"ชัมบาลา" เป็นภาพยนตร์อีกเรื่องหนึ่งที่ผมเกือบจะได้เข้าไปสัมผัสอย่างที่เขียนเอาไว้ในครั้งที่แล้ว แม้จะเดินเข้าไปเหยียบถึงบริเวณที่ขายตั๋วแล้วก็ตาม แต่สุดท้ายก็ต้องคลาดกันไป จนเมื่อวันก่อนได้มีโอกาสดูผ่านแผ่นดีวีดีเพื่อทดแทน
การพลาดชมในโรงภาพยนตร์ในครั้งนั้น ทำให้วันนี้ผมได้ดูทั้งภาพยนตร์และโบนัสพิเศษจากแผ่นดีวีดีแผ่นนี้ ดีวีดีส่วนใหญ่มักจะแถมรูปภาพพิเศษ บทสัมภาษณ์ของผู้กำกับรวมทั้งนักแสดง ซึ่งสิ่งเหล่านี้เราไม่สามารถพบเจอในช่วงที่ภาพยนตร์กำลังฉาย โบนัสพิเศษนี้มักจะทำให้เราได้เห็นภาพประทับใจ และความตั้งใจของทุกฝ่ายที่ร่วมกันสร้างหนังเรื่องนี้ออกมาได้อย่างชัดเจนขึ้น
ณ ความสูงสูงเกือบ 7000 ฟุต คงจินตนาการได้แต่ความเงียบสงบ ความหนาวเย็น การควบคุมการหายใจ อย่างที่เราเคยพูดกันว่า ยิ่งสูง ยิ่งหนาว และอากาศก็ยิ่งน้อยลงเช่นกัน การขยับร่างกายอย่างรวดเร็วอาจจะมีผลต่อระบบการหายใจของเราได้
กลับมามองจุดที่พวกเรายืน ณ ความสูง 3.5 - 5 ฟุต จากระดับน้ำทะเล สังคมเมืองของเราดูคึกคัก ความรวดเร็วถูกจัดเป็นความสำคัญแรกก่อนที่ความสะดวกสบายจะตามมาเป็นลำดับที่สอง พวกเราสามารถหายใจบนความสูงในระดับนี้ได้สบาย เครื่องปรับอากาศถูกผลิตออกมาเพื่อปรับอุณหภูมิในร่างกาย คอนโดถูกสร้างให้สูงเสียดฟ้าเพื่อมาทดแทนพื้นที่บนที่ราบ
หรือนี่คือความเก่งกาจของมนุษย์ที่สามารถนำความเงียบสงบ ความหนาวเย็นมาตั้งอยู่เคียงคู่กับความรวดเร็ว และความสะดวกสบาย อย่างที่พวกเรากำลังใช้ชีวิตกันอยู่ทุกวันนี้
และนี่คงไม่ใช่คำตอบของ "ชัมบาลา" ที่กำลังพูดถึงกันอยู่เป็นแน่
ผมเคยตั้งคำถามกับผู้คนหลายๆอาชีพว่าทำไมพวกเขาถึงเลือกเดินทางจากบ้านที่แสนไกลมาทำงานในเมืองใหญ่ ความสะดวกสบายและความรวดเร็วนี่แหละเป็นคำตอบอย่างแรกที่พวกเขาตัดสินใจมา แน่นอนที่บางคนเข้ามาแล้วก็ประสบความสำเร็จ มีบ้าน มีคอนโด มีรถยนต์ส่วนตัว ช่วงสงกรานต์หรือปีใหม่ทีไรพวกเขาจะเป็นหน้าเป็นตาให้กับคนที่บ้านเป็นอย่างดี
แล้วผู้คนที่ไม่ได้ถูกจัดอยู่ในบรรทัดที่แล้วล่ะ พวกเขาก็มีความสุขเหมือนกัน แต่ความสุขนั้นอาจจะไม่ใช่ความสุขจากทุนนิยม แต่กลับเป็นความรู้สึกจากจิตใจที่ได้กลับบ้าน เพราะคำว่าบ้านที่ว่านี้เป็นมากกว่าแค่วัสดุก่อสร้างนั่นเอง
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสเดินทางไปย่านชุมชนเล็กๆในกรุงเทพ เนื่องจากกีตาร์ของผมเริ่มที่จะออกเสียงไม่ถูกอักขระแล้ว นี่จึงโอกาสที่จะต้องเดินทางกลับมาที่นี่เพื่อจะหาเพื่อนใหม่ให้กับมันอีกครั้ง ณ "เวิ้งนครเขษม"
ภาพเมื่อ 14 ปีก่อนเป็นอย่างไร วันนี้ที่นี่ยังคงเหมือนเดิม วิธีการดำเนินชีวิตยังคงเรียบง่าย รถเวสป้าคันเก่ายังคงวิ่งวนกันอย่างสนุกสนานแม้ความแคบของแต่ละซอยจะถูกบังให้เล็กลงด้วยรถส่งของบ้างก็ตาม บางร้านถูกดีไซน์ต่อเสริมเติมแต่งเพื่อให้ลูกค้าเลือกซื้อได้อย่างสบายกาย แต่บางร้านยังคงสภาพเมื่อสิบกว่าปีก่อนได้อย่างชัดเจน ไม่นานนักผมก็แบกเจ้าเพื่อนใหม่ออกมาจากร้านเล็กๆร้านหนึ่งที่ดูเหมือนกาลเวลาจะไม่สามารถทำลายวิถีชีวิตที่เรียบง่ายได้เลย
วิถีที่เรียบง่ายในชุมชนนี้ อาจจะเปรียบเหมือนกับชุมชนของชาวทิเบต พวกเขามีวิถีชีวิตที่เรียบง่าย การมีชีวิตที่สงบสุข การไม่มีเทคโนโลยีที่ทันสมัยเข้ามาเปลี่ยนแปลง การเดินทางโดยที่ไม่ต้องอาศัยเครื่องยนต์ที่ต้องบริโภคทรัพยากรธรรมชาติอย่างหนักหน่วง การอยู่อาศัยกับธรรมชาติภูเขา ต้นไม้ ลำธาร อากาศ การอาศัยอยู่ให้กลมกลืนกับธรรมชาติกำลังสอนให้เราเรียนรู้ที่จะมีความสุขกับจุดที่เรายืน มากกว่าการแสวงหาสิ่งต่างๆมากมายใส่ตนเอง
"ชัมบาลา" อาจจะเป็นดินแดนสวรรค์ที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล แต่อยู่ที่ว่าใจเราพร้อมที่จะไปหรือปล่าว ตามที่พระทิเบตรูปหนึ่งกล่าวไว้ในเรื่อง
การพลาดดูหนังเรื่องนี้ในโรงภาพยนตร์ อาจจะทำให้การค้นพบโบนัสในท้ายแผ่นดีวีดีนี้เป็นสิ่งที่วิเศษก็ได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น