ค่ำนี้เปิดไปเจอละครช่อง 5 ตอนสามทุ่ม
นึกว่าเป็นละครเรื่องหนึ่งที่เคยชื่นชอบนำกลับมารีเมคใหม่
เพราะได้ยินเพลงจากละคร คือ เพลง "รักเธอนิรันดร์" ของพี่ปิงปอง ศิรศักดิ์ อิทธิพลพาณิชย์ ซึ่งก่อนหน้านี้เคยเป็นเพลงหนึ่งที่โด่งดังในละครเรื่อง "รอยรักรอยอดีต"
"ได้ยินเสมอ นี่เธอใช่ไหม หรือเสียงใบไม้ที่ไหวต้องลมเท่านั้น .... "
หากความทรงจำยังคงถูกต้อง
ละครเรื่องนี้เคยทำให้ผมเคยเหมือนรู้สึกเจ็บที่ข้อมือขวาอยู่เนืองๆ
เพราะในเนื้อเรื่องมีอยู่ฉากหนึ่งที่ร้อยเอกภูมิ(กัปตัน ภูธเนศ) กับเดือน(ปิ่น เก็จมณี) ถูกโซ่ตรวนมัดไว้ก่อนที่จะถูกถ่วงน้ำ
ทั้งคู่ได้ให้คำมั่นสัญญาว่าจะขอให้เกิดมาพบเจอกันอีกครั้ง
กัลป์จะรู้สึกเจ็บข้อมือข้างที่เคยถูกโซ่ตรวนอยู่บ่อยๆ
นั่นทำให้เขาต้องเข้ารับการสะกดจิตเพื่อรักษา และเพื่อที่จะค้นให้พบต้นตอของความเจ็บปวดนี้ให้ได้ แต่ยิ่งค้นหาไปค้นหามาโชคชะตากลับพาให้เขาได้พบกับ มณ (หรือ เดือนในชาติก่อน)
ตั้งแต่ดูละครเรื่องนี้จบ ผมเชื่ออย่างสนิทใจว่า "โชคชะตา" มีอยู่จริง
โชคชะตา คือ สิ่งที่ทำให้ชีวิตเราดำเนินไป
เราสามารถพบเจอกับผู้คนมากมายที่ผ่านเข้ามาในช่วงชีวิตโดยความบังเอิญ
โชคชะตาช่วยเติมแต่งสีสันให้ชีวิตสวยงามยิ่งกว่าวันวาน
โชคชะตาสามารถทำให้สายไฟสองเส้นที่แตกต่างกันเกิดสปาร์คติดไฟได้
แต่ไฟจะติดอยู่ได้นานแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับจำนวนเชื้อเพลิงที่เราหามาได้
หาก "โชคชะตา" คือ ประกายไฟ ที่พร้อมลุกโชน
การ "แสวงหา" คงเป็นเหมือนเชื้อเพลิงดีดีนี่เอง
หากโชคชะตาจะนำพา กัลป์ และ มณ มาพบกันในชาติภพนี้
แต่ทั้งคู่ไม่ใส่ใจที่จะแสวงหากันต่อไป ละครเรื่องนี้คงดำเนินต่อไม่ได้
หรือละครอาจจะจบแบบพระเอกไปทางนางเอกไปทาง
เหนือความคาดหมายเหมือนเหนือเมฆไปเลย
สุดท้ายแล้ว โชคชะตาอาจจะไม่ใช่แค่คำตอบเดียวที่นำทั้งคู่กลับมาพบกันด้วยเหตุบังเอิญในชาตินี้ หากโชคชะตาเป็นสัญญาที่คนทั้งสองเคยให้คำมั่นกันไว้ ส่วนที่เหลืออีกครึ่งชีวิตทั้งคู่คงต้องแสวงหากันเอง เพื่อให้ละครที่มีตัวเราเป็นตัวเอกจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง
“จะนานแค่ไหน ที่ในมุมนี้ ทุกวินาทีฉันยังคอยเฝ้า เฝ้ารอคอยเธอ
ฉันเฝ้ามองดวงดาวเสมอ ยังเห็นเธอส่งสายตาหากันเรื่อยไป ...."
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น