บริบทคือส่วนที่เติมเต็ม

บริบทคือส่วนที่เติมเต็ม

* * * * * * * * * *

ผมมักชอบที่จะสำรวจบริบทรอบๆตัวก่อนที่จะลงมือถ่ายภาพ อาจเริ่มต้นจากการถามตัวเองก่อนว่าองค์ประกอบหลักของเรายืนพื้นกลางเฟรมได้เด่นพออยู่ไหม แล้วค่อยๆตามมาด้วยการสำรวจบริบทจากสีสันที่อยู่ในระยะสายตา ไม่ว่าจะเป็นผู้คน ต้นไม้ ท้องฟ้า ทุกสิ่งล้วนเป็นองค์ประกอบที่จะเข้ามาแต่งเติมสีสันให้ภาพถ่ายของเราดูน่าค้นหายิ่งขึ้น

มันทำให้ผมนึกถึงข้อความของพี่ด้วง ดวงฤทธิ์ บุนนาค ในบทสัมภาษณ์ตอนหนึ่ง

“โดยส่วนตัว ผมให้ความสำคัญกับบริบทของสถานที่มาก คือ ผมพยายามมองข้อจำกัดต่างๆ แล้วใช้มัน เพราะผมมองว่าสิ่งใหม่ๆ จะเกิดขึ้นได้จากข้อจำกัดทั้งภายใน เช่น ข้อบังคับการสร้างตึก เวลา และภายนอก เช่น ทำเลที่ตั้ง ถ้าเราจัดการข้อจำกัดทั้งสองอย่างสมดุล มันก็จะเกิดสิ่งใหม่ที่น่าสนใจ แต่ถ้าเรามุ่งรับใช้ข้อจำกัดภายในอย่างเดียวก็จะไม่เกิดอะไรใหม่ เหมือนกับเรามีตรายางแล้ว stamp ไปทุกที่ มันก็เหมือนกันหมด”

ผมกลับมามองที่วิวไฟน์เดอร์ของกล้องอีกครั้ง พร้อมกลับบรรจงลั่นชัตเตอร์ลงไปเมื่อมั่นใจว่าบริบททั้งหลายถูกจัดวางไว้ถูกที่แล้ว แน่นอนที่สีสันของวัตถุที่อยู่ไม่ถูกที่ถูกทาง อาจเข้ามาบดบังทัศนียภาพขององค์ประกอบหลักของเราไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ทว่าเมื่อกลับไปมององค์รวมของภาพที่ปรากฏ เรากลับได้พบเห็นมุมมองใหม่ๆที่ดูแปลกตาไป และมันคงเป็นไปอย่างที่สถาปนิกชื่อดังได้บอกไว้จริงๆ หากเราไม่สามารถตัดขาดจากบริบทที่อยู่รอบๆกาย เราก็ควรจะสรรค์สร้างชีวิตที่มีคุณค่าให้สมดุลกับบริบทที่อยู่รอบตัวเรา

Theexplorerphotographer