แฟ

แฟ

นานแค่ไหนที่ฉันลืมการหลับไหลไปพร้อมกับหนังสือเล่มหนึ่ง
ครั้นยังพอจำความได้หนังสือเล่มนั้นมีสันปกที่หนาและใหญ่มาก
ฉันฟลุบลงบนกองหนังสือนั้นทั้งๆที่รู้แก่ใจว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไร
ฉันรีบลุกขึ้นจากโต๊ะตัวเก่าในคืนก่อน
เช้าวันนี้ดูรีบเร่งเสียเหลือเกิน
ฉันเปิดหนังสือเล่มเดิมหน้าห้องสอบพร้อมกับความกระวนกระวายในหัวใจ

ฉันเริ่มหัดกินกาแฟถ้วยแรกหลังจากวันนั้น
กาแฟถ้วยนั้นเป็นดั่งไม้หนีบที่คอยถ่างตาไม่ให้หนังตาบนล่างประสานกัน
โคมไฟซักดวงกับหนังสือที่มีสันปกเท่าเดิมดูแปลกตา
ขณะที่ร่างกายเริ่มเหนื่อยล้าแต่หัวใจยังคงถูกคาเฟอีนสูบฉีด
ตัวอักษรถูกอ่านผ่านตาแต่กลับไม่เข้าไปในหัวใจ
เช้าวันใหม่ฉันรีบเร่งไปห้องสอบด้วยท่วงท่าเดิม
เริ่มเปิดหนังสือหน้าเดิมพร้อมกับความกระวนกระวายในหัวใจอีกครั้ง

ฉันกินกาแฟถ้วยที่สองด้วยเหตุผลที่ต่างไป
คาเฟอีนถ้วยที่สองช่วยค้ำยันหนังตาฉันในเวลาเช้า
ตัวอักษรบนหนังสือเล่มเดิมถูกแปลงรหัสเป็นข้อมูลบนจอคอมพิวเตอร์
สันปกที่หนาและใหญ่ถูกนับเท่าจำนวนความรับผิดชอบที่เพิ่มมากขึ้น
ฉันใช้เวลาพลิกหน้าหนังสือบนหน้าจอทีละหน้าจนหมดวัน
หัวใจเริ่มสั่นระรัวๆเมื่อใกล้ค่ำ
พลังงานจากคาเฟอีนถ้วยนั้นกำลังจะหมดลง
ขอบคุณกาแฟอุณหภูมิต่ำถ้วยนั้นที่ยังคงอยู่เคียงข้างกันเสมอมา

ฉันเริ่มรู้จักกาแฟถ้วยที่สามด้วยความรู้สึกที่ต่างไป
ไออุ่นๆและความหอมคือสิ่งที่ฉันเริ่มสัมผัสได้ว่าสิ่งมหัศจรรย์นั้นมีอยู่จริง
บางสิ่งที่ค้นหาอาจจะไม่ใช่แค่คำตอบ
และบางสิ่งที่ไม่ใช่คำตอบเตือนให้ฉันอย่าหยุดค้นหา
กาแฟถ้วยโปรดกำลังถูกปรุงแต่งด้วยรสชาติของตัวเอง
เมื่อความหอมละมุนและความหวานผสมกันจนเข้าที่
ความหมายดีๆก็พร้อมจะถูกส่งออกไปเช่นกัน

กาแฟถ้วยนั้นในแบบของฉันยังคงส่งกลิ่นหอมหวลคละคล้ำด้วยไออุ่น
คาเฟอีนก็ยังคงคอยสูบฉีดหัวใจให้สั่นสู้และหวั่นไหว
หลังจากที่กาแฟถ้วยนั้นถูกส่งมอบไปพร้อมความห่วงใย
หัวใจของใครที่ได้ดื่มยังคงสั่นไหวเหมือนๆกันไม่ต่างเลย