REFRESHMENTS

REFRESHMENTS

* * * * * * * * * *.

(1)
แสงแดดอุ่นๆในช่วงบ่ายสามชวนให้เราหยุดพักแข้งขาลงตรงบริเวณฐานล่างของสิ่งก่อสร้างมหึมา ต้นไม้ประดิษฐ์กำลังชูช่อรับแสงพร้อมๆไปกับการโอบกอดมนุษย์โลกอย่างเราด้วยร่มเงาที่สูงใหญ่ นักท่องเที่ยวบางคนเลือกที่จะต่อแถวอันยาวเหยียด เพื่อรอคิวขึ้นลิฟท์ไปยังทางเดินลอยฟ้า OCBC Skyway ที่เชื่อมต่อระหว่าง Supertree บนทางเดินยาว 128 เมตร และมีความสูงจากระดับพื้นดิน 22 เมตรนั้น พวกเขาคงได้เห็นสิ่งก่อสร้างอันตระการตาที่ยากจะลืมเลือน

ทว่าคณะเดินทางของเราเลือกที่จะหยุดพัก เพื่อชื่นชมบรรยากาศและอากัปกิริยาของผู้คนรอบข้างเสียมากกว่า ผู้คนต่างเพศ ต่างวัย ต่างภาษา ต่างวัฒนธรรม ต่างเชื้อชาติ และต่างความเข้าใจ ผู้ร่วมเดินทางมารวมตัวกันอยู่ที่แห่งนี้อย่างมิได้นัดหมาย จนเราเริ่มคิดไปว่าจุดมุ่งหมายของการเดินทางที่ยิ่งใหญ่ อาจหมายถึงการค้นพบความรู้สึกสงบในจิตใจ ที่เราต่างทำมันหล่นหายไปในชีวิตประจำวัน

(2)
รถขายขนมสีลูกกวาดกำลังส่งเสียงเพลงคลอเบาๆเรียกน้ำย่อยนักเดินทางผู้มีจิตใจสงบ เครื่องดื่ม ขนมขบเคี้ยว ไอศกรีมรสหวาน ดูเหมือนจะเป็นสินค้าที่รถขายขนมคันนี้ได้กุมอำนาจเอาไว้ทั้งหมดเพียงลำพัง ผู้คนที่หิวโหยในช่วงบ่ายคล้อยแบบนี้ค่อยๆทยอยเข้าไปมุงดูกันอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง เราได้แต่เหม่อมองภาพผู้คนชุมนุมข้างๆรถคันนั้นจนถึงเวลาที่ผู้คนเริ่มบางตา

พระอาทิตย์ใกล้จะตกลงสู่ผิวดินแล้ว เครื่องดื่มและขนมขบเคี้ยวคงร่อยหรอไม่เหลือเพียงพอเป็นเสบียงให้แก่นักเดินทางที่เพิ่งจะมาถึง เสียงเพลงเรียกน้ำย่อยค่อยๆเบาลงจนดับไปพร้อมกับภาพการโบกมือลาของรถยนต์สีลูกกวาดจนกว่าพระอาทิตย์ของเช้าวันพรุ่งนี้จะขึ้นมาอีกครั้ง เสียงเพลงปลุกใจเพลงนั้นคงจะส่งเสียงคำรามขึ้นอย่างกึกก้อง ท่ามกลางลานต้นไม้ประดิษฐ์ที่จะมีนักเดินทางกลุ่มใหม่ผ่านเข้ามาอีกมากมาย

(3)
ความเงียบสงัดกลับมาหาเราอีกครั้ง ราวกับธรรมชาติที่ถูกสร้างสรรค์ขึ้นมานี้นั้นจะหยุดนิ่งแบบไม่มีการเคลื่อนไหว ผู้คนรอบข้างเริ่มนั่งนิ่งสงบจนเราชักแปลกใจ หรือว่าพวกเขาจะค้นพบจุดมุ่งหมายของการเดินทางที่ยิ่งใหญ่อย่างที่เราเพิ่งจะได้พบเจอมา

บางครั้งการนั่งอยู่เฉยๆก็มีความสุข เมื่อครั้นได้ปล่อยความคิดอันวกวนที่เคยทำให้ปวดเศียรเวียนเกล้าให้ออกไปอยู่ห่างๆตัวเสียบ้าง การจดและจำแต่สิ่งแย่ๆอาจทำให้เราได้เริ่มก่อสร้างข้อแม้ ที่มักคอยกีดกั้นความหมายดีๆที่กำลังจะเกิดขึ้นระหว่างการเดินทาง เมื่อไม่มัวไปจดจ่ออยู่กับความผิดพลาดที่ก็ไม่รู้ว่ามันจะเข้ามาอีกเมื่อไร เราจึงมีความสุขได้ในวินาทีแห่งนี้อย่างไม่ต้องกังวล

ชีวิตจะมีความหมายก็ต่อเมื่อเราเริ่มสร้างมันขึ้นมาใหม่ ทุกๆบริบทที่อยู่ตรงหน้าคือส่วนเติมเติมที่เคยหล่นหายไปในกาลเวลา ธรรมชาติ ผู้คน สถานที่ล้วนเป็นเหมือนตัวต่อจิ๊กซอว์ที่ผ่านเข้ามา ทำให้เราสามารถปะติดปะต่อเรื่องราวและก้าวไปสู่หนทางที่รักอย่างชัดเจน

ถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องรีบลุกจากที่นั่งอันเงียบสงบแห่งนี้ เพื่อออกไปเผชิญพบโลกที่กว้างใหญ่ไพศาลแห่งนี้ดูอีกครั้ง ความสงบได้ทำให้เราสกัดกั้นความคิด เพื่อรวบรวมความรู้สึกดีๆทั้งหมดกลับมาชาร์ตเป็นพลัง การนั่งอยู่เฉยๆอยู่เกือบครึ่งวันก็อาจทำให้วันพรุ่งนี้ของเรานั้นเปลี่ยนไป

#EXP #THEEXPLORER #GARDENBYTHEBAY