Fall down seven times stand up eight
ร่วงเจ็ดที-ดีแปดหน
* * * * * * * * * *.
(1)
"เหมือนใบไม้ใบเดียวที่หลงเหลือไว้ในป่า
ฉันต้องการเก็บเอาไว้นานๆ จงอย่าเอาไป..."
อยู่ๆท่วงทำนองเพลงเก่าก็ดังขึ้นมาท่ามกลางความเงียบสงัด อาจเป็นเพราะจิตใจของผมกำลังฟุ้งซ่านอยู่กับใบไม้สีเหลืองแก่ ใบที่เพิ่งจะถูกผลัดทิ้งลงมาจากต้นแม่ของมัน ผมเฝ้าจดจ่อใบไม้ที่แน่นิ่งอยู่บนราวกั้นไม้ในร้านอาหารอยู่นานสองนาน และดูเหมือนว่าลมแรงๆที่เพิ่งจะพัดผ่านไปเมื่อตะกี้อาจจะเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้มันร่วงหล่นลงมา
หากจะอ้างอิงกันตามหลักการ สาเหตุหลักที่ทำให้ต้นไม้ต้องผลัดใบเก่าออก ก็เนื่องมาจากสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไป เช่นในฤดูร้อนต้นไม้บางต้นจำเป็นต้องลดการคายน้ำและลดผืนผิวสัมผัสกับอากาศที่มีอุณหภูมิสูง และบางทีเมื่อถึงฤดูหนาวต้นไม้บางต้นก็ยอมที่จะปรับสภาพตัวเองให้เหลือแต่กิ่งก้านโกร๋นๆเพื่อรักษาสมดุลภายในให้ตัวเองยังยืนต้นอยู่ได้ แม้มันจะถูกกระทบกระทั่งจากความไม่สมดุลของปัจจัยภายนอกบ่อยเพียงใด แต่ต้นไม้ก็ยังอยากที่จะเติบโตและใช้ชีวิตอยู่ในที่เดิมแห่งนั้นตลอดไป
ใบไม้ร่วงหล่นมานานแล้ว แต่ทำไมความฟุ้งซ่านของผมยังไม่หยุดเดินเสียที เนื้อเพลงท่อนต่อมายังคงกึกก้องอยู่ในความคิด คล้ายๆเสียงกระซิบที่เราเคยเห็นกันในละครหลังข่าว ผมจำได้ดีว่าเพลงๆนี้เคยฮิตกันมากสมัยตอนเรียนอยู่ชั้นประถม มันเป็นเพลงเก่าแก่ของพี่อี๊ดวงฟลาย และในมิวสิควีดีโอนั้นก็มีคอนเซ็ปแปลกๆประมาณว่า โลกในอนาคตของเรานั้นจะไม่มีใบไม้หลงเหลืออยู่เลยสักใบ หากใครต้องการจะสัมผัสกับใบไม้ก็ต้องใช้การจินตนาการเอา สักพักกลางเนื้อเรื่องก็มีต้นอ่อนเล็กๆงอกออกมาจากผิวดินที่ถูกทับถมไปด้วยใบไม้แห้ง ในขณะเดียวกันพี่อี๊ดวงฟลายก็วาดลวดลายการโบกสะบัดมืออันเป็นเอกลักษณ์ให้เราได้เชยชม ผมจำบทสรุปของเพลงๆนี้ไม่ค่อยชัด อาจเป็นเพราะการวาดลวดลายของพี่อี๊ดดูโดดเด่นกว่าเป็นไหนๆ แถมพลังเสียงอันยิ่งใหญ่ก็ทำให้เราหลงลืมคอนเซ็ปของมิวสิควีดีโอนี้ไปอย่างสิ้นเชิง
(2)
ผมเลิกใส่ใจใบไม้สีเหลืองแก่ที่ไร้ค่าทันทีที่ท่วงทำนองในหัวจบลง แล้วหันกลับมามองดูอาหารที่เพิ่งถูกยกมาเสริฟอย่างใจเย็น เมนูอาหารเที่ยงนี้ดูหลากหลายละลานตา และมันเพียงพอที่จะทำให้ผมอิ่มท้องเสียมากกว่าความฟุ้งซ่านที่เพิ่งจะจบลงไป
บ่อยครั้งที่การเปลี่ยนจุดโฟกัสทำให้เราสามารถเบนหน้าหนีจากสิ่งที่ไม่น่าสนใจไปได้อย่างรวดเร็ว เราปรับเปลี่ยนระยะสายตาเพื่อให้มองเห็นแต่ในสิ่งที่ตัวเองปรารถนา และหวังว่าผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นมันต้องเป็นอย่างที่เราต้องการ ทว่าบางครั้งการปล่อยเรื่องราวบางเรื่องให้ค้างคา มันอาจกลับกลายเป็นผลกระทบที่เข้ามาทับซ้อนความรู้สึกในสักวันก็เป็นได้ และเหตุผลหนึ่งคงอาจเป็นเพราะว่าเรากำลังกลัวการเผชิญหน้าต่อการเปลี่ยนแปลงที่ไม่มีวันเข้าใจ
อาจเป็นเพราะว่าพายุยังไม่สงบท่ามกลางฝุ่นที่ยังตลบเราจึงสามารถพบความเคลื่อนไหว ความคิดที่เพิ่งเกิดไปเมื่อครู่ได้ทำให้เราเตลิดออกไปแสนไกล และไม่แน่เราอาจจะได้ค้นพบอะไรดีๆมากไปกว่าการมานั่งกินอาหารใต้ต้นไม้ใหญ่ที่กำลังผลัดใบ
(3)
"Fall down seven times stand up eight"
เราอาจเคยรู้จักคำเปรียบเปรยไทยๆอย่างคำว่าชั่วเจ็ดทีแล้วต้องดีเจ็ดหน แต่ใครจะรู้บ้างว่าการลุกขึ้นในครั้งที่แปดมันอาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นในระดับจิตใจ บางครั้งการล้มแล้วลุกก็เหมือนการเรียนรู้บทเรียนใหม่ๆ ที่ทำให้เราจะได้ไม่ต้องกลับไปผิดซ้ำๆอย่างที่แล้วมา
ขอเพียงอย่าเพิ่งหมดกำลังใจแล้วเบนหน้าออกไปจากสิ่งที่ต้องการ บางครั้งเราอาจเลือกที่จะหลีกเลี่ยงปัญหาเพียงเพราะมันเป็นโจทย์ที่ยากเสียจนเกินแก้ไข เมื่อบ่มเพาะความรู้สึกกลัวจนอิ่มตัว หัวใจที่เคยแข็งแกร่งจึงค่อยๆอ่อนแอลงจนไม่กล้าที่จะเผชิญหน้ากับอุปสรรคใดๆ การจะกลับมาเปลี่ยนแปลงเรื่องเก่าๆให้กลายเป็นความรู้สึกดีๆในครั้งใหม่ในตอนนี้คงเป็นไม่ไปได้ง่ายอีกต่อไป เมื่อไม่เหลือเรี่ยวแรงและกำลังที่เคยกล้าแกร่ง ความผิดพลั้งที่เกิดขึ้นจากการหันหลังให้กับปัญหาในวันนั้นจะกลับมาทำร้ายตัวเราเอง
ผลัดหัวใจแล้วผลิความรู้สึกใหม่ๆออกมาอย่างมีความหวัง ชีวิตอาจเผชิญกับลมมรสุมเขตร้อนที่พัดพาความแห้งแล้งมาบ้าง แต่เราจะยังรักษาสมดุลเหล่านั้นเอาไว้อย่างทานทน ปลดปล่อยใบเก่าที่หมดสภาพเพื่อเผชิญหน้ากับผลกระทบภายนอกที่ไม่อาจคาดเดา วันนี้เราอาจเป็นเหมือนต้นไม้ใหญ่ที่กำลังแตกหน่อเป็นกิ่งก้านสาขาใหม่ และเราก็พร้อมแล้วที่จะจะสร้างสรรค์ผลิตผลทางจิตใจให้แก่ตัวเอง
เมื่อกล้าเผชิญหน้าต่อความไม่แน่นอน วันนี้เราถึงได้เข้าใจกระบวนการรักษาสมดุลในจิตใจของตัวเอง การล้มอีกหนึ่งครั้งจึงทำให้เราได้ค้นพบความกล้าอีกหนึ่งขั้น และซากใบไม้ที่ถูกทับถมในครานั้นจะเป็นฐานที่มั่นให้เราก้าวต่อไปได้อย่างมั่นคง
เหมือนใบไม้ใบเดียวที่หลงเหลือไว้ในความคิด ผมยังคงจ้องมองใบไม้สีเหลืองแก่ที่นอนแน่นิ่งอยู่บนราวกั้นไม้ในร้านอาหาร มันอาจร่วงหล่นลงมาในจุดนี้หลายต่อหลายครั้งแล้วแต่ไม่เคยมีใครสังเกตเห็น ผมค่อยๆมองย้อนขึ้นไปหาต้นตอของกิ่งก้านที่เพิ่งจะผลัดมันตกลงมา ต้นแม่ของมันดูสูงใหญ่และให้ร่มเงากว้างไกลกว่าต้นข้างเคียง
ผมเริ่มมั่นใจว่าใบไม้ใบนี้คงไม่ได้ถูกผลัดตกลงมาในครั้งที่เจ็ด และมันอาจจะไม่ใช่ใบไม้ใบเดียวที่ให้แง่คิดอะไรดีๆกับผมเพียงคนเดียวแน่ๆ
#EXP #leaf
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น