::: ไปให้สุดขอบฟ้าก่อนอายุ 40 :::
"20 ข้อที่ควรรู้และปฏิบัติก่อนอายุ 40"
พาดหัวข่าวกระแทกหัวใจบทนี้เคยตีแผ่ในนิตยสาร Mix เมื่อปีที่แล้ว
บทความนี้ถูกเขียนขึ้นโดยความคิดเห็นส่วนตัวของพี่บอย วิสูตร แสงอรุณเลิศ
ซึ่งตอนนี้พี่บอยก็เริ่มเป็นที่รู้จักของเหล่าบรรดาผู้นิยมชมชอบวิถีการทำงานแบบไม่ประจำกันถ้วนหน้า
หลังจากที่ข้อความนี้ได้ถูกส่งต่อกันในโลกโซเชียล
ก็มีทั้งกระแสกดไลค์ และกระแสที่ออกมาต่อต้านกันยกใหญ่
ไม่มีสิ่งใดผิดและสิ่งใดถูกต้องที่สุด
หากสารที่ถูกส่งมีไว้เพื่อให้ดุลยพินิจของเราได้คิด วิเคราะห์ แยกแยะ ด้วยตัวเอง
ผมยอมรับและชื่นชมในการออกแบบความคิดของพี่บอยทั้ง 20 ข้อ
และมีบางข้อที่ตรงกับความคิดของผมเช่นกัน
แต่ใช่ว่าทุกคนจะมีความคิดเหมือนกันซะที่ไหน
หากข้อไหนสามารถนำไปดัดแปลงให้เข้ากับไลฟ์สไตล์ของเราได้
ก็ยิ่งทำให้เป้าหมายที่เราต่างคนต่างค้นหาสามารถค้นพบได้ในเร็ววัน
บทความที่พี่บอยเขียนไว้ในวันนั้นกลับมากระแทกเข้าตาผมอีกครั้งในวันนี้
เมื่อผมได้เห็นการเดินทางไกลของชายกระเป๋าว่างเปล่าอีกครั้ง
จอร์จ คลูนี่ย์ รับบทแสดงนำเป็น ไรอัน บิงแฮม
พนักงานหนุ่มผู้เชี่ยวชาญการพูดชักจูงและให้กำลังใจ
โดยเวลาส่วนใหญ่ในชีวิตเขาจะหมดกับการเดินทางบนเครื่องบิน
ซึ่งเป็นที่มาของชื่อภาพยนตร์ Up in the Air
ไรอันถูกว่าจ้างไปยังองค์กรต่างๆเพื่อเป็นตัวแทนปลดพนักงาน
เขาจะต้องเผชิญต่ออากัปกิริยาที่รุนแรงของพนักงาน
คราบน้ำตาและการตัดพ้อ
รวมไปถึงคำขู่ของพนักงานเหล่านั้น
ผมกลับมานึกถึง 20 ข้อที่พี่บอยเขียนไว้อีกครั้ง
"เพราะความมั่นคง ไม่เคยมีบนโลกนี้"
จึงทำให้พวกเราต้องรีบกันขวนขวายทุกอย่างก่อนที่อายุจะถึง 40
ไม่มีใครจะสามารถให้คำมั่นสัญญาได้อย่างแน่นอน
เมื่อถึงเวลานั้นร่างกายที่ถูกไปใช้เพื่อแลกกับค่าตอบแทนรายเดือน
จะยังแข็งแรงทนทานเหมือนตอนที่ยังอายุน้อยๆหรือไม่
คงไม่มีบริษัทใดยอมรับการทำงานของพนักงานที่มีประสิทธิภาพที่แย่ลง
ไรอันไม่แตกต่างจากพนักงานทั่วไป
เขายังต้องอาศัยค่าตอบแทนของบริษัทเป็นตัวขับเคลื่อนการดำเนินชีวิต
เขาเคยรู้สึกไม่ดีเมื่อ นาตาลี พนักงานหน้าใหม่
นำเสนอวิธีการปลดพนักงานแบบใหม่โดยผ่านทางออนไลน์
ซึ่งเท่ากับว่าไลฟ์สไตล์ของไรอันจะต้องเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
และนั่นจะทำให้เขาไม่ได้เดินทางอีกแล้ว
ไรอันมีเป้าหมายชีวิตในการเก็บแต้มบินให้ครบ 1 ล้านไมล์
เขาจึงใช้เวลาทั้งหมดในชีวิตเพื่อบินไปทำงานยังสถานที่ว่าจ้างต่างๆ
จนรู้สึกว่าตัวเองไม่อยากมีบ้าน ภรรยา หรือลูก
จนไรอันมาพบกับ อเล็กซ์ หญิงสาวแปลกหน้าที่
ผู้ที่เข้ามาทำให้ความรู้สึกของเขาเปลี่ยนไป
และได้เข้าใจว่าเขาหลอกตัวเองเสมอมา
ไรอันรู้สึกผูกพันธ์กับอเล็กซ์ มากเกินกว่าการคบกันเพียงชั่วคืน
ในขณะเดียวกับที่เขาต้องพบกับคำตอบสุดท้ายที่เขาไม่ต้องการรับรู้
เมื่อความเป็นจริงเขากับอเล็กซ์มีความสัมพันธ์กันได้เพียงแค่ชั่วคราวเท่านั้น
เมื่อความเหงาที่คอยเกาะกุมในจิตใจนานวันเข้า
กลายเป็นความเศร้าที่ร่วงโรยในหัวใจ
ทำให้ไรอันเริ่มนึกถึงงานแต่งงานของน้องสาวที่ไม่ได้เจอกันมาแสนนาน
"ความสำเร็จที่มากมายแค่ไหน
ก็ไม่สามารถทดแทนความล้มเหลวของครอบครัวได้"
ไรอันเริ่มหันกลับมาใส่ใจชีวิตของตัวเองมากขึ้น
และให้ความสำคัญกับพี่น้องทั้งสอง
ภาพงานแต่งงานของน้องสาวที่เขาเฝ้ารอ
ความสุขที่เกิดขึ้นกลับเปล่งบานขึ้นในหัวใจเขาอีกครั้ง
เมื่อเขาพักความสำเร็จลงที่บ้าน
การเดินทางของไรอันมีความหมายมากมายที่ซ่อนเล้นอยู่
แม้การนั่งรออยู่กลับที่ไม่เคยทำให้ผลลัพธ์ใดๆเกิดขึ้น
แต่เมื่อการเดินทางที่แสนยาวนานมาถึงยังจุดๆหนึ่ง
เราจะพบคำตอบนั้นจากสิ่งที่เราได้พบเจอ
ไม่มีใครสามารถสัญญาว่าจะมอบความมั่นคงให้แก่เราได้เสมอไป
ความมั่นคงที่แท้จริงจะถูกสร้างขึ้นมาจากตัวของเราเอง
ไม่มีขีดจำกัดสำหรับมนุษย์ที่รู้ว่าตนทำอะไรได้มากกว่าหนึ่ง
การทำในสิ่งที่รักมักให้ผลตอบแทนที่คุ้มค่าเสมอ
และความสัมพันธ์ต่อคนรอบข้างจะช่วยส่งเสริมให้เราเข้าใจความหมายของชีวิตได้เร็วขึ้น
ก่อนที่ความร่วงโรยจะผ่านพ้นถึงตัวเลข 40
เราต่างมีเวลามากพอก่อนจะก้าวข้ามไปยังจุดนั้น
นั่นก็ขึ้นอยู่กับเราว่าจะเริ่มต้นเมื่อไรกันดี
"20 ข้อที่ควรรู้และปฏิบัติก่อนอายุ 40"
พาดหัวข่าวกระแทกหัวใจบทนี้เคยตีแผ่ในนิตยสาร Mix เมื่อปีที่แล้ว
บทความนี้ถูกเขียนขึ้นโดยความคิดเห็นส่วนตัวของพี่บอย วิสูตร แสงอรุณเลิศ
ซึ่งตอนนี้พี่บอยก็เริ่มเป็นที่รู้จักของเหล่าบรรดาผู้นิยมชมชอบวิถีการทำงานแบบไม่ประจำกันถ้วนหน้า
หลังจากที่ข้อความนี้ได้ถูกส่งต่อกันในโลกโซเชียล
ก็มีทั้งกระแสกดไลค์ และกระแสที่ออกมาต่อต้านกันยกใหญ่
ไม่มีสิ่งใดผิดและสิ่งใดถูกต้องที่สุด
หากสารที่ถูกส่งมีไว้เพื่อให้ดุลยพินิจของเราได้คิด วิเคราะห์ แยกแยะ ด้วยตัวเอง
ผมยอมรับและชื่นชมในการออกแบบความคิดของพี่บอยทั้ง 20 ข้อ
และมีบางข้อที่ตรงกับความคิดของผมเช่นกัน
แต่ใช่ว่าทุกคนจะมีความคิดเหมือนกันซะที่ไหน
หากข้อไหนสามารถนำไปดัดแปลงให้เข้ากับไลฟ์สไตล์ของเราได้
ก็ยิ่งทำให้เป้าหมายที่เราต่างคนต่างค้นหาสามารถค้นพบได้ในเร็ววัน
บทความที่พี่บอยเขียนไว้ในวันนั้นกลับมากระแทกเข้าตาผมอีกครั้งในวันนี้
เมื่อผมได้เห็นการเดินทางไกลของชายกระเป๋าว่างเปล่าอีกครั้ง
จอร์จ คลูนี่ย์ รับบทแสดงนำเป็น ไรอัน บิงแฮม
พนักงานหนุ่มผู้เชี่ยวชาญการพูดชักจูงและให้กำลังใจ
โดยเวลาส่วนใหญ่ในชีวิตเขาจะหมดกับการเดินทางบนเครื่องบิน
ซึ่งเป็นที่มาของชื่อภาพยนตร์ Up in the Air
ไรอันถูกว่าจ้างไปยังองค์กรต่างๆเพื่อเป็นตัวแทนปลดพนักงาน
เขาจะต้องเผชิญต่ออากัปกิริยาที่รุนแรงของพนักงาน
คราบน้ำตาและการตัดพ้อ
รวมไปถึงคำขู่ของพนักงานเหล่านั้น
ผมกลับมานึกถึง 20 ข้อที่พี่บอยเขียนไว้อีกครั้ง
"เพราะความมั่นคง ไม่เคยมีบนโลกนี้"
จึงทำให้พวกเราต้องรีบกันขวนขวายทุกอย่างก่อนที่อายุจะถึง 40
ไม่มีใครจะสามารถให้คำมั่นสัญญาได้อย่างแน่นอน
เมื่อถึงเวลานั้นร่างกายที่ถูกไปใช้เพื่อแลกกับค่าตอบแทนรายเดือน
จะยังแข็งแรงทนทานเหมือนตอนที่ยังอายุน้อยๆหรือไม่
คงไม่มีบริษัทใดยอมรับการทำงานของพนักงานที่มีประสิทธิภาพที่แย่ลง
ไรอันไม่แตกต่างจากพนักงานทั่วไป
เขายังต้องอาศัยค่าตอบแทนของบริษัทเป็นตัวขับเคลื่อนการดำเนินชีวิต
เขาเคยรู้สึกไม่ดีเมื่อ นาตาลี พนักงานหน้าใหม่
นำเสนอวิธีการปลดพนักงานแบบใหม่โดยผ่านทางออนไลน์
ซึ่งเท่ากับว่าไลฟ์สไตล์ของไรอันจะต้องเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
และนั่นจะทำให้เขาไม่ได้เดินทางอีกแล้ว
ไรอันมีเป้าหมายชีวิตในการเก็บแต้มบินให้ครบ 1 ล้านไมล์
เขาจึงใช้เวลาทั้งหมดในชีวิตเพื่อบินไปทำงานยังสถานที่ว่าจ้างต่างๆ
จนรู้สึกว่าตัวเองไม่อยากมีบ้าน ภรรยา หรือลูก
จนไรอันมาพบกับ อเล็กซ์ หญิงสาวแปลกหน้าที่
ผู้ที่เข้ามาทำให้ความรู้สึกของเขาเปลี่ยนไป
และได้เข้าใจว่าเขาหลอกตัวเองเสมอมา
ไรอันรู้สึกผูกพันธ์กับอเล็กซ์ มากเกินกว่าการคบกันเพียงชั่วคืน
ในขณะเดียวกับที่เขาต้องพบกับคำตอบสุดท้ายที่เขาไม่ต้องการรับรู้
เมื่อความเป็นจริงเขากับอเล็กซ์มีความสัมพันธ์กันได้เพียงแค่ชั่วคราวเท่านั้น
เมื่อความเหงาที่คอยเกาะกุมในจิตใจนานวันเข้า
กลายเป็นความเศร้าที่ร่วงโรยในหัวใจ
ทำให้ไรอันเริ่มนึกถึงงานแต่งงานของน้องสาวที่ไม่ได้เจอกันมาแสนนาน
"ความสำเร็จที่มากมายแค่ไหน
ก็ไม่สามารถทดแทนความล้มเหลวของครอบครัวได้"
ไรอันเริ่มหันกลับมาใส่ใจชีวิตของตัวเองมากขึ้น
และให้ความสำคัญกับพี่น้องทั้งสอง
ภาพงานแต่งงานของน้องสาวที่เขาเฝ้ารอ
ความสุขที่เกิดขึ้นกลับเปล่งบานขึ้นในหัวใจเขาอีกครั้ง
เมื่อเขาพักความสำเร็จลงที่บ้าน
การเดินทางของไรอันมีความหมายมากมายที่ซ่อนเล้นอยู่
แม้การนั่งรออยู่กลับที่ไม่เคยทำให้ผลลัพธ์ใดๆเกิดขึ้น
แต่เมื่อการเดินทางที่แสนยาวนานมาถึงยังจุดๆหนึ่ง
เราจะพบคำตอบนั้นจากสิ่งที่เราได้พบเจอ
ไม่มีใครสามารถสัญญาว่าจะมอบความมั่นคงให้แก่เราได้เสมอไป
ความมั่นคงที่แท้จริงจะถูกสร้างขึ้นมาจากตัวของเราเอง
ไม่มีขีดจำกัดสำหรับมนุษย์ที่รู้ว่าตนทำอะไรได้มากกว่าหนึ่ง
การทำในสิ่งที่รักมักให้ผลตอบแทนที่คุ้มค่าเสมอ
และความสัมพันธ์ต่อคนรอบข้างจะช่วยส่งเสริมให้เราเข้าใจความหมายของชีวิตได้เร็วขึ้น
ก่อนที่ความร่วงโรยจะผ่านพ้นถึงตัวเลข 40
เราต่างมีเวลามากพอก่อนจะก้าวข้ามไปยังจุดนั้น
นั่นก็ขึ้นอยู่กับเราว่าจะเริ่มต้นเมื่อไรกันดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น