PHOTOGRAPH
********************
(1)
ความสวยงามของภาพถ่ายมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือกใช้เลนส์อะไร หรือกล้องยี่ห้ออะไร ความสวยงามมันมักจะเกิดขึ้นเมื่อนักเดินทางได้ก้าวเท้าเข้าไปถึงยังจุดหมายและหยุดยืนอยู่ในสถานที่นั้นๆ แล้วภาพถ่ายจะเป็นผลพลอยได้ที่เกิดขึ้นจากความตั้งใจที่นักเดินทางต้องการจะเก็บรายละเอียดในเวลาหนึ่งๆนั้นให้ครบถ้วนอย่างที่มันกำลังเป็น
ผมได้แต่ทอดสายตาผ่านท้องฟ้ายามเย็น พร้อมๆกับค่อยๆประคองความรู้สึกที่เริ่มจะสั่นไหวไปตามกาล ยามเย็นเช่นนี้อาจเป็นเวลาที่ใครหลายคนต่างรุดหน้ากลับไปยังถิ่นฐานเพื่อพักผ่อนในรังนอน ยามเย็นเช่นนี้มักเป็นเวลานัดพบของเพื่อนฝูงที่ไม่ค่อยได้พบหน้า ยามเย็นเช่นนี้คงเป็นเวลาของมื้อค่ำที่แสนพิเศษของคู่รักที่กำลังจะเข้างานวิวาห์ ยามเย็นเช่นนี้กำลังทำให้ผมสบายสายตา เมื่อได้รู้ว่าเวลาที่ผ่านพ้นไปมากมาย มันไม่เคยหล่นหายไปแม้แต่เสี้ยววินาที
ดื่มด่ำความรู้สึกอบอุ่นที่ทอดยาวลงมาจากฟากฟ้า ไออุ่นยังคงย้ำเตือนให้เรารับรู้ถึงความรู้สึกที่มันไม่เคยเหมือนเดิมเลยสักวัน สีสันจากท้องฟ้ายังคงเคลื่อนไหวและเปลี่ยนผันไปตามความรู้สึกของคนที่เฝ้ามองมัน ท้องฟ้ายามเย็นอาจเป็นได้มากกว่าแค่ฝัน หากสักวันหนึ่งเราได้สร้างสรรค์บางเรื่องราวให้เกิดขึ้นจริง
(2)
การเดินทางของเมฆน้อยอาจเหมือนนิยายปรัมปราที่ไม่สามารถจะแต่งให้จบ อาจเป็นเพราะผืนนภานั้นกว้างใหญ่ไพศาลเกินกว่าจะเดินทางไปโดยลำพังไหว บางครั้งเมฆก้อนน้อยอาจท้อถอยจากการเดินทางที่คดเคี้ยวและแสนยาวไกล บทเรียนของนิยายปรัมปราได้แต่ฝากเอาไว้ว่า แม้เราจะแตกต่างกันสักเท่าไร แต่สุดท้ายแล้วเราจำต้องอาศัยอยู่ด้วยร่วมกัน
ภาพถ่ายจากฟากฟ้าช่วยย้ำเตือนถึงความสำคัญที่อยู่ตรงหน้า เมื่อเกิดความสนใจเราจึงไม่อยากละสายตาออกไปจากตำแหน่งที่เป็นเป้าหมาย ยิ่งโฟกัสเราจึงเริ่มชัดเจนกับความรู้สึก แม้ว่าบางครั้งมันอาจจะก่อให้เกิดความสับสนขึ้นในหัวใจ แต่เมื่อความเบลอผ่านไปเป้าหมายที่วาดเอาไว้จะเด่นชัดจนเราเองคงไม่อยากจะพลาดการพบเจอ
ความรู้สึกกำลังถูกบันทึกลงไปในภาพถ่าย สุข ทุกข์ เศร้า เหงา ซึม เป็นดั่งอารมณ์ที่อยู่เหนือคำบรรยายเมื่อได้พบเห็น แต่ภาพถ่ายของฉันมันกำลังคลุกเคล้าทุกความรู้สึกที่เธอเพ่งมองลงไปจนเธอก็คงรู้สึกไม่ต่างจากที่ฉันกำลังเป็น บางทีความรู้สึกจากภาพถ่ายใบนั้นอาจหมายถึงความรู้สึกที่ฉันมีต่อเธอ
ฉันและเธอยังคงจดจำเรื่องราวที่ผ่านพ้นไว้กับภาพถ่าย ภาพเหตุการณ์ยังคงช่วยยืนยันว่าความสุขในเวลาที่อยู่ด้วยกันนั้นมันมีความหมาย เธอสบตาฉัน-ฉันจับมือเธอ ด้วยท่าทีที่ทำให้ช่วงเวลานั้นมิอาจถูกขวางกั้นด้วยอุปสรรคที่จะเข้ามาทำลาย ภาพถ่ายที่เราทั้งสองจะจดจำจนขึ้นใจอาจไม่จำเป็นต้องสวยงามในเวลาหนึ่งๆนั้น เพียงแค่ขอให้ภาพถ่ายใบนั้นยังคงสวยงามตลอดไป
********************
(1)
ความสวยงามของภาพถ่ายมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือกใช้เลนส์อะไร หรือกล้องยี่ห้ออะไร ความสวยงามมันมักจะเกิดขึ้นเมื่อนักเดินทางได้ก้าวเท้าเข้าไปถึงยังจุดหมายและหยุดยืนอยู่ในสถานที่นั้นๆ แล้วภาพถ่ายจะเป็นผลพลอยได้ที่เกิดขึ้นจากความตั้งใจที่นักเดินทางต้องการจะเก็บรายละเอียดในเวลาหนึ่งๆนั้นให้ครบถ้วนอย่างที่มันกำลังเป็น
ผมได้แต่ทอดสายตาผ่านท้องฟ้ายามเย็น พร้อมๆกับค่อยๆประคองความรู้สึกที่เริ่มจะสั่นไหวไปตามกาล ยามเย็นเช่นนี้อาจเป็นเวลาที่ใครหลายคนต่างรุดหน้ากลับไปยังถิ่นฐานเพื่อพักผ่อนในรังนอน ยามเย็นเช่นนี้มักเป็นเวลานัดพบของเพื่อนฝูงที่ไม่ค่อยได้พบหน้า ยามเย็นเช่นนี้คงเป็นเวลาของมื้อค่ำที่แสนพิเศษของคู่รักที่กำลังจะเข้างานวิวาห์ ยามเย็นเช่นนี้กำลังทำให้ผมสบายสายตา เมื่อได้รู้ว่าเวลาที่ผ่านพ้นไปมากมาย มันไม่เคยหล่นหายไปแม้แต่เสี้ยววินาที
ดื่มด่ำความรู้สึกอบอุ่นที่ทอดยาวลงมาจากฟากฟ้า ไออุ่นยังคงย้ำเตือนให้เรารับรู้ถึงความรู้สึกที่มันไม่เคยเหมือนเดิมเลยสักวัน สีสันจากท้องฟ้ายังคงเคลื่อนไหวและเปลี่ยนผันไปตามความรู้สึกของคนที่เฝ้ามองมัน ท้องฟ้ายามเย็นอาจเป็นได้มากกว่าแค่ฝัน หากสักวันหนึ่งเราได้สร้างสรรค์บางเรื่องราวให้เกิดขึ้นจริง
(2)
การเดินทางของเมฆน้อยอาจเหมือนนิยายปรัมปราที่ไม่สามารถจะแต่งให้จบ อาจเป็นเพราะผืนนภานั้นกว้างใหญ่ไพศาลเกินกว่าจะเดินทางไปโดยลำพังไหว บางครั้งเมฆก้อนน้อยอาจท้อถอยจากการเดินทางที่คดเคี้ยวและแสนยาวไกล บทเรียนของนิยายปรัมปราได้แต่ฝากเอาไว้ว่า แม้เราจะแตกต่างกันสักเท่าไร แต่สุดท้ายแล้วเราจำต้องอาศัยอยู่ด้วยร่วมกัน
ภาพถ่ายจากฟากฟ้าช่วยย้ำเตือนถึงความสำคัญที่อยู่ตรงหน้า เมื่อเกิดความสนใจเราจึงไม่อยากละสายตาออกไปจากตำแหน่งที่เป็นเป้าหมาย ยิ่งโฟกัสเราจึงเริ่มชัดเจนกับความรู้สึก แม้ว่าบางครั้งมันอาจจะก่อให้เกิดความสับสนขึ้นในหัวใจ แต่เมื่อความเบลอผ่านไปเป้าหมายที่วาดเอาไว้จะเด่นชัดจนเราเองคงไม่อยากจะพลาดการพบเจอ
ความรู้สึกกำลังถูกบันทึกลงไปในภาพถ่าย สุข ทุกข์ เศร้า เหงา ซึม เป็นดั่งอารมณ์ที่อยู่เหนือคำบรรยายเมื่อได้พบเห็น แต่ภาพถ่ายของฉันมันกำลังคลุกเคล้าทุกความรู้สึกที่เธอเพ่งมองลงไปจนเธอก็คงรู้สึกไม่ต่างจากที่ฉันกำลังเป็น บางทีความรู้สึกจากภาพถ่ายใบนั้นอาจหมายถึงความรู้สึกที่ฉันมีต่อเธอ
ฉันและเธอยังคงจดจำเรื่องราวที่ผ่านพ้นไว้กับภาพถ่าย ภาพเหตุการณ์ยังคงช่วยยืนยันว่าความสุขในเวลาที่อยู่ด้วยกันนั้นมันมีความหมาย เธอสบตาฉัน-ฉันจับมือเธอ ด้วยท่าทีที่ทำให้ช่วงเวลานั้นมิอาจถูกขวางกั้นด้วยอุปสรรคที่จะเข้ามาทำลาย ภาพถ่ายที่เราทั้งสองจะจดจำจนขึ้นใจอาจไม่จำเป็นต้องสวยงามในเวลาหนึ่งๆนั้น เพียงแค่ขอให้ภาพถ่ายใบนั้นยังคงสวยงามตลอดไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น