::: ไม่อยากขอให้เวลานี้เป็นของเรา :::
โฮว โฮ โห่ ...
โฮว โห่ โอ้ว ...
โฮ โฮ โห้ว โห่ ...
นี่ไม่ใช่เสียงคำรามจากทาร์ซานเพื่อเรียกร้องความสนใจจากสัตว์ป่าตนไหน
แต่นี่คือประโยคเนื้อร้องของทำนองเพลงฮิต ที่ในวันนี้ไม่มีใครไม่รู้จัก
ผ่านมาเกือบเดือนกว่าที่กระแสเพลง "ขอ" วง LOMOSONIC
เป็นที่โจทย์จันกันอย่างหนาหู
เพลงรักอกหักแนวประชดแฟนเก่า
ประกบเข้ากับเสียงร้องที่ดูโหยหวนแต่อ่อนโยน
ยิ่งทำให้หัวใจของใครๆที่เคยอ่อนแรงกลับมามีกำลังใจครั้งใหม่ได้อีกครั้ง
ไม่ได้อยากขอให้เธอกลับมาแต่แค่อยากให้รู้ไว้ว่าฉันคิดถึงเธอสุดหัวใจ
ผมเรียบเรียงท่อนฮุคใหม่อย่างข้างๆคูๆ
นั่งฟังท่อนนี้ซ้ำไปซ้ำมาก็เห็นทีว่าข้อความที่ถูกถ่ายทอดออกมานี้
ช่างขัดกับความรู้สึกที่แท้จริงเสียเหลือเกิน
ใครกันจะไม่อยากให้วันเวลาดีๆเหล่านั้นย้อนกลับคืนมา
ความรู้สึกดีๆที่มีต่อกันมันยากนักที่เป็นเพียงแค่การส่งสายตา
และเอ่ยปากบอกแค่คำว่า "ฉันคิดถึงเธอสุดหัวใจ"
ผมเพิ่งได้ฟังข้อเท็จจริงจากปาก บอย นักร้องของวง LOMOSONIC
ความตั้งใจของบอยคือการสร้างคำถามปลายเปิด
ให้ผู้ฟังได้นำกลับไปต่อยอดตอนจบเอาเอง
ผมเชื่ออย่างที่บอยบอกอย่างนั้น
ไม่มีใครสามารถบอกความสัมพันธ์ของคู่รักในเนื้อเพลงนี้ได้ดีที่สุดเท่าตัวเรา
การตีความของเพลงขึ้นอยู่กับภูมิหลังของผู้ฟัง
เพลงๆหนึ่งอาจทำให้คนบางคนเสียน้ำตา
แต่เพลงๆนี้ก็อาจจะสร้างกำลังใจให้ใครอีกหลายคนในทุกครั้งที่ได้ฟัง
หากลองหลับตาแล้วใช้หัวใจฟังจ
ะค้นพบว่าเพลงนี้ไม่ได้มีดีแค่เสียงโหวกเหวกโวยวายของบอย
บอยบอกกับผมว่านั่นคือเสียงของพี่เติ้ล วง WHEN
ที่ถูกเรียกตัวมาประสานเสียงและความรู้สึกอันทรงพลังผ่านท่อนฮุค
นั่นยิ่งทำให้ผมไม่รู้สึกแปลกใจเลย
ว่าความอบอุ่นจากดวงตาคู่นั้นมันถูกส่งผ่านมาจากท่อนใด
จุดเด่นที่จะขาดไปไม่ได้เลยสำหรับเพลงๆนี้
คงหนีไม่พ้นผู้กำกับอย่างพงศ์ ฐิติพงศ์ เกิดทองทวี
ผู้กำกับเอ็มวีรุ่นกลางใหม่กลางเก่าจาก Hello Filmmaker
ผมเพิ่งรู้จักผลงานพงศ์ผ่านเฟสบุ๊คของเขาเมื่อไม่กี่วันมาก่อน
ไม่ว่าจะเอ็มวีของ แสตมป์ หรือ สครับ
ก็ผ่านการถ่ายทอดเรื่องราวของพงศ์มานับไม่ถ้วนแล้ว
พงศ์เล่าว่าไอเดียของเขาเกิดขึ้นขณะเดินทางกลับมาจากประเทศลาว
โน๊ตบุคหนึ่งเครื่องที่ต่ออินเตอร์เนทไม่ได้
ทำให้เขาได้ไปพบกับข้อความในห้องแชทเก่าๆ
มันแปลกดีที่ข้อความเหล่านั้นสามารถบอกเล่าถึงภาพเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นในอดีต
ความรู้สึกที่ยังค้างคาเป็นอะไรที่พูดยากและคงต้องชวนให้เธอมาแก้
ผมเริ่มชื่นชมในการทำงานของพงศ์
เขาสามารถแกะไอเดียจากจุดอันน้อยนิด
สิ่งที่เขาไม่มองข้ามมันไปขณะนั่งอยู่เฉยๆ
กลับทำให้จุดๆนั้นถูกลากต่อกลายเป็นเส้นหลัก
ที่ทำให้เขาก้าวขึ้นมาอยู่ที่เส้นชัยอย่างวันนี้
ไม่ง่ายนักที่ผมจะได้มีโอกาสมาพบปะพูดคุย
กับนักร้องนำที่ดังที่สุดและผู้กำกับที่ไอเดียบรรเจิดที่สุด
แม้มองดูแล้วเนื้อเพลงและเอ็มวีที่ไม่เกิน 7 นาทีนี้
จะไม่ได้ทิ้งความหมายที่แท้จริงอย่างที่บอยได้บอกไว้
และไอเดียของพงศ์ก็ไม่ได้ชี้นำให้ผู้ชมต้องคิดในแง่ลบมากเกินไป
สิ่งที่ยังหลงเหลือเนื้อที่ไว้ในเพลงก็คือช่องว่างที่เว้นไว้ให้คนฟังเติมคำตอบลงไปเอง
เพลงเศร้า เพลงเหงา เพลงอกหัก
ไม่ใช่การตอกย้ำให้คนฟังต้องรู้สึกแบบนั้นตามไปเสียทุกครา
กำลังใจที่ซ่อนอยู่ในบางท่อนต่างหากที่เราต้องพยายามค้นหาให้เจอ
เมื่อไรที่ความงามที่ซ่อนอยู่ถูกเปิดเผย
เรานั่นแหละจะเป็นผู้กำกับเอ็มวีชีวิตด้วยตัวเอง
ผมย่อหน้าจอสี่เหลี่ยมลงพร้อมกับบอกลาความหมายดีๆ
ที่บอยและพงศ์ฝากเอาไว้ในบทสัมภาษณ์
ผมทิ้งความหมายสุดท้ายไว้ในบทเพลงและได้แต่คิดถึงเธอสุดหัวใจอีกครั้ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น