(1)
"จงออกจากบ้านอันเป็นรวงรัง
บทเขียนอาขยานข้างต้นถูกจดล
ในวันวัยที่เกือบจะล่วงเลยเ
จะว่าแปลกก็แปลก เพราะผู้คนส่วนใหญ่ที่ผมพบเ
แต่ถึงอย่างไรมนุษย์ก็ย่อมม
พวกเราก็คงไม่ต่างกันที่ต้อ
(2)
บ่อยครั้งที่ผมมีโอกาสที่ได
บ่อยครั้งที่พอเอาตัวเลขการ
"ในวันวัยสี่สิบผมควรนึกถึง
ผมค่อยๆสวนกลับทันควันเมื่อ
ผมแอบทิ้งท้ายด้วยการแนะนำใ
(3)
กลับมาสู่โลกที่มีแต่หมอกบั
ลงมาจากดอยได้ไม่นาน หญิงสาวของผมก็นัดเพื่อนให้
เพื่อนซี้คนนี้ทำงานเป็นเกษ
นั่งคุยหยอกล้อกันได้สักพัก
นั่งคุยไปคุยมากันสองนาน ผมเพิ่งจะรู้ว่า อู๋กับโจ้ เป็นเพื่อนของเพื่อนซี้ของห
อู๋กับโจ้ทำเกษตรด้วยใจรัก ผนวกกับความคิดสร้างสรรค์ ที่อยากจะปลูกผักปลอดสารพิษ
หากจะต้องวิ่งออกไปจนกว่าจะ
(4)
"ดูเหมือนช่วงเวลานี้จะสายเ
บางทีชีวิตก็พาให้เรามาพบกั
ส่วนผู้คนอีกประเภทหนึ่งนั้
ความอัศจรรย์ของเมฆหมอกอาจถ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น