มิงกะลาบา
ความหวังใหม่ใต้เปลือกตา
(ฉบับก่อนออกเดินทาง)
::: ตอนที่ 5 / พลาดหัวข่าว :::
พาดหัวข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์รายวัน
ยังคงย้ำเตือนถึงความไม่น่าไว้วางใจของคนงานต่างด้าว
สื่อตามหน้าจอทีวี
ยังคงประโคมข่าวการรุกล้ำข้ามแดน
ของชนกลุ่มน้อยกันอย่างไม่หยุดหย่อน
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวาน
ยังคงถูกหยิบมากางบนโต๊ะข่าววันใหม่
เพื่อเล่าขานกันอย่างไร้รอยต่อ
เช้านี้สภากาแฟข้างถนน
ยังคงตั้งวงเสวนากันอย่างเช่นเคย
หัวข้อหลักของวันนี้
เคยนอนพาดอยู่บนหัวข่าวเมื่อหลายเดือนก่อน
กับแกล้มที่เหมาะที่สุดกับกาแฟร้อนถ้วยนี้
ไม่ใช่คู่ปาท่องโก๋ท่อนยาว
ที่เคยได้พบเห็นกันบนถาดซับน้ำมัน
ความคิดเห็นก้อนโตกำลังลอยอยู่ในกระทะ
ที่มีน้ำมันร้อนระอุ
มันถูกชุบแป้งทอดเสียจนกรอบ
ก่อนที่จะสะเด็ดน้ำมันนำขึ้นมาเคี้ยวกันอย่างเอร็ดอร่อย
ประธานสภาเริ่มชงประเด็น
ถึงเรื่องการบุกรุกเข้าเมืองอย่างผิดกฎหมาย
ของกลุ่มชาติพันธ์โรฮิงยาทางจังหวัดระนอง
รองประธานรีบสบถถึงปัญหาถึง
กลุ่มชนก่อการร้ายติดอาวุธที่กำลังจะเกิดขึ้นตามมา
รองหัวหน้าฝ่ายค้านไม่รอช้า
ที่จะยกมือท้วงติง
ถึงปัญหาด้านมนุษยธรรม
ที่เกิดขึ้นมานานนม
พร้อมทั้งติเตียนถึงผู้ที่อยู่เบื้องหลัง
ที่คอยสนับสนุนการข้ามแดนอย่างผิดกฎหมายนี้
หัวหน้าฝ่ายค้านกล่าวเสริม เพื่อเพิ่มความเชื่อมั่น
ว่าการร่วมมือกันเป็นประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนในอนาคต
จะเป็นความหวังใหม่ของการแก้ปัญหาที่แท้จริง
"เดินทางมาไกล เสี่ยงชีวิตกลางทะเล เพื่ออิสรภาพ"
ผมนึกถึงบทสัมภาษณ์ช่วงหนึ่งของผู้อพยพ
ที่ปรากฏอยู่ในบทความออนไลน์เมื่อหลายเดือนก่อน
ซึ่งนักวิเคราะห์ข่าวการเมืองต่างก็ลงความเห็นว่า
นี่เป็นประโยคตำพูดที่ถูกตั้งโปรแกรมเอาไว้
ผู้อยู่เบื้องหลังการกระทำผิดนี้
ได้ป้อนคำตอบอัตโนมัติแก่พวกเขา
ก่อนที่จะออกมาเสี่ยงชีวิตกลางทะเล
หลายครั้งที่ข่าวสารเหล่านี้
มักทำให้เรารู้สึกแย่และหดหู่ตั้งแต่เช้าตรู่
แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องที่เราจะต้องมาจมอยู่
กับความรู้สึกแบบนี้ไปทั้งวัน
หากลองสอดส่องให้ดี
ในข่าวร้ายนั้นมักมีข่าวดีปะปนอยู่ด้วยเสมอ
อยู่ที่ตัวเราจะเลือก
ว่าต้องการจะรับรู้เรื่องราวแบบไหน
เรื่องร้ายและเรื่องดีคล้ายกับอนุภาคในอากาศ
อยู่ที่ตัวเราว่า จะเลือกสูดแต่ฝุ่นผง
หรืออยากให้ออกซิเจนบริสุทธิ์เข้ามาในปอดได้มากกว่ากัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น