..(1)...
เปิดข่าวเศรษฐกิจดูแล้วรู้สึกใจหายไปเหมือนกัน
เมื่อสองสามเดือนก่อนผมยังจำได้ดีถึงภาพประเทศกรีซที่กำลังสั่นอยู่ไหวๆทุกวี่ทุกวัน ประชาชนที่คราคั่งกันในจอทีวี ข่าวสารจากประเทศยูโรโซนที่มีแต่มติต้องการผลักดันให้กรีซออกไปจากระบบบริหารเศรษฐกิจของยูโร
มาวันนี้เปิดข่าวเศรษฐกิจดูช่องเดิม กลับกลายเป็นภาพบรรยากาศเศรษฐกิจเอเชียที่กำลังจะเติบโตไปข้างหน้าอย่างแข็งแกร่ง
คำถามสะกิดต่อมหมวกไต คือ "กรีซ" ที่เคยพูดถึงกันเมื่อหลายเดือนก่อน เธอเป็นอยู่อย่างไร สบายดีไหม เจ็บป่วยหายไข้บ้างหรือยัง
หลายครั้งที่เรามักเคยประสบกับปัญหาที่มันพุ่งเข้ามาชนโดยไม่ทันตั้งตัว ข่าวต่างๆนานาถูกประโคมคล้ายการตอกหมุดซ้ำย้ำให้ความรู้สึกอ่อนเปลี้ยเพลียแรงหมดกำลังใจที่จะต่อสู้ แต่สุดท้ายเมื่อปัญหาคลี่คลาย สิ่งที่หลงเหลืออยู่กลับเป็นร่องรอยบาดแผลในอดีตของเกิดขึ้นจากความคิดตัวเอง
...(2)...
เมื่อวานพอได้ชมรายการ "พื้นที่ชีวิต ตอน กำแพงเบอร์ลิน" ก็รู้สึกใจหายเหมือนกับดูข่าวประเทศกรีซเมื่อหลายเดือนก่อน
ไม่น่าเชื่อว่าความคิดที่แตกต่างของคนเพียงไม่กี่คนสามารถแบ่งแยกประเทศเยอรมันออกเป็นฝ่ายตะวันตกและฝ่ายตะวันออกได้เพียงชั่วข้ามคืน
มีหลายครอบครัวที่ตื่นเช้าขึ้นมาในวันรุ่ง แล้วพบว่าลูกหลานของตัวเองได้ถูกกำแพงขนาดมหึมาแบ่งแยกความสัมพันธ์ทางสายเลือดออกจากกันอย่างน่าตกใจ
หลายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในประวัติศาสตร์ยังคงดำรงอยู่กับสิ่งที่คาดไม่ถึงอยู่เสมอ หลายวันก่อนประชาชนเยอรมันเกือบล้านคนถูกแบ่งด้วยกำแพงปูน แต่วันนี้เยอรมันกลับผนึกกำแพงเศรษฐกิจคุมอำนาจยักษ์ใหญ่ในยูโรโซน
ถ้าประวัติศาสตร์ไม่เกรงใจที่จะซ้ำรอยเดิม ประเทศกรีซอาจจะกำลังส้องสุมกำลังเงินครั้งยิ่งใหญ่ที่จะเข้ามาป้อนให้ระบบเศรษฐกิจของโลกในอีกไม่ช้าไม่นาน
หากวันนี้เราพบปัญหาใหญ่ๆเหมือน "กรีซ" ก็ลองใช้บทเรียนจาก "เยอรมัน" มาทาถูๆแทน ฤทธิ์ยาอาจจะส่งแผลนั้นหยุดกำเริบและหายเร็วขึ้นก็ได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น