ปรัชญาชีวิตในชามราเมง

ในบรรดาประเภทอาหารที่ผมมักจะทานบ่อยๆคือก๋วยเตี๋ยว ไม่ว่าจะเป็น เส้นเล็กต้มยำหมูบดที่โรยถั่วป่น บะหมี่เกี๊ยวที่ลอยมาในน้ำต้มรสชาติหวานกลมกล่อม เส้นหมี่น้ำตกหมูชิ้น-หมูตุ๋น-ลูกชิ้น หรือว่าจะเป็นบะหมี่แห้งเย็นตาโฟที่ระดมใส่เครื่องทะเลมาอย่างครบครัน 

อาจเป็นเพราะว่าเมนูก๋วยเตี๋ยวนั้นหาทานได้ง่ายดายในห้างร้าน ประกอบกับการเป็นอาหารประเภทที่มีกรรมวิธีอุ่นร้อนให้เห็นหม้อต้มกันอย่างชัดเจน และยังประจวบเหมาะกับเครื่องเคียงอันหลากหลาย อาทิเช่น หมูแดง หมูสับ หมูชิ้น เกี๊ยวกรอบ กากหมู ไข่ต้ม จึงทำให้เมนูก๋วยเตี๋ยวนั้นค่อนข้างจะถูกใจรสนิยมกินดะอย่างผมเป็นโดยปริยาย

พูดถึงก๋วยเตี๋ยวแบบไทยๆที่มีเครื่องเคียงรายล้อม ก็ทำให้ผมเริ่มคิดเปรียบเทียบกับก๋วยเตี๋ยวแบบประเทศเพื่อนบ้านขึ้นมา ในบรรดาเมนูก๋วยเตี๋ยวที่ผมมักจะตั้งคำถามแบบเดิมๆอยู่เสมอ ว่าเรามีเหตุจูงใจอะไรถึงได้ชมชอบการดื่มด่ำช่ำใจกับบะหมี่หมายเลขแปดชามนั้น ทั้งๆที่ในชามใหญ่จานนั้น ไม่มีแม้แต่ หมูแดงชิ้นใหญ่ๆ หมูสับแผ่นนุ่มๆ หรือแม้แต่เกี๊ยวทอดกรอบๆที่ควรจะโรยมาบนหน้าชาม เท่าที่เห็นตรงหน้าก็มีแค่เพียงเส้นบะหมี่และลูกชิ้นหมายเลขแปดที่ลอยมาในน้ำซุปรสกลมกล่อม ฤาว่าเราจะยังไม่เข้าใจความอร่อยนุ่มลึกในแบบเซนอย่างชนชาติเขาเสียจริงๆ

ความเรียบง่ายนำมาซึ่งความสมถะ เราถึงไม่รีบไม่ร้อนที่จะบรรจงใช้ตะเกียบคีบเส้นขึ้นมาสูบเข้าปากอย่างอ่อนน้อม ลูกชิ้นที่ถูกฝานบางๆเปรียบได้ดั่งความรักที่น่าทะนุถนอมให้คงอยู่ไปนานๆ อาจเพราะมันช่างมีน้อยและบอบบางเกินกว่าจะขย้ำกัดกินเท่าชิ้นหมูแดง น้ำซุปใสชวนให้เราหลงรสชาติจนลงลึกไปถึงโคนลิ้นสัมผัส การวางจาน-จัดเครื่องเคียงมาแบบเรียบง่าย ทำให้ราเมงชามนี้ดูมีคุณค่าด้วยมูลค่าที่น่าพิสมัย ทว่าสิ่งที่มีค่าพอถึงเวลาหนึ่งมันจำต้องหมดไป ท้ายสุดแล้วปรัชญาราเมงได้บอกเราว่า ความอร่อยขั้นสุดย่อมจางหายไปกับกาลเวลาอยู่ดี

แม้ราเมงจะไม่ใช่อาหารเลิศรสที่อยู่ในลิสต์อาหารต้องห้ามพลาด แต่ผมก็มักจะหลงใหลในความเรียบง่ายของมันอยู่ดีทุกครั้งที่ได้ทาน

เช่นเดียวกับบ่ายวันนี้ที่ร้านราเมงประจำย่านสีลม ร้านราเมงโทเมโท้ที่เก่าแต่เพิ่มเติมคือร่างท้วมๆของผมที่กำลังยัดร่างกายตัวเองเข้าไปในร้านแคบๆติดแอร์ ป้ายเมนูราเมงติดอยู่บนฝาหนังยังเหมือนเดิม เส้นบะหมี่ลอยในน้ำข้นๆบ้างในน้ำใสๆบ้าง ดูไปแล้วก็ไม่เห็นจะน่าดึงดูดเหมือนก๋วยเตี๋ยวต้มยำหมูมะนาวที่เพิ่งกินเมื่อวันก่อนเลย แต่ถึงจะอย่างไร รู้ตัวอีกทีชามราเมงโชยุรสเผ็ดก็มาตั้งอยู่ตรงหน้า ลูกชิ้นบางๆก็คงโรยหน้ามาเหมือนเดิม แต่แค่ตอนนี้มันไม่ได้เป็นลูกชิ้นหมายเลขแปดแล้ว

ด้วยท่าทีอันหิวโหย เนื่องจากไม่ได้หาอะไรรองท้องมาตั้งแต่เช้า ตะเกียบในมือจึงทำหน้าที่ของมันอย่างอัตโนมัติ เส้นบะหมี่ถูกบรรจงป้อนเข้าปากคำแล้วคำเล่า แม้ไม่มีเนื้อหมูให้เคี้ยว แต่ทำไมผมเริ่มรู้สึกว่ามันอร่อยนักอร่อยหนา หรือว่าจะเป็นน้ำซุปโชยุในชามก็เพียงพอแล้วสำหรับความต้องการจริงๆในชีวิตของเรา

"I unable choose the best food of whole life,
So I have chosen the taste food for my everyday alive"
ปรัชญาชีวิตถือกำเนิดมาในชามราเมงชามนี้ พร้อมๆกับการขบคิดได้ว่า บางครั้งเราก็ไม่มีสิทธิ์เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับชีวิตได้ในสถานที่และเวลาอันจำกัดที่ถูกคุมอำนาจโดยคนอื่น เราถึงยอมสูญเสียช่วงเวลาหนึ่งๆ เพื่อแลกกับผลตอบแทนในรูปแบบของวัตถุมีค่า ความมั่นคง และรางวัลที่การันตีได้ว่าเราอาจจะมีชีวิตที่ดีขึ้น หลายต่อหลายครั้งที่เราต่างวิ่งวนอยู่ในวัฏจักรอันน่าเบื่อหน่ายนี้ เบื่อที่นี่ก็ย้ายไปที่นั่น เบื่อที่นั่นก็ย้ายกลับมาเจอกับอุปสรรคในรูปแบบเดิมๆ บางครั้งมันยิ่งตอกย้ำให้เราเข้าใจไปว่า ไม่ว่าจะทำงานที่ไหนเราก็เจอปัญหาเหมือนๆกันทุกที่แหละ ไม่ผิดหรอกครับ ถ้าวันนี้เราจะคิดเหมือนๆกันแบบนี้ เพราะองค์กรย่อมต้องการแสวงหากำไรอันสูงสุด โดยใช้ทรัพยากรที่มีอยู่อย่างมีค่าที่สุดเช่นกัน

ปรัชญาในชามราเมงกำลังบอกเราว่า "จงมองชีวิตให้ยิ่งใหญ่กว่าการทำหน้าที่ให้กับองค์กรแสวงหากำไรในที่ใดที่หนึ่ง" เพราะความหมายของชีวิตนั้นยังต่อยอดไปถึงผลลัพธ์และความสำเร็จจากการทำงานในแต่ละวัน การทำงานก็ไม่ต่างไปจากการใช้ชีวิต หากวันใดวันหนึ่ง ดวงไฟในจิตใจของเรามอดดับลง จนไม่เหลือคุณค่าในตัวเองหรือความมุ่งมั่นต่อผลประโยชน์ที่จะเกิดขึ้นสืบมา ก็จงผละตัวเองออกจากศูนย์รวมแรงติดบ่วงนั้นออกมา เพื่อค้นหาแรงศรัทธาครั้งใหม่ให้แก่หัวใจตัวเอง

บ่อยครั้งที่ผมหลงเชื่อร้านอาหารแนะนำจากคำโฆษณา ซึ่งบางครั้งคำติชมจากผู้คนที่เคยผ่านไปมา มันก็ไม่ได้ถูกต้องหรือถูกปากถูกใจเราไปเสียหมด แต่เมื่อเรารู้ว่าอาหารร้านไหนนั้นคุ้มค่าและรสชาติถูกปากเรา เมื่อนั้นเราจึงถูกดึงดูดให้ไปแวะทานบ่อยๆ เพื่อซึมซับความรู้สึกดีๆเหล่านั้นเอาไว้ให้ได้นานๆ

หากความรู้สึกดีๆในชีวิตของผมตอนนี้ก็คงไม่ต่างไปจากการได้ดื่มด่ำราเมงรสเผ็ดจานนี้ เมนูจานเด็ดที่ทำให้ผมเพิ่งค้นพบทางเลือกชีวิตที่ดีของตัวเอง