ความหน่วงเท่าที่รู้(สึก)

ความหน่วงเท่าที่รู้(สึก)

* * * * * * * * * *

(1)
อาการ "หน่วง" มันมักมากับความปั่นป่วนที่ซ่อนตัวอยู่ในหัวใจ แม้จะมีเหตุผลร้อยแปดมารองรับเพียงพอมากมายเพียงใด ทว่าสุดท้ายแล้วกลับกลายเป็นเราเองที่ไม่ยอมตัดสินใจบนเรื่องที่จริงจังนั้นเสียที คงคล้ายกับค่ำคืนที่มีฝนตกพรำๆ การจะบุกลุยฝ่าห่าฝนไปก็กลัวจะเปียกจนกลายเป็นหวัด ขณะที่อีกทางหนึ่ง ถ้าไม่เลือกที่จะทำอะไรเลย ความชื้นสัมพัทธ์ระดับโคม่าก็อาจแทรกซึมเข้ามาฆ่าภูมิต้านทานที่เคยแข็งแกร่งให้อ่อนแรงลงได้เหมือนกัน

ความปั่นปวนมักสุมรวมตัวกันในความคิดจนเกิดเป็นมายาคติ ความรู้สึกที่ถูกฝังแน่นไปด้วยภาพนิมิตรอันวกวน มันมักแตกซ่านในวันที่โลกข้างในไม่ได้เป็นไปดังหวัง บ่อยครั้งที่โลกภายนอกหมุนเร็ว จนทำให้เราจำต้องปล่อยโอกาสดีๆเหล่านั้นหลุดลอยจากมือไปอย่างเฉียบพลัน บนความเร็วที่ 4G ถูกสร้างขึ้นมานั้น อาจรวดเร็วไปเสียกว่าหนึ่งวินาทีที่ความรู้สึกได้ถูกปลดปล่อยออกมา

นับวันมือที่ถูกหน่วงย่อมมีวันที่อ่อนล้า จุดศูนย์ถ่วงของความคิดที่ไม่ได้ถูกพัฒนาให้ก้าวหน้าย่อมมีวันเสื่อมถอยไปตามกาลเวลา บทบาทที่เข้มแข็งมิอาจยืนหยัดให้แข็งแกร่งอย่างที่เคยเป็นมา สุดท้ายเมื่อมือสุดที่จะเหยียดอ่อนล้า ความหมายที่ถูกสร้างขึ้นมาจึงพังทลายลง

(2)
ความ "หน่วง" เป็นเหมือนเนื้อเพลงที่ยังเขียนไม่จบ ท่วงทำนองที่คล้ายจะถูกยางลบสบถความหมายดีๆทิ้งไปพร้อมกับความรู้สึกดีๆที่กำลังเหือดหาย หลากหลายตัวต่อที่มิสามารถประกอบกันขึ้นมาใหม่เป็นลวดลาย บทเพลงที่ถูกหน่วงในช่วงฮุคสุดท้าย ย่อมไม่สามารถจรรโลงจิตใจที่เคยบอบช้ำให้ดีขึ้นมาใหม่ได้เหมือนเดิม

เมื่อถูกฉุดรั้งเราจึงมีเวลาได้มาฉุกคิด หนทางที่มืดมิดย่อมมีทางออกที่แสงสว่างส่องถึงมากกว่าบริเวณไหนๆ การแสวงหาความ ถูก-ผิด ใช่-ไม่ใช่ จึงมิอาจหวังเพียงผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น ณ จุดปลายทางเสมอไป บนทางเดินสายนี้เราอาจไม่จำเป็นต้องรับรู้ว่าทางข้างหน้าจะสูงชันอีกสักเท่าไร เพียงแต่เราจะยินยอมตอบรับความสุขจากสิ่งที่กำลังลงมือทำนั้นได้มากน้อยเพียงใด

หัวใจของเราอาจถูกหน่วงด้วยความรู้สึกนึกคิด จุดมุ่งหมายของชีวิตอาจจะมีบางครั้งที่ความล้มเลวจะแทรกเข้ามาก่อนคำว่า "ความก้าวหน้า" ในจุดหนึ่งๆเราจำเป็นต้องเรียนรู้ที่จะล้มลงอย่างไม่เจ็บตัวมากนัก เพื่อผ่อนแรงและได้พักบ้าง แท้จริงแล้วทั้งหัวใจและความรู้สึกอาจกำลังถูกหน่วงไว้ด้วยภาพมายาคติที่แสนจะธรรมดา หันหลังแล้วกลับไปคว้ามือที่หน่วงเราไว้มาเคียงข้าง ก่อนที่ความฝันนั้นจะหลุดลอยจากมือเราไป

Theexplorerphotographer