Beyond Creative, We do

FB:Theexplorerphotographer

test

วันอาทิตย์ที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2560

แสงเหนือ(หัว)




(1)
แสงเรืองๆสีเขียวกำลังพาดผ่านท้องฟ้าในยามค่ำคืน ผู้คนต่างส่งเสียงปรบมือชื่นชมความอลังการงานสร้างของธรรมชาติ ส่วนผมนั้นได้แต่ยืนมองอยู่ไกลๆ จนแทบจะห่างลิบจากมวลหมู่ประชาชนผู้ที่มีความสุขสันต์เมื่อพบเจอกับแสงอันตระการตา 

ผมลุกขึ้นไปหยิบรีโมทปิดสารคดีในประเทศอันห่างไกลที่แสดงอยุ่เบื้องหน้า ก่อนจะหลับตาลงในค่ำคืนที่ห้องของเราถูกโอบล้อมไปด้วยผนังสีขาว ที่ไม่สามารถมองเห็นแม้แต่แสงจากดวงจันทร์

ความง่วงและความเงียบชวนให้เราต้องรีบพักสายตาก่อนที่รุ่งสางของวันพรุ่งนี้จะมาเยือน จะว่าไปแล้วนี่ก็เข้าวันที่สามของทริปไต้หวันแล้ว วันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นวันอาทิตย์ เรามีนัดกันไว้ว่าจะไปนั่งรถไฟหัวจรวดข้ามไปยังเมืองไถจง แล้วต่อรถทัวร์ไปยังทะเลสาบสุริยันจันทราที่อยู่ใจกลางของประเทศในตรงตามเวลา 

เราตกลงกันก่อนนอนว่า ในวันพรุ่งนี้เวลาที่กะเกณฑ์เอาไว้จำเป็นต้องเป๊ะหรือไม่ก็ขอให้คลาดเคลื่อนน้อยที่สุด เพื่อที่จะได้เยี่ยมชมสถานีท่องเที่ยวทั้งวัด ร่องเรือ ขึ้นกระเช้า และหาของกินให้ครบกันอย่างจุใจ เวลาไป-กลับจำต้องถูกผูกมัดไว้ด้วยคำตกลงปลงใจก่อนนอน

ผมวางรีโมทลงข้างหัวเตียง แล้วค่อยๆบรรจงนอนหลับใหลไปท่ามกลางแสงเหนือสีเขียวที่ล่องลอยพาดผ่านเข้าศีรษะมาเป็นระยะๆ ในขณะที่ทุกคนในห้องหลับกันไปหมดแล้ว ผมชักเริ่มเอะใจว่าสีเรืองๆนั้นคือมีถิ่นกำเนิดมาจากไหน แล้วที่นี่ก็ประเทศไต้หวันนะ คงไม่ใช่แสงสีเขียวจากลำไส้ใหญ่ของผีกระสือบ้านเราเป็นแน่แท้ เพื่อให้คลายควาสงสัย ผมจึงใช้ความกล้าเอี้ยวตัวกลับไปมองหาแหล่งกำเนิดแสงนั้น

ทันใดนั้น แสงนั้นก็เปลี่ยนเป็นสีเหลืองในทันที ผมเอี้ยวตัวกลับมานอนในท่าปกติ แถมแอบยิ้มในใจ ว่าแท่นชาร์ตที่เสียบคาไว้ตั้งแต่หัวค่ำนั้นแบตเตอรี่นั้นเต็มแล้วเสียทีนะ

(2)
อรุณเบิกฟ้าแต่เสียงนาฬิกาปลุกนั้นยังคงหลับใหล ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาพร้อมกับความตื่นเต้นในเช้าวันอาทิตย์ วันที่เราต้องออกเดินทางไกลโดยมีแค่เพียงกระดาษจกด้วยปากกาว่าจะต้องไปทางไหน และก็ไม่รู้ว่าจะหลงทางหรือพาลพบต่อสิ่งใดๆที่ปลายทาง

ขึ้นรถไฟฟ้า (MRT) -รถไฟหัวจรวด (THSR) - ต่อด้วยรถบัสที่ซื้อทัวร์เอาไว้อย่างพร้อมสรรพ จุดประสงค์แรกๆของการเลือกทะเลสาบแห่งนี้เป็นหนึ่งในแลนด์มาร์คของไต้หวัน ก็เนื่องมาจากชื่อของทะเลสาบนั้นช่างดูเก๋มาก 

ชื่อ "ทะเลสาบสุริยันจันทรา" พอได้ยินชื่อก็ยิ่งนึกถึงหมู่บ้านจีนสมัยโบราณ ที่มีเหล่าจอมยุทธจากทั่วทั้งยุทธจักรมาดื่มด่ำน้ำอันศักดิ์สิทธิ์จากทะเลสาบแห่งนี้ เหล่าบรรดานางเงือกก็เรียงร้อยพาพรรคพวกกันเข้ามาอาศัยอยู่เมื่อทราบกิตติศัพท์ความอุดมสมบูรณ์ของที่นี่ แต่เดี๋ยวก่อน !! ก่อนจะลุกลามจนกลายเป็นหนังใหญ่ไปสักเรื่อง เราจะกลับมาถึงบทบรรยายอันสวยงามกันก่อนเสียดีกว่า

เราใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่งตามแผน เนื่องจากสภาพแดดที่แรงจนแทบจะลืมตาอันตี่ๆไม่ไหว พวกเราจึงต้องพึ่งสารกระตุ้นคาเฟอีนสักแก้วก่อนจะไปล่องเรือตามหารักกัน ทว่าบรรยากาศ "สี(ของ)ฟ้า" ในเวลานี้ ชวนให้เราแทบจะไม่อยากจะละสายตาไปไหน ฟ้าที่เป็นสีของฟ้าจริงๆ ที่มีมวลหมู่เมฆสีขาวลอยตัวต่ำตัดแนวลับกับสันเขาที่อยู่ไกลออกไป เรานั่งจิบกาแฟชมท้องฟ้าในช่วงสิบโมงเช้ากันอย่างสบายใจ พร้อมๆกับหัวใจที่รู้สึกว่ามันพองใหญ่กว่าเมื่อวาน 

"แสงเหนือ(หัว)" ของเราชวนให้กาแฟแก้วนี้รสชาติดีกว่าแก้วไหน สีของฟ้าชวนให้หัวใจได้ปลดปล่อยความทะเยอทะยานเพื่อกลับมาสู่ความเรียบง่ายในเวลาปัจจุบัน เราหลงรักแสงเหนือหัวที่มีสีฟ้าสว่างไสวและอยากจะเก็บความรู้สึกแบบนี้เอาไว้จนนิรันดร์ มันคงเป็นอีกหนึ่งวันที่หัวใจได้เบิกบานอีกสักครั้งเมื่อพบเจอกับการเดินทางที่ประทับใจ

แค่จิบกาแฟ-นั่งคุยกันแบบง่วงๆแค่นี้ก็มีความหมาย ชีวิตกลับผ่อนคลายท่ามกลางแสงแดดที่ร้อนระอุ สีสันของธรรมชาติเปลี่ยนแปลงความรู้สึกของมนุษย์เราลึกไปจนถึงอณู เหล่าดีเอ็นเออาจจะกำลังส่งเสียงและสร้างสารความสุขมาจุนเจือรักษาเชื้อร้ายให้จางหายไป 

เรารู้สึกดีทุกๆนาทีที่อยู่ใต้ฟ้า ความงดงามอร่ามตาจากเบื้องบนชวนให้ไม่อยากจะจากถิ่นสถานนี้ไปไหน ทว่าเมื่อเริ่มต้นก็ต้องมีวันที่ถึงเส้นชัย เราขอเวลาดื่มด่ำช่วงเวลาตอนนี้ให้นานเข้าไว้ ก่อนจะขยับก้นออกจากร้านกาแฟไปยังสถานที่อีกมากมายที่รอให้นักเดินทางอย่างเราออกไปเชยชม

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

มิงกะลาบา ความหวังใหม่ใต้เปลือกตา

มิงกะลาบา ความหวังใหม่ใต้เปลือกตา

ล้านนาแค่ขยิบตา

ล้านนาแค่ขยิบตา
บันทึกการเดินทางจำนวนสิบสี่ตอนที่จะเปลี่ยนมุมมองทุกการเดินทางให้ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

Ads

Most Popular