::: FOCUSING ON BEING REALISTIC :::
กล้องถ่ายรูปที่ดีอาจไม่จำเป็นต้องเป็นกล้องที่ดูหรูหรา
หรือติดเลนส์ขนาดมหึมาให้ดูน่าเกรงขามและดูยิ่งใหญ่
เพียงแค่มันสามารถเก็บความทรงจำดีๆที่ฝังแน่นลึกอยู่ในใจ
แค่เพียงเท่านี้มันก็สามารถเป็นกล้องระดับมือโปร
ของผู้ที่มิปล่อยให้ความรู้สึกดีๆในเวลาเหล่านั้น
หลุดลอยหายไปอย่างน่าเสียดาย
หากจะเก็บภาพถ่ายทั้งที่ก็ไม่ใช่เรื่องยาก
เพียงแค่ยกกล้องขึ้นมาสะพายบนบ่า
แล้วค่อยๆกดลั่นชัตเตอร์คล้ายการลั่นไก
จับภาพนั้นย้ายมามุมนี้ให้ดูเข้าทีตรงตามความตั้งใจ
ภาพความทรงจำที่แสนดีที่เราคิดเอาไว้
นั่นคือสิ่งที่เราต้องการจะเก็บมันเอาไว้ตลอดกาล
หรือติดเลนส์ขนาดมหึมาให้ดูน่าเกรงขามและดูยิ่งใหญ่
เพียงแค่มันสามารถเก็บความทรงจำดีๆที่ฝังแน่นลึกอยู่ในใจ
แค่เพียงเท่านี้มันก็สามารถเป็นกล้องระดับมือโปร
ของผู้ที่มิปล่อยให้ความรู้สึกดีๆในเวลาเหล่านั้น
หลุดลอยหายไปอย่างน่าเสียดาย
หากจะเก็บภาพถ่ายทั้งที่ก็ไม่ใช่เรื่องยาก
เพียงแค่ยกกล้องขึ้นมาสะพายบนบ่า
แล้วค่อยๆกดลั่นชัตเตอร์คล้ายการลั่นไก
จับภาพนั้นย้ายมามุมนี้ให้ดูเข้าทีตรงตามความตั้งใจ
ภาพความทรงจำที่แสนดีที่เราคิดเอาไว้
นั่นคือสิ่งที่เราต้องการจะเก็บมันเอาไว้ตลอดกาล
แปลกที่บางครั้งฉันไม่สามารถเก็บภาพองค์รวมได้ทั้งหมด
หน้าชัดหลังเบลอบ้าง ,หรือหน้าเบลอหลังชัดในบางครั้ง
ก็เกิดขึ้นได้ไม่ว่าจะออกไปถ่ายในสถานที่ไหนๆ
แม้แสงมากแสงน้อยถูกจับวางด้วยองค์ประกอบที่ดีสักเพียงใด
แต่สุดท้ายภาพที่ปรากฏขึ้นบนจอสี่เหลี่ยมนั้น
ก็มิอาจต้านทานความเบลอที่เกิดขึ้นจากน้ำมือของเราเอง
บ่อยครั้งที่ฉันเริ่มแปลกใจกับสิ่งที่เห็น
เพราะฉันไม่สามารถจะเลือกเก็บสิ่งที่น่าจะเป็นทั้งหมดได้
บางครั้งฉันยอมถอยออกห่างจากระยะจัดวางวัตถุ
เพื่อปรับเปลี่ยนทางของโฟกัสให้ห่างออกไป
กลับกลายเป็นวัตถุนั้นค่อยๆจางหายละลายไปกับฉากเดิมๆ
หน้าชัดหลังเบลอบ้าง ,หรือหน้าเบลอหลังชัดในบางครั้ง
ก็เกิดขึ้นได้ไม่ว่าจะออกไปถ่ายในสถานที่ไหนๆ
แม้แสงมากแสงน้อยถูกจับวางด้วยองค์ประกอบที่ดีสักเพียงใด
แต่สุดท้ายภาพที่ปรากฏขึ้นบนจอสี่เหลี่ยมนั้น
ก็มิอาจต้านทานความเบลอที่เกิดขึ้นจากน้ำมือของเราเอง
บ่อยครั้งที่ฉันเริ่มแปลกใจกับสิ่งที่เห็น
เพราะฉันไม่สามารถจะเลือกเก็บสิ่งที่น่าจะเป็นทั้งหมดได้
บางครั้งฉันยอมถอยออกห่างจากระยะจัดวางวัตถุ
เพื่อปรับเปลี่ยนทางของโฟกัสให้ห่างออกไป
กลับกลายเป็นวัตถุนั้นค่อยๆจางหายละลายไปกับฉากเดิมๆ
ยิ่งเคลื่อนที่ออกห่างฉันจึงเริ่มเข้าใจว่านั่นอาจไม่ใช่วิธีที่ถูก
ยิ่งฉันเริ่มพันผูกระยะทางกับขนาดวัตถุ
ก็ยิ่งทำให้ฉันยังไม่สามารถค้นพบกับสิ่งที่ใช่
การทดลองในครั้งนี้ทำให้ฉันทนค้นหาความจริงกันต่อไป
คำตอบที่เกิดจากคำถามอันกว้างใหญ่
คงยากที่จะค้นพบในเร็ววัน
ยิ่งฉันเริ่มพันผูกระยะทางกับขนาดวัตถุ
ก็ยิ่งทำให้ฉันยังไม่สามารถค้นพบกับสิ่งที่ใช่
การทดลองในครั้งนี้ทำให้ฉันทนค้นหาความจริงกันต่อไป
คำตอบที่เกิดจากคำถามอันกว้างใหญ่
คงยากที่จะค้นพบในเร็ววัน
หากวันนี้ฉันได้ลองปรับเปลี่ยนโจทย์คำถามนี้อีกครั้ง
ค่อยๆแบ่งเป็นประโยคสั้นๆในบรรทัดใหม่ๆ
ฉันค่อยๆเคลื่อนตัวเข้าประชิดวัตถุเพื่อที่จะอยู่ไม่ไกล
แล้วค่อยๆลั่นไกอีกครั้งด้วยน้ำมือของฉันเอง
ภาพที่ถูกค้นพบวันนี้ไม่ได้แตกต่าง
แต่กลับกลายเป็นการจับวางตื้นลึกหนาบางอันน่าสงสัย
ภาพวัตถุถูกโฟกัสไปเพียงตรงส่วนที่ฉันสนใจ
ความทรงจำที่ถูกเก็บเอาไว้ดูชัดลึกยิ่งกว่าเดิม
ค่อยๆแบ่งเป็นประโยคสั้นๆในบรรทัดใหม่ๆ
ฉันค่อยๆเคลื่อนตัวเข้าประชิดวัตถุเพื่อที่จะอยู่ไม่ไกล
แล้วค่อยๆลั่นไกอีกครั้งด้วยน้ำมือของฉันเอง
ภาพที่ถูกค้นพบวันนี้ไม่ได้แตกต่าง
แต่กลับกลายเป็นการจับวางตื้นลึกหนาบางอันน่าสงสัย
ภาพวัตถุถูกโฟกัสไปเพียงตรงส่วนที่ฉันสนใจ
ความทรงจำที่ถูกเก็บเอาไว้ดูชัดลึกยิ่งกว่าเดิม
ภาพถ่ายสะท้อนให้ฉันเรียนรู้การโฟกัสทีละจุด
ค่อยๆเลือกคำตอบที่ดีที่สุดในคำถามที่ฉันสงสัย
บางเรื่องเราเองก็ไม่อาจจะแก้ไขด้วยการหนีห่างออกไป
แค่เพียงย่อยคำถามข้อใหญ่ๆแล้วเราจะพบคำตอบในตัวเอง
บัดนี้ฉันค่อยๆเข้าใจความหมายบนความเป็นจริง
โจทย์ชีวิตถูกสร้างขึ้นมาเพื่อให้เราเติบโตเป็นผู้ใหญ่
หากแม้กล้องถ่ายรูปของฉันไม่สามารถโฟกัสได้ในระยะไกล
ฉันจะขยับตัวเองเข้าไปอยู่ให้ใกล้ความจริงเหล่านั้น
และเพ่งมองคำตอบของหัวใจ
ด้วยตาเปล่าของฉันเอง
ค่อยๆเลือกคำตอบที่ดีที่สุดในคำถามที่ฉันสงสัย
บางเรื่องเราเองก็ไม่อาจจะแก้ไขด้วยการหนีห่างออกไป
แค่เพียงย่อยคำถามข้อใหญ่ๆแล้วเราจะพบคำตอบในตัวเอง
บัดนี้ฉันค่อยๆเข้าใจความหมายบนความเป็นจริง
โจทย์ชีวิตถูกสร้างขึ้นมาเพื่อให้เราเติบโตเป็นผู้ใหญ่
หากแม้กล้องถ่ายรูปของฉันไม่สามารถโฟกัสได้ในระยะไกล
ฉันจะขยับตัวเองเข้าไปอยู่ให้ใกล้ความจริงเหล่านั้น
และเพ่งมองคำตอบของหัวใจ
ด้วยตาเปล่าของฉันเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น