สถานีที่พ่อสร้าง

บทเรียนของการมีชีวิตในวันนี้ คือการได้ค้นพบความสุขที่อยู่ข้างหน้าในทุกๆลมหายใจ แม้มันจะยากลำบากแค่ไหนที่จะต้องดั้นด้นฝ่าฟันอุปสรรคข้างทางอันน้อยใหญ่ แม้ฝนจะตกตลอดทาง ความหนาวเหน็บระดับที่ร่างกายไม่สามารถทานทนต่อการสั่นไหว อีกทั้งความกลัวที่ก่อตัวอยู่ข้างในจิตใจ ที่มักจะเผยออกมาให้ใจสั่นตลอดการเดินทาง ทว่าพอก้าวเท้าออกเดินหน้าไปเรื่อยๆ มันกลับทำให้เรามีความสุขยิ่งขึ้นและมากยิ่งขึ้นในทุกๆก้าวที่ออกเดิน

เราทิ้งความรู้สึกน่าเบื่อหน่ายที่ต้องตีหน้าซื่อฟังเจ้านายสบถในเช้าวันจันทร์ เราปล่อยวางความสัมพันธ์ของผู้คนที่ไม่สลักสำคัญในชีวิตให้เลือนหายไปเสียบ้าง เราดื่มด่ำความคิดที่เป็นมิตรผสมปนเปกับสิ่งเร้าดีๆที่ช่วยกระตุ้นให้หัวใจของเราชุ่มฉ่ำตลอดทาง เราได้ค้นพบแล้วซึ่งความหมายของการมีชีวิตในวันนี้ เพื่อที่จะได้สานต่อความฝันและลงมือทำในสิ่งที่รักไปได้ตลอดกาล

อากาศที่ปลอดโปร่งชวนให้ความคิดไม่ยึดติดกับความเคยชินอันหลอกลวง หลากหลายผู้คนที่พบเจอระหว่างทางชวนให้เราฉุกคิดถึงความต้องการพื้นฐานระดับจุลภาค แค่พอเพียงและเพียรค้นหาความต้องการของชีวิตให้เจอในช่วงหนึ่งกาลเวลา อย่ามัวแต่ปล่อยปะละเลยให้แต่ละวินาทีที่มีค่าหมดไปกับมูลค่าที่วัดไว้ด้วยหน่วยเงินตราหากมัรต้องแลกมาด้วยความต้องการของชีวิตที่หายไป

สถานีที่พ่อสร้างชวนให้เราสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดมิได้ สถานีที่พ่อสร้างได้เปิดตาให้เรามองเห็นความทุกข์ร้อนที่ผ่อนคลายจนกลับกลายมาเป็นวิถีชีวิตใหม่ที่พอเพียงของชาวบ้านยุคใหม่ สถานีที่พ่อสร้างช่วยสะกิดสะเก็ดความเห็นแก่ตัวของเราให้หลุดลอกออก แล้วกลับมาเข้าใจความหมายของชีวิตที่ต้องการ สถานีที่พ่อสร้างเป็นดั่งดินแดนมหัศจรรย์ที่สร้างสรรค์ผลิตผลจากความดี ที่เราได้มาพบเห็นได้ทัน ก่อนที่ชีวิตจะไถลลื่นออกจากเป้าหมายจริงๆในชีวิตออกไปไกล