บันทึกไม่ลับลูกจ้างสายโหด

"ประกาศๆ พนักงานทุกท่านที่ได้ยินเสียงประกาศนี้ กรุณาน้อมรับและปฏิบัติตามกฏข้อบังคับของการเป็นลูกจ้างที่ดีและเชื่อฟังความต้องการของผมในทุกๆกรณีอย่างไม่มีเงื่อนไข เนื่องจากทางบริษัทแม่ของเราได้ส่งผมให้เข้ามาบัญชาการรบ ลุก และรับ กับนโนบายที่หวังจะสร้างผลประโยชน์ให้แก่ทุกๆคน ทุกๆแผนก และทุกๆฝ่าย หวังว่าทุกคนจะเข้าใจและปฏิบัติตามคำสั่งของผมอย่างไม่มีอคติ" 

สิ้นเสียงประกาศจากลำโพง พนักงานตัวจ้อยๆอย่าง "เจ้าหน้าที่รักษาข้อมูล นามว่า องคฉัตร" ได้แต่ทำหน้าแหยๆไปพร้อมๆกับการหดลำตัวที่สูงเกือบหกฟุตหลบเข้าไปอยู่ในกระดอง บางทีเขาอาจต้องทำความเข้าใจเสียใหม่ว่า "ผมอยากจะขอบคุณบริษัทยักษ์ใหญ่ที่ให้สิ่งตอบแทนเป็นความมั่นคงในทุกๆเดือน และผมจะเป็นทาสรับใช้พวกคุณตลอดไป"

ภูมิหลังของ องคฉัตร ไม่ค่อยสวยหรู เพราะเขาเองดันจบปริญญามาแบบไม่ตรงสาย เรียนก็ดี ได้ถึงปริญญาเกรดนิยมสองกว่าๆ (ใช่ครับ ทั้งคณะนิยมกันที่เกรดสอง) แม้จะเรียนคณะบริหารมาสี่ปีนิดๆ แต่ชีวิตขององคฉัตรแทบจะไม่ได้เอาไปใช้บริหารใคร จะมีก็คงแต่บริหารตัวเองให้ตื่นเช้าๆ บังคับตัวเองให้มีแรงบันดาลใจไปทำงานทุกวัน และพยายามหาเรื่องดีๆใส่ตัวจากคนรอบข้าง แม้ว่าบางวันปัญหาที่ถาโถมเข้าใส่ก็ทำให้เขารู้สึกว่าเรื่องดีๆนั้นหายากเสียเหลือเกิน

หน้าที่หลักๆของ องคฉัตร คือการเก็บข้อมูลความต้องการของคนในบริษัทและคอยทำหน้าที่ค้นหาคำตอบให้กับคำถามที่ทุกคนอยากรู้ บ้างตอบได้ทันที บ้างต้องใช้เวลาเป็นแรมปีค้นหาคำตอบหนึ่งๆ องคฉัตรเข้าใจดีว่าการที่จะทำให้บริษัทก้าวหน้าต่อไปได้ หน้าที่และความรับผิดชอบของเขาก็ถือเป็นกิจการงานหลักที่ต้องทำให้รวดเร็วและถูกต้องที่สุด

แรกเริ่ม องคฉัตร ก็ไม่ต่างอะไรไปจากพนักงานไฟแรง งานทุกงาน ปัญหาทุกอย่าง งานล่วงเวลา ภาระหน้าที่ที่ไม่มีใครอยากทำ องคฉัตรน้อมรับและมักจะวิ่งแจ้นเข้าไปรวบรัดตัดตอนเอามาเป็นปัญหาของตัวเองแบบทันควัน แม้บางเรื่องก็รู้อยู่แก่ใจว่าเป็นสิ่งที่ตัวเองไม่ถนัด ทว่าใจจริงของเขานั้นยังคงเชื่อว่า ยิ่งทำมากเท่าไร ผลงานที่มากมายก่ายกองนั้นจะช่วยผลักดันให้ผลตอบแทนของเขาดีวันดีคืนขึ้นในเวลาอันรวดเร็ว

ผ่านไปนานเกือบห้าปีดีดัก องคฉัตร ผู้มีจิตใจหนักแน่นกลับเริ่มไม่มั่นใจกับความมั่นคงที่บริษัทให้แก่เขา เมื่อผลงานมีเป็นร้อย แต่มีแค่ส่วนน้อยที่เข้าตากรรมการ การสร้างสรรค์ผลงานแบบไม่มีตัวตนกำลังทำให้เขาต้องเปลี่ยนแปลงความคิดเสียใหม่ เขาเริ่มตัดพ้อกับตัวตนที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของความเข้าใจว่า "ผมอยากจะขอบคุณให้กับสิ่งตอบแทนที่ให้แก่ผมในวันนี้ ที่ทำให้ผมมีความมั่นคงเป็นเดือนๆได้เสมอมา ทว่าวันนี้เงินเฟ้อได้ทำให้ผมไม่สามารถสั่งข้าวผัดกระเพราแบบมีไข่ดาว ไม่กล้าสั่งก๋วยเตี๋ยวพิเศษลูกชิ้น หรือแม้กระทั่งไปเที่ยวที่ไหนไกลๆ เพราะทุกบาททุกสตางค์ที่คุณให้มา มันไม่เคยสร้างความสุขสันต์ให้แก่ผมในวันข้างหน้าเอาเสียเลย"

องคฉัตร นั่งครุ่นคิดอยู่นานสองนาน เพื่อหาทางออกให้ได้โดยเร็วที่สุด จะไปขายลูกชิ้นปิ้ง เปิดร้านขายกาแฟ ขับแทกซี่ ร้องเพลงในคาเฟ่ ทุกๆอาชีพเสริมค่อยๆสุมรวมเข้ามายังใจกลางสมองอย่างมากมาย องคฉัตรพยายามคิดหาทางออกก็ยิ่งนึกไปถึงเสียงประกาศวันแรกที่เขาได้ยินจากเจ้านาย องคฉัตรเพิ่งเข้าใจความหมายว่าเจ้านายของเขาได้เตือนสติตั้งแต่วันแรกที่ก้าวเข้ามา

"กับนโนบายเพื่อหวังว่าจะสร้างผลประโยชน์" อันสูงสุดที่เขากำลังไตร่ตรอง บางทีมันอาจหมายถึงผลกำไรอันมากล้นที่ถูกปันสรรปันส่วนออกมาให้ตามสัดส่วน-ตามตำแหน่ง-ตามขนาดของงาน ที่เขาพึงจะได้รับ ยิ่งทำมากเท่าไรอาจไม่เห็นผล ยิ่งทำไม่ตรงจุดก็ไม่มีใครมาชื่นชม องคฉัตรอาจเป็นเพียงมนุษย์เงินเดือนที่หลงผิดต่อคำหวานที่ถูกหว่านล้อม และเขาก็ดันไม่ไตร่ตรองความต้องการในชีวิตตัวเองให้ดีก่อนลงมือทำ

ผ่านไปหนึ่งวันกับการจมจ่ออยู่กับความท้อแท้ องคฉัตรได้แต่คิดทบทวนถึงช่องทางที่ขาดหาย เมื่อเราต่างมีชีวิตที่แสนสั้นแถมสับสนวุ่นวาย เพื่อประโยชน์อันสูงสุดแก่พวกท่านทั้งหลาย หนึ่งในนั้นขอให้บรรจุไปด้วยประโยชน์อันล้ำค่าของตัวเอง

องคฉัตรนั่งกรอกตาบนใส่ประธานบริษัทที่เพิ่งถือกระเป๋าผ่านไปแถมพูดภาษาไทยก็ไม่ได้ เขากลับมาโฟกัสแต่เรื่องงานบนหน้าคอมพิวเตอร์ที่เขาควรจะทำมันต่อไป งดอคติกับสิ่งที่ผ่านพ้น และคอยประคับประคองช่วงเวลาที่ยังเหลืออยู่ในที่แห่งนี้ต่อไป กระบวนการผลิตความฝันที่เพิ่งจะถูกสร้างใหม่ มันช่างสวยสดและงดงามกว่าเคย

องคฉัตรได้ใช้วิชาที่ร่ำเรียนด้วยเกรดสองกว่าๆอย่างใจจดใจจ่อ เขาลำดับและจัดการงานที่สำคัญ แถมยังเลี้ยงงานที่ไม่สำคัญ-ไม่ด่วนเอาไว้ทีหลัง เพื่อให้ตัวเองมีเวลาเหลือกับกิจการทั้งผอง องคฉัตรค่อยๆเรียนรู้วิชาขายตรง วิชาจับเสือมือเปล่า วิชาตีกราฟหุ้นเทคนิคอล ในเวลางานอย่างแยบยล ในเวลานี้องคฉัตรอาจลืมคำมั่นสัญญาเก่าๆไปแล้ว และเข้าใจคำตอบของเสียงข้างในจิตใจว่า "ผมจะไม่เป็นทาสรับใช้พวกคุณตลอดไป เมื่อผมได้ลืมตาอ้าปากในรูปแบบของผมเอง ขอบคุณสายงานของผมทุกท่านที่มาร่วมงานรับมงกุฎฑูตของผมในวันนี้"