จดหมายเปิดผนึก

บางสิ่งบางอย่างสอนให้เรารู้คุณค่าของการรอคอย แม้ว่าบางการรอคอยที่ไม่สามารถล่วงรู้ถึงอนาคตที่ชัดเจน  จะได้ทำเราขาดความมั่นใจไปบ้าง แต่บางอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องราวกลับทำให้เรามีความเชื่อ และมีความหวังกับสิ่งที่กำลังตั้งตารอ

วันนี้หลังจากที่กลับมาถึงบ้าน ถุงไปรษณีย์พร้อมกับซองจดหมายอีกหลายๆซองถูกตั้งอยู่บนโต๊ะทำงานของผม การได้แกะสิ่งของเพื่อเปิดดูข้อความข้างใน ช่างดูน่าตื่นเต้นซะเหลือเกิน แม้จะรู้ล่วงหน้าอยู่แล้วว่าสิ่งของที่สั่งซื้อไปทางเวบไซด์สิ่งนี้คืออะไร แต่ตลอดเส้นทางการเดินทางของสิ่งของที่มีทั้งเรื่องราว และกระบวนการอันซับซ้อนนี้ ทำให้การรอคอยเป็นสิ่งที่มีค่าเหลือเกิน

ตลอดเส้นทางอันแสนไกลที่ถุงไปรษณีย์นี้ถูกส่งออกจากมือผู้ส่ง ผ่านมือของบุรุษไปรษณีย์ที่ขี่มอเตอร์ไซด์คันเก่าๆมาส่งให้เราถึงหน้าบ้าน ภาพในอดีตเป็นอย่างไร ภาพเหล่านั้นยังคงสร้างความสุขให้กับผู้รับปลายทางอยู่เสมอๆ

.... บี๊บ บี๊บ  .... บี๊บ บี๊บ

เสียงบีบแตรของคุณลุงบุรุษไปรษณีย์ในความทรงจำของผม พร้อมรถมอเตอร์ไซด์คู่ใจคันเก่าพร้อมกับถุงไปรษณีย์สีน้ำตาลบรรจุจดหมาย และพัสดุมากมายมาส่งของที่หน้าบ้าน คุณลุงช่างดูมีความสุขเหลือเกินกับการได้มอบสิ่งของให้กับผู้รับ เสมือนกับคุณลุงเป็นคนเขียนจดหมายฉบับนั้นขึ้นมาเอง

แม้ไม่รู้หรอกว่าพัสดุชิ้นนี้ส่งมาจากส่วนไหนของประเทศ แต่การเดินทางมาจนถึง ณ ตรงนี้ คงต้องใช้เวลาอันยาวนาน และเรื่องราวการเดินทางของพัสดุคงต้องผ่านร้อน ผ่านหนาว ผ่านฝนมามากมาย

ผมรับพัสดุมาพร้อมกับเปิดกล่องออกดูด้วยความดีใจ เพราะนั่นเป็นนาฬิการูปเครื่องบิน ที่เกิดจากการสะสมสติ๊กเกอร์แปะในสมุดดรากอนบอลจนเต็ม

การรอคอยพัสดุชิ้นเล็กๆที่ดูไม่คุ้มค่า จากบริษัทที่ผลิตขนมยี่ห้อหนึ่งที่หลอกเด็กๆให้ไปซื้อขนมเพื่อแลกกับสติ๊กเกอร์ที่อยู่ในกล่อง มาแปะลงสมุดสะสม มันช่างไร้สาระในสายตาของผู้ใหญ่หลายคน เพราะนั่นเป็นการสิ้นเปลืองโดยใช่เหตุ แต่สำหรับผมกลับทำให้การเก็บหอมรอมริบเงินวันละห้าบาทเพื่อไปซื้อขนมหลอกเด็กนี้ ดูมีความสุขเหลือเกิน สติ๊กเกอร์แปะครบเมื่อไหร่ จะได้ไปแลกรางวัลนาฬิกาเครื่องบินเรือนโปรดที่ต้องการเสียที

การเดินทางของจดหมายหลายล้านฉบับในแต่ละวันดูเหมือนจะเป็นเรื่องง่ายได้ ณ วันนี้ เมื่อเทคโนโลยีการใช้คอมพิวเตอร์ถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลาย การเขียนและส่งผ่านอีเมล์ดูจะสะดวกสบายสำหรับสังคมที่เปลี่ยนไป เมื่อวิวัฒนาการของโลกเปลี่ยน บางครั้งก็ทำให้การรอคอยดูหมดความสำคัญลงไป

การส่งเมล์ หรือข้อความผ่านระบบดิจิตอล ทำให้ผู้คนสามารถเข้าถึงคำถามและคำตอบเหล่านั้นได้เร็ว ไม่ต้องเสียเวลานานในการรอคอยสารนั้น แต่เมื่อใดที่สารไม่สามารถส่งไปถึงผู้รับได้ทันใจเช่นเดิมละ 

เช่น การล่มของเครือข่ายโทรศัพท์ ระบบเซิฟเวอร์ที่มีปัญหา อีเมล์ที่รับส่งกันเกิดดีเลย์ขึ้นมา

อะไรจะเกิดขึ้น เมื่อทุกคนต่างเสพ "ความเร็ว" ของการรับสารจนติดงอมแงม

การสื่อสารที่ล้มเหลว การเข้าใจผิดกันระหว่างผู้รับและผู้ส่ง การได้รับข้อมูลที่ไม่ตรงตามเวลา 

เพราะผู้รับสารที่สร้างความคาดหวังไว้กับระบบดิจิตอลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หากสารมาถึงไม่ทันตรงตามที่ตกลง ผู้ส่งสารควรมีความผิดในฐานะความผิดพลาดของระบบดิจิตอล  ..... ?

ในโลกปัจจุบันที่การสื่อสารรูปแบบดิจิตอลมีความกระฉับกระเฉงว่องไวขึ้น ย่อมทำให้ชีวิตสะดวกสบายมากขึ้นตาม จนบางครั้งมนุษย์เราปฏิเสธการมีปฏิสัมพันธ์ที่ต้องอาศัยอยู่ร่วมกัน อย่างเช่น การนัดพบกัน  การทานข้าวด้วยกัน การแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน 

เมื่อระบบดิจิตอลสามารถตอบโจทย์ของการสื่อสารที่รวดเร็วได้ แต่ไม่สามารถตอบโจทย์ของความสัมพันธ์ในเชิงปฏิสัมพันธ์ของผู้คนที่อาศัยอยู่ร่วมกันได้ทั้งหมด

การเดินทางของจดหมายเปิดผนึกผ่านทางบุรุษไปรษณีย์หนุ่มคนนี้ คงจะพาผู้อ่านย้อนเวลากลับไปวันวานที่โลกของเรายังมีการสื่อสารรูปแบบที่เรีบง่ายรูปแบบหนึ่งอยู่ การสื่อสารที่มีเรื่องราว เวลา ระยะทางเข้ามาเกี่ยวข้อง การรอคอยรับสารที่จากผู้ส่งสารดูจะน่าสนใจมากขึ้น เมื่อสารที่ถูกทำให้มีคุณค่ามากขึ้นระหว่างการเดินทาง

การส่งจดหมายผ่านมือผู้ส่งไปยังผู้รับ ความเรียบง่ายที่เกิดขึ้นกำลังสอนให้เรารู้จักการเดินทางที่เห็นภาพที่่ชัดเจน การเดินทางที่ไม่ใช่การก้าวกระโดด การเดินทางที่ต้องอาศัยปฏิสัมพันธ์ของทุกคนในสังคม 

 

แม้โลกแห่งการสื่อสาร ณ ปัจจุบันจะถูกทำให้เปลี่ยนแปลงไปเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยเราก็ยังมีความสุขได้ทุกครั้งที่ได้รับของส่งมากับทางไปรษณีย์ เพราะนั่นกำลังทำให้เราเรียนรู้ถึงการเดินทางที่มีเรื่องราวมากมายอยู่ในสิ่งของสิ่งนั้น และรู้จักปรับชีวิตให้ช้าลงบ้าง เพื่อที่จะได้มองเห็นความเป็นสังคมที่ไม่ใช่แค่ชื่อเรียก แต่เป็น "สังคม" ที่เรากำลังอาศัยอยู่กับผู้คนจริงๆ