3)
รองเท้าที่หรูหราที่สุดก็ยังมิสามารถนำไปใช้หรือโชว์ในสถานที่อันจำกัด แสงแดดกำลังแผดเผาหนังกำพร้าบริเวณฝ่าเท้าอย่างดุเดือด คล้ายกำลังย้ำเตือนให้ผมเริ่มครุ่นคิดถึงรองเท้าส้นตึกที่ฉาบด้วยสีปรอทกันความร้อน หากแม้ร่มเงาก็มิอาจต้านทานกับพื้นหินอ่อนที่สะสมความร้อนได้อย่างอิ่มหมีทีมัน แต่ด้วยศรัทธาอันแรงกล้าในเวลานั้นผมจึงต้องย่ำเท้าเปล่าลงไปอย่างไม่มีเวลาให้คิดที่จะเกรงกลัว
ภายใต้เคหสถานตามวัดในเมืองย่างกุ้งถือเป็นตัวแปรสำคัญที่ทำให้รองเท้าผ้าใบคู่ใจของผมจำต้องนอนแน่นิ่งตากแอร์เย็นฉ่ำอยู่บนรถตู้ แน่นอนที่ข้อจำกัดในแต่ละสถานที่ถือเป็นวัตรปฏิบัติของผู้มาเยี่ยมเยียนเสมอ หากไม่เคารพหรือแหกกฎทั้งๆที่รู้ อาจจะหมายมั่นได้ว่าคนผู้นั้นไร้ซึ่งความเข้าใจวัฒนธรรมที่ดีงามอันแท้จริง
ความร้อนที่แทรกซึมผ่านรูขุมขนที่หยาบหนาทำให้เราได้ฝึกความอดทน สภาพผู้คนที่ต่างเดินเท้าเปล่ามาทำบุญไม่ได้แตกต่างไปจากนักเดินทางอย่างเราๆ ความร้อนอาจเป็นเพียงบททดสอบหนึ่งให้เราได้เรียนรู้และระลึกย้ำเตือนถึงความจำ หากครั้งแรกที่เราได้ก้าวเท้าออกมาสู่โลกใบนี้นั้นเราก็ไม่ได้มีรองเท้าหรูหราติดตัวออกมาเลย
ผมเฝ้าดูรองเท้าคู่ใหม่ที่ถูกหยิบยกออกมาจากเตาไมโครเวฟเครื่องเดิม สีสันและลายใหม่ถูกเอาออกมาวางตั้งอย่างไม่ขาดสาย แม้เหงื่อที่ไหลไคลที่ย้อยในหน้าร้อนปีนี้จะทำให้แม่ค้าวัยรุ่นคนหนึ่งยังต้องตะโกนเรียกลูกค้าที่เดินกันให้ขวักไขว่อีกมากมาย ความคิดที่ถูกสร้างสรรค์เอาไว้มันน่าเชยชมไปเสียกว่าป้ายเก้ๆกังๆที่ถูกฉาบไว้ด้วยตัวเลขที่ไม่น่าสนใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น