::: โปรดตอบคำถาม :::
ท่องเที่ยวในฤดูฝนมันจะสนุกได้อย่างไร ?ยังคงเป็นคำถามที่ผมยังหาคำตอบไม่ได้เมื่อหลายเดือนก่อนเมื่อความเปียกปอนทำให้เกิดอาการเหนียวตัว
ความเฉอะแฉะก็ยิ่งทำให้ดินโคลนยึดเกาะกับรองเท้า
แน่นหนาเสียยิ่งกว่ากาวตราช้าง
แม้ตอนนั้นจะยังไม่มีคำตอบ
แต่ก็เพียงพอที่จะหาเหตุผลมากมายมาเป็นข้ออ้างได้
จนวันหนึ่ง,ชื่อ "ภูสอยดาว" ก็ออกมาปรากฏตัวบนหน้ากระดาษสีขาว
กระดาษแผ่นน้อยที่นักอ่านหนังสือคนหนึ่ง
ถูกบังคับให้เขียนชื่อสถานที่ท่องเที่ยว
ที่อยากจะไปมากที่สุดมาอย่างน้อย 5 แห่ง
ทว่า "ภูสอยดาว" อยู่ในหัวข้อลำดับที่ห้า
หากนี่ไม่ได้เป็นเพียงความบังเอิญ
ก็อาจจะเป็นเรื่องราวที่ยากเกินจะอธิบาย
ท่องเที่ยวในฤดูฝนมันจะสนุกได้อย่างไร ?
บางทีคำถามนี้อาจจะรอคอยคำตอบมานานแล้วก็ได้
เพียงแต่เหตุผลแย่ๆของเรามันดันเข้าไปขัดขวางอยู่
เหตุผลที่เราคาดเดาส่งๆไปเอง,หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่าข้ออ้าง
สาเหตุที่คำถามซ้ำๆมักจะผลุดขึ้นมาอยู่ในหัวของเราบ่อยครั้ง
อาจเป็นเพราะคำถามนั้นเคยได้รับคำตอบไปแล้ว
ทว่าคำตอบนั้นมัน ไม่ใช่ !!
บางทีที่ชีวิตคนเรายังวนเวียนอยู่กับคำถามเดิมๆ
คงเป็นเพราะว่าเรา,ยังคงไม่พอใจกับสิ่งที่เป็นอยู่
แต่พอจะออกไปค้นหาคำตอบก็ยังกล้าๆกลัวๆ
เมื่อไม่โฟกัสให้ตรงจุด,เราก็จะไม่มีวันได้ภาพที่ชัดเจน
ชีวิตอาจคล้ายการซ้อมทำข้อสอบอิเล็กทรอนิกส์
เมื่อกดตอบผิด,เราจะรีบกดย้อนกลับมาแก้ไขให้ถูกได้เสมอ
ยิ่งผิด-เราจึงเรียนรู้ที่จะเลือกข้อถูกในครั้งถัดไป
แต่หากว่าเราไม่ยอมกดเลือกคำตอบ
ข้อสอบอิเล็กทรอนิกส์ก็จะไม่ยอมเปลี่ยนข้อไปไหน
จนกว่านาฬิกาบนหน้าจอจะหมดลง
เธอจะได้รู้ว่าความฝันมันมีวันหมดอายุจริงๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น