"ไ ม่ มี เ ว ล า" อาจมีหลายคนเคยได้ยินคำพูดประโยคนี้ที่ดังขึ้นในใจตัวเองอยู่หลายๆเวลาในหนึ่งวัน เหตุใดบางครั้งเราจึงคร่ำครวญถึงเวลาที่ช่างผ่านไปเร็วซะเหลือเกิน เกินกว่าที่จะทำอะไรหลายๆอย่างให้สำเร็จลุล่วงตามเวลาที่กำหนดได้ หากลองมองให้ลึกถึงความเป็นจริงแล้ว เวลายังคงหมุนวนเท่าเดิมทุกวัน 1 วันไม่เคยมีมากกว่า หรือน้อยกว่า 24 ชั่วโมง แล้วเราจะใช้ชีวิตที่เร่งรีบไปเพื่ออะไรละ เรามีความสุขกับชีวิตที่เร่งรีบหรือไม่ สุดท้ายแล้วเวลาไม่ใช่เป็นเหตุผลหลักที่กำหนดการใช้ชีวิตที่เร่งรีบของเรา แต่กลับเป็นตัวเราเองที่พร้อมจะเร่งเวลาให้หมดไปด้วยตัวของเราเอง
ถ้าจะสรรหาเหตุผลว่าทำไมมนุษย์ถึงจะต้องเร่งรีบทำอะไรหลายๆอย่างด้วยละ คำตอบของหลายๆคนคงจะประสานเสียงเป็นเสียงเดียวกันและตอบว่า " ก็เรื่องเงินไง" ถ้าไม่มีเงินเราจะสามารถดำรงชีวิตในสังคมที่มีแต่การแข่งขัน และเปลี่ยนแปลงแบบนี้ได้อย่างไร ยิ่งทุกวันนี้สังคมเมืองใหญ่ก็นำทางให้เราต้องดำรงชีวิตอยู่ด้วยวัตถุนิยมมากด้วย สังคมในปัจจุบันจึงกลายเป็นสังคมที่ต้องขับเคลื่อนด้วยความเร็ว ในหนึ่งวันเรายังคงต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่เข้ามาและผ่านไปอย่างรวดเร็ว และบางสถานการณ์เหล่านั้น เราอาจจะพลาดสิ่งที่สำคัญที่สุดก็เป็นได้ หากมนุษย์เรามีชีวิตที่สามารถจะทำมาหากินได้ประมาณ 60 ปี หรือเทียบได้ประมาณสองหมื่นวัน ตอนนี้เราใช้ชีวิตที่มีความสุขไปบ้างแล้วกี่วัน คุณจะยังใช้ชีวิตที่เร่งรีบแล้วก็บ่นกับตัวเองว่าไม่มีเวลากันอีกกี่ครั้งต่อวัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น