ชัดเจน,เปลี่ยน
นิ้วมือแบนๆที่ห่างหายไปจากกระดานคีย์บอร์ดสีดำหลายวัน ดูเหมือนจะทำให้หน้ากระดาษอันว่างเปล่าหน้านี้ดูเงียบเหงายิ่งเสียกว่าเดิม
ไม่มีแม้ผู้คนที่เดินผ่านมา ไม่มีนิวส์ฟีดส์ไปโชว์ในหน้าจอของใครๆ ตัวหนังสือทุกตัวยังคงนอนหลับใหลอยู่ใต้เมฆหมอกสีดำืที่ปกคลุมไปด้วย "ความไม่ชัดเจน"
ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์ที่นิ้วแบนๆของผมพยายามจะวางทาบลงบนปุ่มตัวอักษรเพื่อแต่งเติมพยัญชนะ สระ และวรรณยุกต์ ให้ออกมาเป็นความเรียงสั้นๆ แต่จนแล้วจนเล่าตัวอักษรเหล่านั้นก็ไม่สามารถเดินทางต่อจนจบย่อหน้าสุดท้าย
ปุ่ม Delete ด้านขวาบนจึงเข้ามามีบทบาทช่วยลบความทรงจำเหล่านั้นออกไปได้หมดจดเป็นอย่างดี
เหลือแต่กรอบขาวๆที่ว่างเปล่า
ผมบอกลาหน้าจอที่ว่างเปล่าผืนนั้น แล้วไปนอนซะ
หลายๆเรื่องราวที่เกิดขึ้นตลอดสัปดาห์นี้คล้ายกับพายุที่พัดพาม่านหมอกของความไม่ชัดเจนลอยฟุ้ง บ้างก็จืดจางหายไป บ้างก็ถูกลมพัดสวนกลับมาเป็นระลอกๆ
เมื่อความไม่ชัดเจนยังลอยอยู่ สายตาทั้งสองข้างคงไม่กล้าจะตัดใจให้นิ้วแบนๆทั้งสิบกล้าที่จะบอกเล่าเรื่องราวที่คลุมเครือเหล่านั้นออกมาให้ใครๆได้รับรู้
และนั่นคงเป็นสาเหตุที่ทำใหุ้่ตอนนี้ปุ่ม Delete บนคีย์บอร์ดของผมมันบุ๋มลึกลงไปลึกกว่าเดิม แต่อย่างน้อยก็ยังดีเสียกว่าที่ตัวอักษรเหล่านั้นจะออกมาสาธยายเรื่องราวความไม่ชัดเจนให้ใครๆได้ฟัง
ผมจะรอ ... ผมจะรอ ... จนกว่าหมอกผืนใหญ่ผืนนี้จะอันตธานหายไป
หากยังไม่ชัดเจน ผมจะรอ ,เมื่อไหร่ที่ชัดเจน ผมคงต้องเปลี่ยน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น