รถของเล่น

****************

"หากเธอยังจดจำของเล่นชิ้นโปรดในวัยเด็กได้ดี ของเล่นชิ้นนั้นคืออะไร และมันสำคัญกับชีวิตในวันวัยนั้นของเธอแค่ไหนกันเชียว" 

2 ธันวาคม 2559 ผม หญิงสาว และเพื่อนร่วมทางอีกหนึ่งคน ก้าวเท้าเข้าไปในประเทศที่ที่ไม่คุ้นเคย ประเทศที่ได้ทำให้เรารู้สึกกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง อยากทำอะไรก็ทำ อยากกินอะไรก็กิน อยากเล่นอะไรก็เล่นเป็นเด็กๆ ไม่ต้องมีกฏมีเกณฑ์หรือธรรมเนียมอะไรมาบังคับว่าจะต้องเดินไปซ้าย-ขวา ราวกลับว่าชีวิตที่ไร้ขอบเขตได้ถือกำเนิดขึ้นอีกครั้ง ในวันวัยที่ล่วงเลยและผ่านประสบการณ์ชีวิตมาเกือบหนึ่งหมื่นวัน

ในร้านรวงแห่งหนึ่งในย่านตั้นสุย เราได้พบกับของเล่นมากมายในนั้น บางชิ้นทำมาจากไม้เก่า บางชิ้นก็ถูกหล่อขึ้นมาด้วยวัสดุเรซินเพื่อให้ดูคงทนและแข็งแรง ผมเหลือบไปเห็นของเล่นชิ้นหนึ่งที่ดูจะสะดุดตา-สะดุดใจกันตั้งแต่ที่เดินเข้าไปในร้าน รถไฟของเล่นที่ดูคล้ายโมเดลหน้าตาน่ารัก แถมยังน่าจับจองเอาติดไม้ติดมือกลับไปยังบ้านเรา

แพคเกจของเล่นชิ้นนี้บ่งบอกได้ว่าโมเดลน่ารักเสมือนจริงนี้ถูกจำลองมาจากรถไฟที่แล่นกันจริงๆในประเทศไต้หวัน บางโมเดลถูกปลดระวางไปแล้วเมื่อมีรถไฟรุ่นใหม่ๆที่ประสิทธิภาพสูงกว่าเข้ามา บางขบวนถูกแช่แข็งเอาไว้ในกาลเวลาจนทำให้เราไม่สามารถพบเห็นได้ตลอดระยะการเดินทาง บางอย่างถูกทิ้งร้างไว้ให้ชนรุ่นหลังต้องสืบค้นจนค้นพบ เหมือนกับความรู้สึกในวัยเด็กของพวกเราทุกท่านที่ควรค่าแก่การจดจำ

ผมเลือกโมเดลรถไฟของเล่นมาสองขบวน ขบวนแรกเป็นโมเดลหัวรถจักรสีดำที่คลับคล้ายกับ หัวรถจักที่จอดเป็นอนุสรณ์อยู่ใกล้ๆกับสถานีตั้นสุย ความโบราณของมันทำให้ผมนึกถึงรถไฟโบราณสมัยสงครามโลก ที่เครื่องจักรไอน้ำยังคงต้องใช้ถ่านหินที่ก่อให้เกิดมลพิษตามมา ส่วนโมเดลรถไฟอีกขบวนหนึ่ง ผมเลือกเป็นรถไฟที่มีหัวขบวนสีเหลือง เนื้อตัวสีฟ้า มีประตู หน้าต่างเรียงชิดติดกัน ด้วยหน้าตาและสีสันของรถไฟขบวนนี้ ทำให้ผมหวนนึกกลับไปถึงเด็กวัยสามขวบ ที่โดยสารรถไฟขบวนสีสันจัดจ้านขบวนนี้ลงไปยังจังหวัดยะลากับครอบครัว นั่นอาจเป็นการเดินทางไกลครั้งแรกของผมที่ยังจดจำได้ไม่ลืมเลือน

ผมหยิบรถไฟสองขบวนนั้นให้แก่แม่ค้าวัยใส เขาพยายามสาธิตวิธีการเล่นรถไฟให้ดูโดยการไถลล้อหลังไปข้างหน้า รถไฟของเล่นก็จะสามารถพุ่งทะยานไปต่อได้ด้วยเฟืองหมุน เขาถามผมต่อว่าไม่รับรถไฟหัวจรวดรุ่นใหม่ไปด้วยหรอคะ ผมจึงตอบไปแค่เพียงว่า "These trains is enough for recall my memory"

เราต่างมีความทรงจำที่น่าจดจำในทุกหนแห่ง ไม่ว่ามันจะถูกบันทึกลงไปในหัวใจหรือสิ่งของใดๆก็ตาม เรานั้นจะมีความสุขทุกครั้งที่ได้รำลึกถึงเหตุการณ์ที่พ้นผ่าน เราไม่เคยเสียดายเวลาที่ผ่านไปเลย อาจเป็นเพราะว่าทุกสิ่งทุกอย่างในวันนั้นยังคงส่งสารตลบอบอวลอยู่ในหัวใจของเรา

รถไฟของเล่นชวนให้ผมนึกไปถึงการเดินทางในวัยเด็ก ในวันวัยที่เรายังไม่กล้าจะออกเดินทางไปพ้นจากขอบเขตประตูบ้านหรือประตูโรงเรียนสักเท่าไร ทว่าใครจะไปยืนหยัดในความไม่มั่นคงของชีวิตได้ตลอดไปว่า พอถึงวันหนึ่งแล้ว เราจะยังคงย่ำอยู่กับที่ที่ตัวเองคิดว่ามันจะมั่นคงได้ตลอดไป หรือเราจะลองก้าวเท้าออกไปพบเจอกับชีวิตใหม่ๆที่ไร้ขอบเขตและแตกต่างไปจากการใช้ชีวิตปัจจุบัน

มันอาจไม่สำคัญหรอกว่าของเล่นที่เธอรักและโปรดปรานมากที่สุดคืออะไร เพราะสิ่งที่จะผลักดันให้เธอก้าวต่อไปอาจจะตกหล่นอยู่ในความทรงจำของเธอในวันนั้นนานแล้ว จนกว่าจะค้นพบจุดหมาย เธออาจจะต้องยอมมองข้ามสิ่งที่ขัดขวางความคิดอันเป็นอิสระของตัวเอง แล้วค่อยๆก้าวเดินออกไปออกจากอาณาเขตที่ปิดกั้นเธอไว้อย่างแท้จริง