Like
เมื่อไม่นานมานี้ผมเพิ่งเริ่มจะชินหูกับคำว่า Like
หลายปีก่อนหน้านี้มีแต่ Hi5 เท่านั้นที่เราต่างรู้จักกันเป็นอย่างดี
เมื่อก่อนหน้านั้นเรา Give me 5 ให้กันตั้งแต่เช้าจรดเย็น
ใครอยากรู้จักใครก็สรรหาเลือกเพื่อนกันตามใจชอบ
ไม่มีกำแพง ไม่มีพรหมแดน ไม่มีสมุดหนังหน้า ไม่มีช่องว่างซึ่งกันและกัน
ไม่มีกด Like ไม่มีใครให้ Like ไม่เคยเป็นปัญหา
มาถึงสมัยนี้แค่อยากเพิ่มเพื่อนใหม่ซักคน
แค่กดปุ่มกลมๆง่ายๆเพิ่มเพื่อนกันได้ฉับพลัน
แต่หากเพื่อนใหม่ไม่อยากให้ใครไปล่วงรู้เรื่องลับๆส่วนตัวของเขา
เขาก็แค่เงียบๆไป ไม่กดรับ ไม่กด Like ไม่มีใครรู้
อีกคนก็แต่เฝ้าพะวงหลงรอคอยว่าที่เขาไม่กดรับ
อาจเป็นเพราะเฟสบุคของเราเพี้ยนจนส่งข้อความไปไม่ถึงเขา
เมื่อกดรับแล้วไม่กด Like ให้กันเดี๋ยวนี้ชักเริ่มมีปัญหา
พอเปลี่ยนรูปใหม่ ก่นบ่นประชดชีวิต สะบัดสำนวนสำแดงโวหาร
หากข้อความที่ถูกส่งออกไปไม่มีซัก Like ชักเริ่มดูโหวงเหวง
อาจจะเป็นเพราะคำคมเหล่านั้นยังไม่บาดใจ
รูปภาพที่ฉันไปเที่ยวไหนมาไหนทำไมยังไม่ไปกระแทกใจใคร
เมื่อผ่านไปหลายชั่วโมงยังไม่มี Like ก็เริ่มคิดไปต่างๆนานา
ก็ได้แต่เฝ้ารอแล้วรอเล่าว่าจะมีซักหนึ่ง Like ไหมที่จะผ่านมาและไม่(เลื่อน)ผ่านไป
Like สมัยประถมแปลว่า ชอบ
วันนี้ Like ของเรามีความหมายลึกซึ้งยิ่งไปกว่าคำว่า แค่ชอบ
ฉันกด Like เพราะเห็นเธอเศร้า Like ของฉัน คือกำลังใจ
ฉันกด Like เพราะโวหารเธอโดนใจ Like ของฉัน คือแรงผลักดัน
ฉันกด Like เพราะเพลงที่เธอโพสมันโดนใจ Like ของฉัน คือความเข้าใจ
ฉันกด Like เพราะเห็นรูปใหม่ๆของเธอ Like ของฉัน คือความสนใจ
ฉันกด Like ทุกครั้งที่เธอเปลี่ยนรูปโปรไฟล์ Like ของฉัน คือความใส่ใจ
หาก Like ของฉันไม่ได้แปล "แค่ชอบ" อีกต่อไป
ทุกวันที่ Like ถูกกดลงไปมันกำลังเปลี่ยนชีวิตของใครคนหนึ่งไปอย่างสิ้นเชิง
กำลังใจ ความเข้าใจ ความสนใจ ความใส่ใจ ที่เราต่างค้นหากันบนโลกแห่งความเป็นจริง บางทีก็ต้องการแรงผลักดันจากโลกสมมติบ้าง
โลกสมมติที่มี Like เป็นเหมือนพลังก้อนน้อยๆ ที่คอยช่วยเก็บสะสมให้มากขึ้นๆ ยิ่งมากขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งพร้อมที่จะไปต่อสู้ต่อบนโลกแห่งความเป็นจริงได้อีกครั้ง
เราต่างไม่ได้ Like และไม่ได้ชอบที่ต้องมากด Like ให้ใครแบบนี้ทุกวัน
หากฉันแค่คาดหวังว่า Like ทุกตัวที่กดลงไป
อาจจะเปลี่ยนสิ่งที่ "Like" ให้เป็นสิ่งที่ไม่ไร้ค่า
เท่านั้นเอง
เมื่อไม่นานมานี้ผมเพิ่งเริ่มจะชินหูกับคำว่า Like
หลายปีก่อนหน้านี้มีแต่ Hi5 เท่านั้นที่เราต่างรู้จักกันเป็นอย่างดี
เมื่อก่อนหน้านั้นเรา Give me 5 ให้กันตั้งแต่เช้าจรดเย็น
ใครอยากรู้จักใครก็สรรหาเลือกเพื่อนกันตามใจชอบ
ไม่มีกำแพง ไม่มีพรหมแดน ไม่มีสมุดหนังหน้า ไม่มีช่องว่างซึ่งกันและกัน
ไม่มีกด Like ไม่มีใครให้ Like ไม่เคยเป็นปัญหา
มาถึงสมัยนี้แค่อยากเพิ่มเพื่อนใหม่ซักคน
แค่กดปุ่มกลมๆง่ายๆเพิ่มเพื่อนกันได้ฉับพลัน
แต่หากเพื่อนใหม่ไม่อยากให้ใครไปล่วงรู้เรื่องลับๆส่วนตัวของเขา
เขาก็แค่เงียบๆไป ไม่กดรับ ไม่กด Like ไม่มีใครรู้
อีกคนก็แต่เฝ้าพะวงหลงรอคอยว่าที่เขาไม่กดรับ
อาจเป็นเพราะเฟสบุคของเราเพี้ยนจนส่งข้อความไปไม่ถึงเขา
เมื่อกดรับแล้วไม่กด Like ให้กันเดี๋ยวนี้ชักเริ่มมีปัญหา
พอเปลี่ยนรูปใหม่ ก่นบ่นประชดชีวิต สะบัดสำนวนสำแดงโวหาร
หากข้อความที่ถูกส่งออกไปไม่มีซัก Like ชักเริ่มดูโหวงเหวง
อาจจะเป็นเพราะคำคมเหล่านั้นยังไม่บาดใจ
รูปภาพที่ฉันไปเที่ยวไหนมาไหนทำไมยังไม่ไปกระแทกใจใคร
เมื่อผ่านไปหลายชั่วโมงยังไม่มี Like ก็เริ่มคิดไปต่างๆนานา
ก็ได้แต่เฝ้ารอแล้วรอเล่าว่าจะมีซักหนึ่ง Like ไหมที่จะผ่านมาและไม่(เลื่อน)ผ่านไป
Like สมัยประถมแปลว่า ชอบ
วันนี้ Like ของเรามีความหมายลึกซึ้งยิ่งไปกว่าคำว่า แค่ชอบ
ฉันกด Like เพราะเห็นเธอเศร้า Like ของฉัน คือกำลังใจ
ฉันกด Like เพราะโวหารเธอโดนใจ Like ของฉัน คือแรงผลักดัน
ฉันกด Like เพราะเพลงที่เธอโพสมันโดนใจ Like ของฉัน คือความเข้าใจ
ฉันกด Like เพราะเห็นรูปใหม่ๆของเธอ Like ของฉัน คือความสนใจ
ฉันกด Like ทุกครั้งที่เธอเปลี่ยนรูปโปรไฟล์ Like ของฉัน คือความใส่ใจ
หาก Like ของฉันไม่ได้แปล "แค่ชอบ" อีกต่อไป
ทุกวันที่ Like ถูกกดลงไปมันกำลังเปลี่ยนชีวิตของใครคนหนึ่งไปอย่างสิ้นเชิง
กำลังใจ ความเข้าใจ ความสนใจ ความใส่ใจ ที่เราต่างค้นหากันบนโลกแห่งความเป็นจริง บางทีก็ต้องการแรงผลักดันจากโลกสมมติบ้าง
โลกสมมติที่มี Like เป็นเหมือนพลังก้อนน้อยๆ ที่คอยช่วยเก็บสะสมให้มากขึ้นๆ ยิ่งมากขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งพร้อมที่จะไปต่อสู้ต่อบนโลกแห่งความเป็นจริงได้อีกครั้ง
เราต่างไม่ได้ Like และไม่ได้ชอบที่ต้องมากด Like ให้ใครแบบนี้ทุกวัน
หากฉันแค่คาดหวังว่า Like ทุกตัวที่กดลงไป
อาจจะเปลี่ยนสิ่งที่ "Like" ให้เป็นสิ่งที่ไม่ไร้ค่า
เท่านั้นเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น