"ร่วมทุกข์ร่วมสุข"
ประโยคสั้นๆที่มักถูกนำมาใช้เป็นคำอวยพรของคู่รักที่กำลังจะครองคู่กัน การเริ่มต้นชีวิตคู่ที่ดีคงต้องเริ่มจากความเข้าใจในความทุกข์และความสุขของคู่รักพอๆกับที่เราเข้าใจความทุกข์และความสุขของตัวเราเช่นกัน
การสังเกตและเห็นความสุขของผู้คนรอบตัวเป็นสิ่งที่พวกเราสามารถเห็นได้ชัดเจนกว่าการแสดงออกของความทุกข์ ความสุขเล็กๆจากรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ใบหน้าที่อิ่มเอิบ แววตาที่ดูมีประกาย อารมณ์ที่ดูไม่ฉุนเฉียว
และนั่นทำให้เราไม่เคยรู้จักศัพท์คำว่า อมสุข กลับกันที่เราดันรู้จักแต่คำว่า อมทุกข์ มากกว่า
เมื่อชีวิตต่างเกิดมาเพื่อเผชิญความสุขและความทุกข์ในหลายๆรูปแบบ ในความทุกข์รูปแบบเดียวกัน คนแต่ละคนอาจจะได้รับปริมาณของความทุกข์และแสดงออกมาได้ไม่เท่ากัน
คนที่มีภูมิต้านทานที่ดีกว่าอาจจะไม่เจ็บหนักสาหัสเท่าคนที่เพิ่งจะพบเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตัวเองเป็นครั้งแรก อาการที่ถูกกระทบจากความทุกข์ที่เข้ามาซ้ำเป็นครั้งที่สองอาจจะเหมือนการถูกตีด้วยถาดคุ๊กกี้ที่ดูเหมือนจะมีเสียงดัง แต่จะรู้สึก ชินและชา ซะมากกว่า
ไม่มีใครที่อยากจะเล่าเรื่องความทุกข์ของตัวเองให้คนอื่นฟัง ความเห็นอกเห็นใจจากสมองภายในจิตใต้สำนึกกำลังยับยั้งการส่งมอบความรู้สึกแย่ๆให้คนอื่นได้รับรู้ เมื่อการอมทุกข์เริ่มดำเนินไปถึงจุดอิ่มตัวก็ยากที่จะทำให้คลายออกมา แม้จะทำให้ตกใจด้วยการใช้ถาดคุ๊กกี้ตีด้วยเสียงที่ดังขึ้นก็ตาม
วิชา การระบายความทุกข์ น่าจะถูกจัดสรรให้เป็นวิชาเลือกควบคู่ไปกับวิชา ห้องเรียนแห่งความสุข ที่แต่ละหลายๆประเทศเริ่มนำมาปฏิบัติและให้ความสำคัญมากขึ้น เมื่อเราสามารถเรียนรู้ที่จะมีความสุขเป็นแล้ว การเรียนรู้ที่จะปลดปล่อยความทุกข์ก็เป็นสิ่งที่สำคัญไม่แพ้กัน
ความทุกข์ที่ถูกปลดปล่อยทีละเล็กทีละน้อยจะช่วยเยียวยาความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างคนสองคน หรือมากกว่านั้นคือ ความสัมพันธ์ของคนในสังคม
การรับฟังปัญหา รับฟังความทุกข์ของกันและกัน เป็นต้นตอหนึ่งที่ทำให้ความทุกข์ที่เกิดขึ้นค่อยๆละลายไป
คำนิยามของการแบ่งปันไม่ได้ยึดติดว่าต้องแลกเปลี่ยนแต่สิ่งที่ดีงามเพียงเท่านั้น แต่การแบ่งปันที่ดีงามจะทำให้ผู้ให้และผู้รับเกิดความเห็นอกเห็นใจกัน ความเห็นอกเห็นใจจะทำให้ความรู้สึกที่เคว้งคว้างเป็นปึกแผ่นมากขึ้น และนำไปสู่ความสัมพันธ์ที่มั่นคงยาวนาน
ศัตรูความทุกข์ที่เผชิญอยู่ตรงหน้าคงต้องรีบเผ่นกลับเข้าป่า หากเรากำลังยืนจังก้าพร้อมกับมือซ้ายที่กุมมือขวาของคนที่ร่วมจะต่อสู้ไปกับเรา
และอัศวินอย่างพวกเราคงจะไม่ปล่อยให้เจ้าหญิงที่เปราะบางต้องจัดการกับเจ้าศัตรูความทุกข์อยู่เพียงลำพัง เมื่อในวันนี้เรา "รู้จัก" กันแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น