กระดาษแผ่น(ที่)หนึ่ง

กระดาษแผ่น(ที่)หนึ่ง

บนกระดาษสมุดที่ว่างเปล่า
ฉันกำลังใช้ดินสอแท่งที่แหลมคมบรรจงกดลงไปอย่างสุดแรง
ตัวหนังสือหลายตัวกำลังถูกประกอบกันขึ้นเป็นความทรงจำ
ฉันเพิ่มรูปลงไปอีกมากมายเพื่อจะได้นึกถึงมันได้ง่ายขึ้น
ตัวอักษรถูกจดบันทึกมาเนิ่นนานหลายปี
เรื่องราวดีๆทุกอย่างยังคงชัดเจนไม่เปลี่ยนแปลง

บนกระดาษสมุดที่ถูกขีดเขียน
เธอหยิบยางลบก้อนยาวๆสีขาวๆมาขยี้
ขี้ยางลบถูกไสถูกถูไถออกมาเป็นธุลี
ตัวหนังสือที่เคยถูกเขียนไว้อย่างดิบดีกำลังถูกทำให้เจือจาง
รูปภาพที่เคยชัดเจนบนหน้ากระดาษแผ่นนั้นกลับลางเลือน
กระดาษถูกเปลี่ยนเป็นสีหมองหม่น
ปะปนเปรอะเปื้อนไปด้วยรอยไถแปร
ที่เกิดเป็นรอยแผลและหลุมลึกภายในหัวใจ

ขณะที่ฉันกำลังสรรค์สร้างบางสิ่ง
เป็นเวลาเดียวกับที่เธอกำลังลบล้างบางอย่าง

แต่ฉันชักจะเริ่มแปลกใจทุกครั้งเมื่อเธอเริ่มหยุดขยี้ยางลบก้อนนั้น
ทำไมฉันยังรู้สึกว่าตัวอักษรที่ฉันเขียนยังคงชัดเจนอยู่
ฤาบนกระดาษที่เคยว่างเปล่าแผ่นนี้ไม่ได้มีแค่ฉันและเธอ

ฉันเหลือบมองเห็นว่ากระดาษของฉันยังอยู่ดี
ไม่มีแม้รอยแรงขยี้จากยางลบก้อนใดๆ
หรือฉันอาจจะกำลังสัมผัสได้ถึงพลังงานที่อยู่ไม่ห่างไกล
พลังงานจากหัวใจที่มีเหลือเพียงพอให้ฉันได้รีบลงมือทำ

ฉันคว้าดินสอมาเขียนต่อ
ในขณะที่เธอขว้างยางลบก้อนที่หมดสภาพทิ้งไปอย่างเร็วพลัน
เราต่างเรียนรู้วิธีเขียน+วิธีลบที่ตรงข้ามกัน
เมื่อถึงวันที่กระดาษสองแผ่นมาประกบกัน
เธออาจจะเห็นความทรงจำดีๆของฉันถูกเก็บไว้บนกระดาษของเธอ