Beyond Creative, We do

FB:Theexplorerphotographer

test

วันอังคารที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2556

รอคอยอย่างมีจุดหมาย


รอคอยอย่างมีจุดหมาย

อากาศอบอ้าวในคืนเดือนหงายชวนให้การก้าวเท้ายกขึ้นบนบันไดแต่ละขั้นดูเหมือนจะยากเย็นขึ้นทุกที

เหงื่อที่ไหลไคลที่ย้อยออกมาคงไม่ได้มาจากร่างกายที่ขยับเขยื้อนอยู่ ณ ขั้นบันไดขั้นนี้เท่านั้น แต่ยังเป็นผลมาจากสภาพภูมิอากาศที่เอื้ออำนวยชวนให้รู้สึกร้อนกายร้อนใจอย่างรุนแรง

ไม่กี่อึดใจผมก็ก้าวมายืนอยู่ตรงขอบเส้นสีเหลืองบนรถไฟฟ้า เส้นเหลืองที่เป็นเสมือนเขตแบ่งแดนสนธยากับแดนมนุษย์ หากมนุษย์คนใดขืนก้าวเข้าไปในขณะที่รถไฟฟ้ายังไม่เทียบท่าชานชลา เสียงสัญญาณกรีดร้องจากอเวจีจะดังขึ้นมาในบัดดล

ไม่น่าเชื่อที่คืนนี้ผมจะปล่อยให้รถไฟฟ้าผ่านหน้าผ่านตาไปตั้งสามขบวนรวด ไม่ใช่ว่ารถไฟฟ้าจะเอาเยี่ยงอย่างรถประจำทางที่มักไม่จอดรับผู้โดยสารที่อยู่นอกป้าย แต่คืนนี้ดูเหมือนตู้โบกี้จะเต็มไปด้วยผู้คนจำนวนมหาศาลที่ต่างพากันทยอยขึ้นมาเบียดเสียดแย่งอากาศกันอยู่บนรางไฟฟ้ารางนี้

หลังจากขบวนที่สามผ่านหน้าไปอย่างไม่แยแสใยดี ผู้คนถูกเบียดเสียดกันออกมากันยกใหญ่ ประตูบานพับยังคงฝืนปิดอัดในขณะที่ผู้โดยสารร่างท้วมยังเดินเข้าไปไม่สุด รถไฟฟ้าเคลื่อนตัวออกไปต่อหน้าขณะที่ผมก้าวข้ามเสียงเหลือง เสียงนกหวีดกรีดร้องดังลั่น ปี๊ดดดด .... ท่ามกลางการเคลื่อนตัวออกของรถไฟฟ้า

เป็นเวลาเดียวกับที่รถไฟฟ้าเริ่มเคลื่อนโบกี้สุดท้ายออกจากชานชลา อุณหภูมิในร่างกายเริ่มเพิ่มขึ้น จนผมเริ่มสังเกตได้ว่ามันไม่ได้เกิดจากความชื้นสัมพัทธ์ในอากาศ

ราวกับการสันดาปแบบไม่สมบูรณ์นี้ที่เกิดขึ้นโดยอัตโนมัตินี้จะเกิดบ่อยๆ หลังจากที่เราต้องรอคอยอะไรนานๆ

ไม่นานนักกองไฟน้อยๆจากระบบสันดาปก็มอบดับลง ในขณะเดียวกับที่ผมเริ่มยืนผิวปากรอรถไฟฟ้าขบวนถัดไปอย่างสบายอกสบายใจ

จุดหมายยังคงไม่เปลี่ยนแปลง

การเทียบท่าของรถไฟฟ้าขบวนถัดไป คือ ภาพที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้

ไม่นานนักเจ้ารถไฟขบวนถัดไปก็ลำเลียงตัวเองมาบนราง พร้อมกับผู้คนบนรถไฟที่ดูหน้าตายิ้มแย้มกว่าเดิม ผมก้าวเดินข้ามเส้นสีเหลืองขึ้นไปได้อย่างสบายไม่มีเสียงกรีดร้องใดๆ อากาศดูเย็นสบายกว่าเดิม ประตูถูกปิดอย่างเงียบๆ พร้อมเคลื่อนที่ออกเดินทางยังสถานีถัดไป

การรอคอยที่ยาวนานมักบั่นทอนความรู้สึกของคนรอ ใจของคนคอยจะอึดได้ซักเท่าไหร่หากเขายังมองไม่เห็นว่าจุดหมายปลายทางนั้นมีอยู่จริง

การรอคอยอย่างมีจุดหมายจะทำให้เราเข้าใจคุณค่าและความหมายของการรอคอยมากยิ่งขึ้น

หากคืนนี้รถไฟฟ้าคันนี้จะจอดเสียอยู่นานเท่าไหร่ จะถูกซ่อมอยู่ ณ ที่แห่งใด
ผมก็ยังคงตัดสินใจจะยืนคอยตรงสถานีนี้ ... ต่อไป

เพราะยังมีผู้โดยสารอีกตั้งมากมายรอคิวอยู่ข้างหลัง


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

มิงกะลาบา ความหวังใหม่ใต้เปลือกตา

มิงกะลาบา ความหวังใหม่ใต้เปลือกตา

ล้านนาแค่ขยิบตา

ล้านนาแค่ขยิบตา
บันทึกการเดินทางจำนวนสิบสี่ตอนที่จะเปลี่ยนมุมมองทุกการเดินทางให้ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

Ads

Most Popular