บรรยากาศหน้าฝนช่วงเดือนกันยายนถึงตุลาคม อาจจะช่วงเวลาที่ทำให้ใครหลายๆคนเิริ่มเบื่อกับสภาพแวดล้อมที่ดูคลุมเครือซะเหลือเกิน ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็มีแต่ฟ้าสีหม่นๆ เม็ดฝนที่หยดลงพื้นทางเดินให้ชื้นแฉะ นั่นอาจจะเป็นสาเหตุให้ใครหลายคนรู้สึกเงียบเหงาเศร้าซึมมากขึ้น
และคงเป็นเหมือนกิจวัตรของคนในเมืองใหญ่อย่างเราที่ต้องทำให้ตัวเองชินกับฤดูกาลเช่นนี้ การเดินทางที่ต้องถูกวางแผนไว้ให้ถึงที่หมายล่วงหน้ามากกว่าเดิม ก็เพราะต้องเผื่อเวลาให้สำหรับใช้ชีวิตอยู่บนท้องถนนให้มากขึ้น
ฝนตกยังคงเป็นผู้ถูกกล่าวหาว่าเป็นสาเหตุหลักทำให้รถในเมืองติด ทั้งๆที่บางทีเราก็พอรู้สาเหตุหลักกันอยู่แล้วว่าทำให้รถจึงติด และคงไม่ต้องไปโทษกบตัวหนึ่งที่มันกำลังร้องเรียกฝนบนฟ้าด้วย
เมื่อฤดูกาลยังคงหมุนเปลี่ยนแบบนี้ไปทุกๆปี ชีวิตเราก็คงจะเหมือนกับรองเท้าคู่หนึ่งที่กำลังดำเนินชีวิตด้วยการก้่าวไปข้างหน้าบ้าง หยุดพักอยู่กับที่บ้าง หรือถอยหลังบ้างบางเวลา
บางทีรองเท้าคู่นี้อาจจะต้องเหยียบลงไปบนพื้นดินที่เจิ่งนอง เต็มไปด้วยน้ำฝนที่ขังอยู่ตามทางเดิน และอาจจะเป็นสาเหตุทำให้กาวที่ติดอยู่กับรองเท้าเริ่มยุ่ย เมื่อนั้นพื้นรองเท้าของเราก็จะเปิดออก พร้อมกับรับน้ำที่ขังจากพื้นทางเดินเข้าไปสัมผัสกับถุงเท้าชุ่มฉ่ำไปด้วยความอับชื้น ก่อนที่จะเดินไปถึงจุดหมายปลายทาง เท้าเราคงจะรู้สึกอึดอัดกับเชื้อราที่กำลังกล้ำกลายเข้าไปสู่ผิวเท้าเรา
รองเท้าคู่หนึ่งคงมิสามารถต้านทานความชื้นที่เกิดขึ้นในฤดูฝน ผมเป็นคนหนึ่งที่ต้องเปลี่ยนรองเท้าทุกปี และทุกครั้งเดือนกันยายนจะเป็นเดือนที่ต้องซื้อรองเท้าใหม่มาแทนรองเท้าคู่เก่าที่กำลังจะถูกย่อยสลายไปกับกาลเวลา
ไม่ว่าจะมีรองเท้าแพงหรูหราเพียงใด อายุการใช้งานของมันคงจะไม่เกินหนึ่งปี และการเปลี่ยนไปใส่รองเท้าคู่ใหม่แต่ละครั้ง มักจะทำให้ลำบากใจ เพราะสิ่งที่เราคุ้นเคยกับมันทุกวัน วันนี้แค่สอดเท้าเข้าไปในรองเท้าคู่ใหม่ ความรู้สึกนั้นมันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
พอลองมองกลับไปที่รองเท้าคู่เก่า ณ บัดนี้เจ้าได้ถูกวางไว้บนชั้นวางรองเท้าเก่า เพื่อรอใครบางคนมาเก็บมันไปย่อยสลายให้ถูกวิธี ภาพของรองเท้าเก่ายังคงมอบรอยแผลที่ผ่านสมรภูมิรบมาอย่างโชกโชนให้ได้เห็นอย่างชัดเจน หนึ่งปีที่เราต่อสู้ตรากตรำด้วยกันมา เราและแกผูกพันกันด้วยระยะทางที่มากกว่าล้านไมล์
ร่องรอยอารยธรรมบนรองเท้าคู่เก่ายังคงย้อนเตือนให้รำลึกถึง พร้อมทั้งเล่าขานให้กับรองเท้าคู่ใหม่ได้รับรู้ถึงเรื่องราวที่น่าจดจำ หากเปรียบรองเท้าคู่เก่าเสมือนอดีตที่น่าจดจำ รองเท้าคู่ใหม่คงจะต้องเหมือนกับการเดินทางครั้งใหม่ที่แสนตื่นเต้น
รองเท้าเก่าที่น่าจดจำยังคงคอยเป็นหน่วยความจำพื้นที่หนึ่งที่คอยให้เรากลับมาทบทวนความผิดพลาด ทบทวนถึงความรู้สึกดีดีที่ผ่านมา และยังคงสานต่อประสบการณ์ให้กับรองเท้าคู่ใหม่ ที่เป็นเหมือนตัวแสดงแทนในฉากต่อไป ในเมื่อการเดินทางยังคงต้องดำเนินต่อไป ความรู้สึกดีๆย่อมต้องถูกนำมาเติมแต่งให้กับสิ่งใหม่ๆ ด้วยรองเท้าคู่ใหม่ที่กำลังรอให้เราเดินด้วยสองเท้าอย่างมุ่งมั่นเพื่อไปพบเจอ
หากวันนี้รองเท้าคู่เก่าเราเริ่มสึก หรืออาจจะเริ่มหลวมเพราะกาวที่ติดไว้มันเริ่มแยกออกจากกัน ไม่ต้องไปเสียใจหรือเสียดาย ลองออกไปหาร้านขายรองเท้าใหม่ๆดูบ้าง เผื่อบางทีเราอาจจะได้พบรองเท้าคู่ใหม่ที่พอดีกับท่วงทำนองการเดินของเรา อาจจะทำให้เราได้ใช้มันเดินทางไปยังที่ใหม่ๆ เพื่อค้นพบกับสิ่งที่ดูเหมือนธรรมดาสามัญ แต่เป็นความรู้สึกพิเศษที่เรายังไม่เคยพบ การได้สวมรองเท้าคู่นี้คงเป็นเหมือนของขวัญสุดพิเศษที่เราพยายามค้นหามันมาทั้งชีวิตก็ได้
และคงเป็นเหมือนกิจวัตรของคนในเมืองใหญ่อย่างเราที่ต้องทำให้ตัวเองชินกับฤดูกาลเช่นนี้ การเดินทางที่ต้องถูกวางแผนไว้ให้ถึงที่หมายล่วงหน้ามากกว่าเดิม ก็เพราะต้องเผื่อเวลาให้สำหรับใช้ชีวิตอยู่บนท้องถนนให้มากขึ้น
ฝนตกยังคงเป็นผู้ถูกกล่าวหาว่าเป็นสาเหตุหลักทำให้รถในเมืองติด ทั้งๆที่บางทีเราก็พอรู้สาเหตุหลักกันอยู่แล้วว่าทำให้รถจึงติด และคงไม่ต้องไปโทษกบตัวหนึ่งที่มันกำลังร้องเรียกฝนบนฟ้าด้วย
เมื่อฤดูกาลยังคงหมุนเปลี่ยนแบบนี้ไปทุกๆปี ชีวิตเราก็คงจะเหมือนกับรองเท้าคู่หนึ่งที่กำลังดำเนินชีวิตด้วยการก้่าวไปข้างหน้าบ้าง หยุดพักอยู่กับที่บ้าง หรือถอยหลังบ้างบางเวลา
บางทีรองเท้าคู่นี้อาจจะต้องเหยียบลงไปบนพื้นดินที่เจิ่งนอง เต็มไปด้วยน้ำฝนที่ขังอยู่ตามทางเดิน และอาจจะเป็นสาเหตุทำให้กาวที่ติดอยู่กับรองเท้าเริ่มยุ่ย เมื่อนั้นพื้นรองเท้าของเราก็จะเปิดออก พร้อมกับรับน้ำที่ขังจากพื้นทางเดินเข้าไปสัมผัสกับถุงเท้าชุ่มฉ่ำไปด้วยความอับชื้น ก่อนที่จะเดินไปถึงจุดหมายปลายทาง เท้าเราคงจะรู้สึกอึดอัดกับเชื้อราที่กำลังกล้ำกลายเข้าไปสู่ผิวเท้าเรา
รองเท้าคู่หนึ่งคงมิสามารถต้านทานความชื้นที่เกิดขึ้นในฤดูฝน ผมเป็นคนหนึ่งที่ต้องเปลี่ยนรองเท้าทุกปี และทุกครั้งเดือนกันยายนจะเป็นเดือนที่ต้องซื้อรองเท้าใหม่มาแทนรองเท้าคู่เก่าที่กำลังจะถูกย่อยสลายไปกับกาลเวลา
ไม่ว่าจะมีรองเท้าแพงหรูหราเพียงใด อายุการใช้งานของมันคงจะไม่เกินหนึ่งปี และการเปลี่ยนไปใส่รองเท้าคู่ใหม่แต่ละครั้ง มักจะทำให้ลำบากใจ เพราะสิ่งที่เราคุ้นเคยกับมันทุกวัน วันนี้แค่สอดเท้าเข้าไปในรองเท้าคู่ใหม่ ความรู้สึกนั้นมันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
พอลองมองกลับไปที่รองเท้าคู่เก่า ณ บัดนี้เจ้าได้ถูกวางไว้บนชั้นวางรองเท้าเก่า เพื่อรอใครบางคนมาเก็บมันไปย่อยสลายให้ถูกวิธี ภาพของรองเท้าเก่ายังคงมอบรอยแผลที่ผ่านสมรภูมิรบมาอย่างโชกโชนให้ได้เห็นอย่างชัดเจน หนึ่งปีที่เราต่อสู้ตรากตรำด้วยกันมา เราและแกผูกพันกันด้วยระยะทางที่มากกว่าล้านไมล์
ร่องรอยอารยธรรมบนรองเท้าคู่เก่ายังคงย้อนเตือนให้รำลึกถึง พร้อมทั้งเล่าขานให้กับรองเท้าคู่ใหม่ได้รับรู้ถึงเรื่องราวที่น่าจดจำ หากเปรียบรองเท้าคู่เก่าเสมือนอดีตที่น่าจดจำ รองเท้าคู่ใหม่คงจะต้องเหมือนกับการเดินทางครั้งใหม่ที่แสนตื่นเต้น
รองเท้าเก่าที่น่าจดจำยังคงคอยเป็นหน่วยความจำพื้นที่หนึ่งที่คอยให้เรากลับมาทบทวนความผิดพลาด ทบทวนถึงความรู้สึกดีดีที่ผ่านมา และยังคงสานต่อประสบการณ์ให้กับรองเท้าคู่ใหม่ ที่เป็นเหมือนตัวแสดงแทนในฉากต่อไป ในเมื่อการเดินทางยังคงต้องดำเนินต่อไป ความรู้สึกดีๆย่อมต้องถูกนำมาเติมแต่งให้กับสิ่งใหม่ๆ ด้วยรองเท้าคู่ใหม่ที่กำลังรอให้เราเดินด้วยสองเท้าอย่างมุ่งมั่นเพื่อไปพบเจอ
หากวันนี้รองเท้าคู่เก่าเราเริ่มสึก หรืออาจจะเริ่มหลวมเพราะกาวที่ติดไว้มันเริ่มแยกออกจากกัน ไม่ต้องไปเสียใจหรือเสียดาย ลองออกไปหาร้านขายรองเท้าใหม่ๆดูบ้าง เผื่อบางทีเราอาจจะได้พบรองเท้าคู่ใหม่ที่พอดีกับท่วงทำนองการเดินของเรา อาจจะทำให้เราได้ใช้มันเดินทางไปยังที่ใหม่ๆ เพื่อค้นพบกับสิ่งที่ดูเหมือนธรรมดาสามัญ แต่เป็นความรู้สึกพิเศษที่เรายังไม่เคยพบ การได้สวมรองเท้าคู่นี้คงเป็นเหมือนของขวัญสุดพิเศษที่เราพยายามค้นหามันมาทั้งชีวิตก็ได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น